Της Αριάδνης – Παναγιώτας Φατσή,
Αν το Λονδίνο έχει κάτι κοινό με την Αθήνα -πλην του γεγονότος ότι πρόκειται για δύο πρωτεύουσες με ενδιαφέρουσα ιστορία και πολλές αξιοθαύμαστες τοποθεσίες- αυτό είναι ότι έχει πολλά θέατρα, στα οποία ανεβαίνουν ποιοτικές και άρτιες παραγωγές. Ένα από τα πιο γνωστά θέατρα του Λονδίνου είναι το National Theatre, στο οποίο είναι κυρίως αφιερωμένο αυτό το άρθρο.
Έχουν περάσει πάνω από πέντε δεκαετίες από τότε που ο θίασος του National Theatre υπό τον Laurence Olivier έδωσε την πρώτη του παράσταση. Από την πρεμιέρα του Άμλετ, με πρωταγωνιστή τον Peter O’Toole, στις 22 Οκτωβρίου 1963, το National Theatre έχει παράγει πάνω από 800 έργα. Το Royal National Theatre είναι η μία από τις τρεις εταιρείες θεάματος που χρηματοδοτούνται από το βρετανικό δημόσιο, μαζί με το Royal Opera House και το Royal Shakespeare Company.
Το 1848 η ιδέα ενός εθνικού θεάτρου προτάθηκε από τον εκδότη Essingham Wilson, καθώς η έλλειψη ενός τέτοιου θεάτρου είχε γίνει ανησυχία πολλών θεατρικών επαγγελματιών από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ωστόσο, οι διαδοχικές προσπάθειες συγκέντρωσης κεφαλαίων και οικοδόμησης ενός κατάλληλου κτηρίου για ένα τέτοιο θέατρο ατύχησαν για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των διαδοχικών Παγκόσμιων Πολέμων. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η νότια όχθη του Τάμεση επιλέχθηκε ως χώρος για το προτεινόμενο εθνικό θέατρο και το 1951 τέθηκε ο ακρογωνιαίος λίθος του κτηρίου. Τότε, το 1962, ιδρύθηκε τελικά για πρώτη φορά ο θίασος του National Theatre, με σκηνοθέτη τον Sir Laurence Olivier. Για τα πρώτα 13 χρόνια ο θίασος εργαζόταν στο Old Vic Theatre, περιμένοντας να ολοκληρωθεί το νέο της σπίτι. Το 1976, υπό τον Peter Hall, ο θίασος μεταφέρθηκε και επίσημα στη νέα του έδρα και η βασίλισσα εγκαινίασε το κτήριο του National Theatre του Denys Lasdun. Ένα ενδιαφέρον και απρόσμενο στοιχείο για αυτό το κτήριο είναι ότι η στέγη του φιλοξενεί περίπου 60.000 μέλισσες. Η κυψέλη έχει κρατηθεί εκεί για να προστατευτεί ο ολοένα μειούμενος πληθυσμός των μελισσών, ενώ όποιος έχει περιέργεια να δοκιμάσει το μέλι μπορεί να αγοράσει ένα βαζάκι στο πωλητήριο του θεάτρου.
Το κτίριο περιλαμβάνει τρία ξεχωριστά αμφιθέατρα, τα Olivier, Lyttelton και Cottesloe που παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία διεθνών κλασικών και σύγχρονων δράσεων. Το μεγαλύτερο από τα τρία είναι το Olivier που διαμορφώθηκε στα πρότυπα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου της Επιδαύρου. Διαθέτει πάνω από χίλιες θέσεις, το καθένα με ανεμπόδιστη θέα στη μεγάλη ανοιχτή σκηνή του. Μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή λεπτομέρεια είναι η κυλιόμενη και περιστρεφόμενη σκηνή, η οποία μπορεί να περιστρέφεται αλλά και να ανεβοκατεβαίνει σε ύψος αντίστοιχο με πέντε ορόφους, καθιστώντας το θέατρο ιδανικό μέρος για μεγάλες παραγωγές και μιούζικαλ. Έξω από το κτήριο βρίσκεται ένα άγαλμα του Sir Lawrence Olivier στον ρόλο του Άμλετ.
Κάθε χρόνο από το 1976, με εξαίρεση μόνο την περίοδο της υγειονομικής κρίσης, το National Theatre έχει πραγματοποιήσει πάνω από είκοσι νέες παραγωγές. Αρκετές διαφορετικές παραγωγές μπορούν να προβληθούν σε μια εβδομάδα και υπάρχουν πάνω από 1.000 παραστάσεις κάθε χρόνο που δίνονται από έναν θίασο 150 ηθοποιών σε πάνω από 600.000 άτομα, με πολλές παραγωγές του να ανεβαίνουν στο West End, να πηγαίνουν σε περιοδείες ή να προβάλλονται σε ζωντανή μετάδοση.
Κατά την περίοδο της πανδημίας, το National Theatre έχει επενδύσει σε μια υπηρεσία με τη βοήθεια της οποίας ο θεατής μπορεί, πληρώνοντας μια συνδρομή ή νοικιάζοντας μια παράσταση, να παρακολουθήσει γνωστές θεατρικές παραγωγές από το σπίτι.
Όταν, λοιπόν, οι συνθήκες το επιτρέψουν και βρεθείτε στο Λονδίνο, μη χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε ένα έργο του Shakespeare ή ίσως και κάτι πιο σύγχρονο στο Royal National Theatre. Κι αν έχετε ακόμη μεγαλύτερη αγάπη για το θέατρο και τις τέχνες, μπορείτε μετά από εκεί να επισκεφθείτε το θέατρο Barbican, στην πόλη του Λονδίνου. Αυτό το τεράστιο κτήριο αποτελείται από μια αίθουσα συναυλιών, δύο θέατρα, τρεις κινηματογράφους, δύο γκαλερί τέχνης, μια βιβλιοθήκη, εστιατόρια και καταστήματα, ενώ είναι και η έδρα της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου. Το London Coliseum στο West End είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να απολαύσετε ένα μπαλέτο, καθώς εκεί μπορείτε συχνά να παρακολουθήσετε το English National Ballet. Οι λάτρεις του μιούζικαλ, επίσης, θα βρουν πάμπολλες ευκαιρίες να παρακολουθήσουν ένα από τα εμβληματικά μιούζικαλ που ανεβαίνουν κάθε χρόνο στο Λονδίνο, όπως “Les Miserables”, “Cats”, “The Phantom of the Opera” και άλλα. Τέλος, τους καλοκαιρινούς μήνες μπορείτε να παρακολουθήσετε έργα του Shakespeare σχεδόν στο… φυσικό τους περιβάλλον, καθώς το Shakespeare’s Globe Theatre, μια πιστή ανακατασκευή του θεάτρου όπου παίζονταν αυτά τα έργα στην ελισαβετιανή εποχή, θα είναι έτοιμο να σας καλωσορίσει με κάποια καινούργια παραγωγή.
Όπως, λοιπόν, σίγουρα έχετε καταλάβει, το θέατρο στο Λονδίνο είναι μια περιήγηση που δεν τελειώνει ποτέ – αλλά αυτές είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες περιηγήσεις. Όταν, λοιπόν, βρεθούμε ξανά στα αγαπημένα μας ταξίδια και στους χώρους πολιτισμού, το Λονδίνο θα είναι γεμάτο παραστάσεις που θα σας περιμένουν!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- About the National Theatre. NationalTheatre.org.uk. Διαθέσιμο εδώ.
- National Theatre. Encyclopaedia Britannica. Διαθέσιμο εδώ.
- Royal National Theatre. WalkInLondon.com. Διαθέσιμο εδώ.
- Top 10 Theatres in London. VisitLondon.com. Διαθέσιμο εδώ.
