Της Μαριτίνας Γκίνη,
Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού που διέπεται από έντονες δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και τη λεκτική επικοινωνία του ατόμου.
Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Χανς Άσπεργκερ, ο οποίος στη διάρκεια της πρακτικής του το 1944 διαπίστωσε πως 4 παιδιά είχαν μειωμένες ικανότητες λεκτικής επικοινωνίας με τους συνομηλίκους τους. Το 1981 σχηματίστηκε η σύγχρονη αντίληψη για το σύνδρομο Άσπεργκερ και το 1990 τυποποιήθηκε ως διάγνωση. Ωστόσο, το 2013 η διάγνωση του συνδρόμου εξαλείφτηκε από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών, δίνοντας τη θέση του σε μια διάγνωση της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού σε δυσχερή κλίμακα.
Οι αιτίες από τις οποίες προκαλείται το σύνδρομο Άσπεργκερ παραμένουν άγνωστες και οι παρεμβάσεις για τη θεραπεία του έχουν ως στόχο την άμβλυνση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της λειτουργίας του οργανισμού. Η συμπεριφορική θεραπεία, η οποία χρησιμοποιείται, επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα ελλείμματα για την αντιμετώπιση των επικοινωνιακών δυσλειτουργιών και των εμμονών, καθώς και της φυσικής αδεξιότητας. Κατά τη διάρκεια των χρόνων και όσο τα παιδιά ωριμάζουν και ενηλικιώνονται, υπάρχει σημαντική βελτίωση, χωρίς όμως να εξαλείφονται πλήρως οι κοινωνικές δυσκολίες.
Όσοι νοσούν από το σύνδρομο Άσπεργκερ συχνά χρησιμοποιούν τον όρο aspies για να χαρακτηρίσουν τον εαυτό τους, ενώ το διαδίκτυο έφερε πιο κοντά τα άτομα με AS, καθώς μπόρεσαν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και να μιλήσουν για την ιδιαιτερότητά τους, δημιουργώντας έτσι έναν δικό τους «πολιτισμό». Έχουν δημιουργηθεί και διάφορα φόρουμ, μπλογκς και ιστοσελίδες, όπως η Wrong Planet, που τους επιτρέπουν να συνάψουν σχέσεις μεταξύ τους. Αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν πως το AS μπορεί να αντιμετωπισθεί ως μια διαφορετική οπτική γωνία και όχι ως μια διαταραχή και πως πρέπει να αφαιρεθεί από το Στατιστικό Εγχειρίδιο, κάνοντας έτσι υπερήφανα για την ταυτότητά τους τα άτομα με AS, καθώς και τους γονείς των παιδιών με Άσπεργκερ, που συνήθως αναζητούν διακαώς θεραπεία για τα παιδιά τους.
Οι οικογένειες στις οποίες κάποιο από τα μέλη πάσχει από το AS οφείλουν να εκπαιδευτούν κατάλληλα ώστε να εκτιμηθούν άρτια τα πλεονεκτήματα και οι αδυναμίες της κατάστασης. Η βοήθεια της οικογένειας επιδρά θετικά και στα ίδια τα παιδιά. Άλλωστε, η εξέλιξη του συνδρόμου μπορεί να επιβραδυνθεί, αν διαγνωστεί έγκαιρα, σε ηλικία που επιδέχεται παρεμβάσεις, σε πρώιμο στάδιο, καθώς στην ενήλικη ζωή είναι λιγότερο αποτελεσματικές.
Εν κατακλείδι, αξίζει να σημειωθεί πως τα άτομα με AS είναι πλήρως κατοχυρωμένα από την πολιτεία, καθώς υπάρχουν νομικές κυρώσεις για άτομα που εκμεταλλεύονται άτομα με Άσπεργκερ, αφού κινδυνεύουν να παρασυρθούν άθελά τους και να μην αναγνωρίζουν τις κοινωνικές επιπτώσεις των πράξεών τους.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Σύνδρομο Asperger (Άσπεργκερ), paidiatros.com, διαθέσιμο εδώ
