Της Μαρίας-Ελένης Καποτά,
Είναι γνωστό, πως το Λονδίνο είναι γεμάτο επιλογές και μέρη για να ανακαλύψετε. Αναλόγως τις προτιμήσεις και τη διάθεσή σας, μπορείτε να επισκεφτείτε ιστορικά μνημεία, μουσεία, and the list goes on. Ένα από τα μέρη που επιβάλλεται να επισκεφτείτε και που κλείνει, φέτος 150 χρόνια από την κατασκευή του, στην πρωτεύουσα της Μεγάλης Βρετανίας, είναι το Royal Albert Hall.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το Royal Albert Hall βρίσκεται στo νότιο Kensington και πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπές κτήριο. Χτίστηκε εκεί όπου βρισκόταν η Gore estate και, μετά το 1851, η οικία, που υπήρχε στην έκταση αυτή, μετατράπηκε στο εστιατόριο “Universal Symposium of All Nations”, στο οποίο ήταν υπεύθυνος, ο τότε δημοφιλής σεφ, Alexis Soyer. Αυτός θα ετοίμαζε τα γεύματα για την “Great Exhibition”, στο Hyde Park (περισσότερες πληροφορίες για την συγκεκριμένη έκθεση, μπορείτε να βρείτε στο άρθρο μου με τίτλο «Mια περιήγηση στο Hyde Park»). Μετά το πέρας της έκθεσης, με προτροπή του πρίγκιπα Albert, συζύγου της βασίλισσας Victoria, το κτήμα αυτό πέρασε στα χέρια της βασιλικής επιτροπής της έκθεσης και έτσι ξεκίνησε η δημιουργία μιας «πολιτιστικής γειτονιάς», ονόματι “Albertopolis”.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η αρχική ονομασία του Royal Albert Hall, θα ήταν “Central Hall”. Ο πρίγκιπας οραματιζόταν ότι ο χώρος αυτός θα λειτουργούσε ως ένα μέρος λατρείας των επιστημών και των τεχνών. Τα χρήματα τα οποία προήλθαν από την «Μεγάλη Έκθεση» του 1851, θα βοηθούσαν στην υλοποίηση του οράματος, αλλά, όταν ο Αλβέρτος πέθανε από τύφο το 1861, επήλθε φραγμός στα σχέδια αυτά. Ωστόσο, ο Henry Cole, συνεργάτης του Αλβέρτου στην «Μεγάλη Έκθεση», ανέλαβε να συνεχίσει την συγκεκριμένη δουλειά. Ο Cole επισκεπτόταν αρκετά ρωμαϊκά αμφιθέατρα και έτσι το αρχιτεκτονικό σχέδιο για το Hall δεν έμεινε ανεπηρέαστο από αυτήν την δραστηριότητα. Το όραμα ήταν ο χώρος να φιλοξενήσει 30.000 επισκέπτες, κάτι το οποίο κατέστη αδύνατο. Σήμερα, το Hall φιλοξενεί περίπου 5.500 επισκέπτες. Εν τέλει, ο χώρος άνοιξε στις 29 Μαρτίου 1871, από την βασίλισσα Βικτώρια.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ
Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του Hall το κάνει να ξεχωρίζει. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η αισθητική του κτηρίου είναι επηρεασμένη από την ρωμαϊκή αρχιτεκτονική και η εκπληκτική πρόσοψη από τερακότα του Hall αποτελεί δείγμα υψηλής βικτωριανής αρχιτεκτονικής. Εκτός από την τερακότα, για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 6 εκατομμύρια κόκκινα τούβλα.
Αν σταθείτε έξω από το κτήριο, θα μπορέσετε να δείτε την μωσαϊκή ζωφόρο, ονόματι “The Triumph of Arts and Letters”. Αυτή περικλείει εξωτερικά το πάνω μέρος του Hall. Συγκεκριμένα, κατά τον σχεδιασμό του, ο αρχιτέκτονας Major – General Scott RE κατέληξε στην χρήση μωσαϊκού λόγω χρόνου και χρημάτων και έτσι, επτά καλλιτέχνες της βικτωριανής εποχής, κλήθηκαν να αποτυπώσουν σκηνές οι οποίες απεικονίζουν ανθρώπινα επιτεύγματα με -όπως θα παρατηρήσετε- αρχαιοελληνικές επιρροές. Ο κάθε καλλιτέχνης ονόμασε το έργο του και έτσι μπορείτε να θαυμάσετε φιλοσόφους, αστρονόμους, μουσικούς, μηχανές, ζώα, φυτά και πολλά άλλα, τα οποία συντελούν στην αισθητική της ζωφόρου.
Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του Hall είναι ο τρούλος από βερνικωμένο σίδηρο, ο οποίος έχει εμβαδόν 20.000 τετραγωνικά πόδια και η δημιουργία του αποφασίστηκε το 1868. Κατά τον σχεδιασμό του, ο αρχιτέκτονας Major-General Scott RE, σε συνεργασία με τους πολιτικούς μηχανικούς Ordish & Grover, συμβουλεύτηκε μια ομάδα ειδικών, οι οποίοι ασχολούνταν με παρόμοια ζητήματα. Η συναρμολόγηση της οροφής έγινε πρώτα κοντά στο Manchester και, στην συνέχεια, η οροφή αποσυναρμολογήθηκε και μεταφέρθηκε πίσω στην πρωτεύουσα.
Το εσωτερικό του Royal Albert Hall χαρακτηρίζεται, όπως και το εξωτερικό του, από κόκκινους και χρυσούς τόνους. Μπορείτε να δείτε το κύριο αμφιθέατρο, με τις θέσεις και την σκηνή στο κέντρο, όπου λαμβάνουν χώρα συναυλίες κι άλλες εκδηλώσεις. Η σκηνή αλλάζει, αναλόγως την περίσταση. Εντός της αίθουσας αυτής, παρατηρείτε ότι, από το ταβάνι, κρέμονται τα λεγόμενα “Royal Albert Hall mushrooms”. Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για διακοσμητικά, αλλά η λειτουργία τους είναι περισσότερο από αναγκαία. Συγκεκριμένα, πριν από τα τέλη του 1960, στην αίθουσα αυτή που παρουσιάζεται στην παραπάνω φωτογραφία, δημιουργούταν επιστροφή του ήχου, ζήτημα το οποίο λύθηκε με την εγκατάσταση ακουστικών διαχυτών από υαλοβάμβακα, τα (you guessed it) 85 πλέον αναδιαμορφωμένα «μανιτάρια».
Στην ίδια ακριβώς αίθουσα, έχετε την ευκαιρία να δείτε και το “Henry Willis organ” ή “The Voice of Jupiter”, το οποίο αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά όργανα στον κόσμο και πράγματι, ακόμη και σήμερα, προκαλεί δέος. Σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τον Henry Willis και η κατασκευή του πήρε μόλις 14 μήνες, ενώ χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τα εγκαίνια του Royal Albert Hall, το 1871. Αποτελείται από 9.999 σωλήνες και ζυγίζει 150 τόνους, ενώ έχει ύψος περίπου 21 μέτρα. Σκεφτείτε δηλαδή πως καθόσαστε εμπρός σε ένα πιάνο με τέσσερις σειρές πλήκτρων και αμέτρητα κουμπιά. To κάθε κουμπί έχει μια διαφορετική ένδειξη και έτσι εάν πατήσεις κάποιο από αυτά και αρχίζεις να παίζεις στο πιάνο στην ανάλογη σειρά πλήκτρων, τότε θα παραχθεί και ένας διαφορετικός ήχος που μπορεί, ανάλογα με την ένδειξη του κουμπιού, να είναι, μεταξύ άλλων, αυτός μιας τρομπέτας ή ενός φλάουτου. Παράλληλα, υπάρχουν και πετάλια που συμβάλλουν απόλυτα στην παραγωγή ήχου, ειδικά σε τέτοια μουσικά όργανα, και πολλές άλλες δυνατότητες.
Εκτός από την αρχιτεκτονική και την ιστορία του, το Hall είναι επίσης γνωστό για τα πρόσωπα που έχει φιλοξενήσει στην σκηνή του. Στο “Zvi and Ofra Meitar Porch and Foyer”, στην είσοδο της πόρτας 12, βρίσκεται ένα τεράστιο τρίπτυχο από τον καλλιτέχνη του κινήματος της pop art, Sir Peter Blake. Αυτό απεικονίζει πάνω από 400 σταρ οι οποίοι έχουν δώσει το παρόν στο Hall. Μπορείτε να δείτε, μεταξύ άλλων, τους David Bowie, πριγκίπισσα Diana, Albert Einstein, Stephen Hawking και άλλες προσωπικότητες στα πλαίσια πολλών δραστηριοτήτων που έχουν μείνει στην ιστορία του επιβλητικού κτηρίου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω, ότι, εντός του Royal Albert Hall, η παρακολούθηση ενός μουσικού προγράμματος είναι μια, αλλά όχι η μόνη, επιλογή που έχει ο επισκέπτης. Στο ισόγειο, υπάρχουν καφέ – μπαρ που μπορεί κανείς να πιεί το ποτό του ή να φάει κάτι. Η ίδια δυνατότητα δίνεται και σε άλλα επίπεδα, όπως στο πρώτο (grand tier), που μέσω της εισόδου 12, μπορεί κανείς να επισκεφτεί το ιταλικό εστιατόριο “Verdi Italian Kitchen”. Στον όροφο αυτό, υπάρχουν και τα meeting rooms, όπως το “Henry Cole Room”. Ακόμη, στο δεύτερο επίπεδο (second tier) του κτηρίου, βρίσκεται και το “Education and Outreach Studio”, όπου λαμβάνουν χώρα τα εκπαιδευτικά προγράμματα του Hall για διάφορες ηλικιακές ομάδες, ενώ στο επίπεδο 3 (rausing circle) βρίσκεται και το “Elgar Bar & Grill/ Elgar Room”, εστιατόριο το οποίο φιλοξενεί αρκετές εκδηλώσεις.
Το Hall φημίζεται για τις εκπληκτικές παραστάσεις του. Μια από τις πιο εντυπωσιακές (αν και οι περισσότερες, αν όχι όλες, θα κρίνονταν εντυπωσιακές) είναι αυτή του 2011, “The Phantom of the Opera – In Celebration of 25 Years”. Kλείνω, λοιπόν, με μια ευχή… Να μπορέσετε να επισκεφτείτε σύντομα το Λονδίνο και να παρακολουθήσετε μια συναυλία ή οτιδήποτε άλλο σας ενδιαφέρει και θα λάβει χώρα στο Royal Albert Hall.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Why was the Royal Albert Hall built? RoyalAlbertHall.com. Διαθέσιμο εδώ.
- History of Royal Albert Hall. RoyalAlbertHall.com. Διαθέσιμο εδώ.
- Henry Willis Organ. RoyalAlbertHall.com. Διαθέσιμο εδώ.
- A historical look at the Royal Albert Hall. CrFashionBook.com. Διαθέσιμο εδώ.
- Περισσότερες πληροφορίες για τις εκδηλώσεις του Royal Albert Hall, πατήστε εδώ.
