Της Μυρτώς Πιπεράκη,
Τα δικαιώματα της κοινότητας LGTBQ έχουν πολλαπλασιαστεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων στην Αμερική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα άτομα αυτά δεν αντιμετωπίζουν συχνά νομικά και κοινωνικά κωλύματα, ιδιαίτερα σε μέρη όπου επικρατούν λιγότερο προοδευτικές απόψεις, όπως στον συντηρητικό Νότο. Πολλά δικαιώματα που έχει διεκδικήσει η κοινότητα LGTBQ έχουν θεσπιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. και υποστηρίζονται από πολλές οργανώσεις.
Αρχικά, οι αποφάσεις του Δικαστηρίου ήταν πιο συντηρητικές και συμβάδιζαν με τις απόψεις της κοινωνίας, αλλά, καθώς περνούσαν τα χρόνια και γινόταν αισθητή η ανάγκη για αναγνώριση της κοινότητας αυτής και των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων, άρχισαν να εξετάζονται πιο ριζοσπαστικές απόψεις, οι οποίες οδήγησαν στην αναγνώριση και νομοθετική κάλυψη των δικαιωμάτων των ατόμων αυτών. Το Δικαστήριο, λοιπόν, έλαβε αποφάσεις, όπως αυτές που απαγόρευαν τις εργασιακές διακρίσεις σε βάρος ομοφυλοφίλων και τρανσέξουαλ, κατήργησε τον νόμο που όριζε τη διάκριση ομοφυλοφίλων και επέτρεψε, σε όσες πολιτείες το επιθυμούσαν, να επιτρέψουν τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων ζευγαριών.
Το κίνημα για την απόκτηση πολιτικών δικαιωμάτων και τη δυνατότητα στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να μπορούν να προχωρήσουν σε γάμο άρχισε ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του 1970, αλλά παρέμεινε ανεπιτυχές για τουλάχιστον σαράντα χρόνια.
Στον πολιτικό κόσμο, οι κύριοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων της κοινότητας LGTBQ στις Η.Π.Α. είναι γενικά πολιτικοί φιλελεύθεροι και Δημοκρατικοί. Το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα έχει την επίσημη πλατφόρμα υποστήριξης των περισσότερων πρωτοβουλιών από το 2012. Υπάρχουν, ακόμα, ορισμένες Ρεπουμπλικανικές ομάδες που υποστηρίζουν μέσα στους κόλπους του κόμματος τα ζητήματα των LGTBQ.
Ο πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που υποστήριξε δημόσια τους ομοφυλόφιλους ήταν ο Clinton. Μέχρι τότε, απαγορευόταν να εκτίσουν θητεία στον στρατό ομοφυλόφιλοι. Κατά τη διάρκεια της Προεδρίας C;inton πέρασε ο νόμος “Don’t ask, Don’t tell”, βάσει του οποίου απαγορευόταν να γίνονται ερωτήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στους στρατιώτες, όπως, επίσης, απαγόρευε και σε αυτούς να μιλάνε για αυτά τα θέματα. Ακόμα, ο Clinton το 2000 κήρυξε τον μήνα Ιούνιο ως Lesbian and Gay Pride Month.
Τη σκυτάλη για την προάσπιση των δικαιωμάτων της κοινότητας LGTBQ θα λάβει λίγα χρόνια αργότερα ο Obama, ο οποίος, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεδρίας του, έπαιρνε θέση ανοιχτά υπέρ της κοινότητας και υποστήριζε, ότι είχε έρθει η ώρα να αποκτήσουν όλα τα δικαιώματα που είχαν στερηθεί. Ο Obama τοποθετήθηκε κατά των διακρίσεων και έκρινε, ότι η ταυτότητα φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν αποτελούν αιτία να στιγματίζονται και να περιθωριοποιούνται αυτοί οι άνθρωποι και να γίνονται διακρίσεις ως προς την πρόσληψη σε θέσεις εργασίας. Ακόμα, ο Obama ήταν υπέρ του να δοθεί η δυνατότητα σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια να υιοθετήσουν παιδιά, από τη στιγμή που είναι σε θέση να προσφέρουν μια οικογένεια σε ένα παιδί που το έχει ανάγκη.
Το έργο αυτό ήρθε να συνεχίσει ο Biden. Ήδη από την πρώτη μέρα της προεδρίας του, υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα που απαγορεύει τις διακρίσεις στην εργασιακή απασχόληση και τη στέγαση βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Ακόμα, η εκτελεστική εντολή που υπέγραψε διατάζει όλες τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να επανεξετάσουν τους υπάρχοντες κανονισμούς και πολιτικές που απαγορεύουν τις διακρίσεις λόγω φύλου και να τις αναθεωρήσουν, όπου είναι απαραίτητο.
Ο Νόμος περί Ισότητας
Η νέα κυβέρνηση των Η.Π.Α., με Πρόεδρο τον Biden, καταθέτει νέα νομοθεσία που θα αποτελέσει ορόσημο για τα δικαιώματα την κοινότητας LGTBQ. Το νομοσχέδιο αυτό συζητήθηκε για πρώτη φορά από το Δημοκρατικό Κόμμα το 2019, ωστόσο απορρίφθηκε, επειδή, εκείνο το διάστημα, το Κογκρέσο το έλεγχε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, προβλέπει την επέκταση της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου. Η νομοθεσία αυτή, γνωστή ως Νόμος περί Ισότητας, επιδιώκει να φέρει τροποποιήσεις στον Νόμο περί Πολιτικών δικαιωμάτων του 1964 και προβλέπει στην απαγόρευση των διακρίσεων κατά της κοινότητας LGTBQ.
Υπέρ του Νόμου περί Ισότητας τοποθετούνται οι Δημοκρατικοί, οι οποίοι έχουν απέναντί τους την πλειοψηφία των συντηρητικών Ρεπουμπλικάνων. Γενικότερα, οι Ρεπουμπλικάνοι αντιμετωπίζουν με καχυποψία τις προτάσεις για αναγνώριση περισσότερων πολιτικών δικαιωμάτων προς την LGTBQ κοινότητα. Τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης προειδοποιούν τους θεατές, ότι με το να προσφέρονται περισσότερα δικαιώματα για τους τρανσέξουαλ μπορεί να οδηγήσει δυνητικά σε μείωση των δυνατοτήτων και των ευκαιριών προς τις γυναίκες και τα κορίτσια, παραδείγματος χάρη, στον αθλητισμό.
Το πρώτο προοδευτικό βήμα για τη συζήτηση για το νομοσχέδιο είχε γίνει ήδη, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Νόμος περί Αστικών Δικαιωμάτων του 1964 προστατεύει τους ομοφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ από τις διακρίσεις στον χώρο εργασίας. Ακόμα, στην απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρεται ότι η ερμηνεία του νόμου απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
Το Κόμμα των Δημοκρατικών προσπάθησε να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω με την πρόταση για το νέο νομοσχέδιο, το οποίο επεκτείνει το πεδίο προστασίας των πολιτικών δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης, στέγασης, αλλά και σε άλλες πτυχές της καθημερινής Αμερικανικής ζωής. Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Biden, παρότρυνε το Δημοκρατικό Κογκρέσο να εγκρίνει γρήγορα το νομοσχέδιο, καθώς θεώρησε ότι αποτελεί κρίσιμο βήμα για την Αμερική και τις θεμελιώδεις αξίες ισότητας των πολιτών.
Το νομοσχέδιο που τέθηκε υπερψηφίστηκε την Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου 2021, από το Κογκρέσο και τώρα πάει στη Γερουσία, όπου, για να περάσει, θα πρέπει να ψηφιστεί από όλους του Δημοκρατικούς γερουσιαστές και 10 ακόμα Ρεπουμπλικάνους.
Παρατηρούμε, για ακόμη μια φορά, ότι οι πιο συντηρητικές ομάδες είναι αντίθετες στην υλοποίηση τέτοιων πρωτοβουλιών. Θεωρούν ότι οι ομοφυλόφιλοι και οι τρανσέξουαλ δεν θα πρέπει να έχουν κατοχυρωμένα τα ίδια δικαιώματα με όλους τους πολίτες. Εμμένουν σε συντηρητικές απόψεις που επικρατούσαν πριν από 50 χρόνια, χωρίς να αφουγκράζονται την ανάγκη της κοινωνίας. Στην Αμερική, αυτή τη στιγμή, το 5,6% του πληθυσμού δηλώνει ότι ανήκει στην κοινότητα LGTBQ. Οι ανάγκες της κοινωνίας αλλάζουν συνεχώς και η κοινότητα LGTBQ αποτελεί μέρος της κοινωνίας. Ο Νόμος περί Ισότητας έρχεται, για να θεσμοθετήσει τα δικαιώματα των LGTBQ και να φέρει, εν τέλει, μια νέα πνοή στην κοινωνία της Αμερικής.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Houses passes sweeping gay and transgender equality legislation, New York Times, διαθέσιμο εδώ
- The equality act and the ramped up culture war over LGTBQ rights, Washington Post, διαθέσιμο εδώ
- Civil rights, διαθέσιμο εδώ
- LGTBQ Gallup poll: more USA adults identify as LGTBQ, USA Today, διαθέσιμο εδώ