Της Καλλιόπης Τσιπλαντώνη,
H Nelly Armande Guillerm, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1933 στη Βρετάνη της Γαλλίας. Ήταν Γαλλίδα μπαλαρίνα και σκηνοθέτρια χορού, αστέρι του μπαλέτου της Νέας Υόρκης για σχεδόν 20 χρόνια (1958–1977). Η εξαιρετική της γοητεία ενέπνευσε τον George Balanchine και άλλους χορογράφους να δημιουργήσουν ρόλους που ανέδειξαν τον «εύγλωττο» και έντονο χορό της. Ήταν διακεκριμένη καθηγήτρια Μουσικής (Μπαλέτο) στο Jacobs School of Music, Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, στο Bloomington, ενώ έλαβε δύο μετάλλια από τη γαλλική κυβέρνηση.
Η Violette άρχισε να χορεύει ως παιδί στο Παρίσι. Έκανε το ντεμπούτο της το 1945 στο μπαλέτο του Roland Petit’s, “Le Poète”, λίγο πριν ενταχθεί στο “Les Ballets des Champs-Élysées”. Υιοθέτησε το σκηνικό της όνομα, Violette Verdy, όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία του 1950 «Μπαλαρίνα» (τίτλος Η.Π.Α., “Dream Ballerina”) του Ludwig Berger. Συνέχισε να χορεύει στο “Les Ballets de Paris de Roland Petit”, του Roland Petit. Τότε άρχισε να εμφανίζεται σε όλη την Ευρώπη, στο La Scala Milano, καθώς και με το Ballet Rembert του Λονδίνου, όταν το 1953 δημιούργησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο “Le Loup” του Petit. Το 1954 ξεκίνησε περιοδεία στην Αμερική με το London Festival Ballet. Έπειτα, το 1957 προσχώρησε στο American Ballet Theatre και ερμήνευσε βασικά κομμάτια, από τα οποία το πιο διάσημο ήταν στης Σουηδής χορογράφου, Birgit Cullberg, Miss Julie, που ήταν πρώτη χορεύτρια.
Από το 1958 έως το 1977, η Verdy ήταν η πρώτη μπαλαρίνα στο Μπαλέτο της Νέας Υόρκης, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Balanchine, που χόρεψε περίπου 150 ρόλους. Μερικά από τα μπαλέτα που δημιούργησε ο ίδιος για εκείνη ήταν τα “Tchaikovsky Pas de Deux” (1960), “Liebeslieder Walzer” (1960) και τμήματα του “Emeralds” και του “Jewels” (1967). Ο Jerome Robbins σχεδίασε για αυτήν τα “Dances at a Gathering” (1969) και “In the Night” (1970).
Αφού η Verdy αποσύρθηκε από τη σκηνή, έγινε καλλιτεχνική σκηνοθέτρια του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού (Paris Opéra Ballet) από 1977 έως το 1980, όταν έγινε καλλιτεχνική συνδιευθύντρια, και αργότερα διευθύντρια του Boston Ballet. Μετά το 1984 επικεντρώθηκε στη διδασκαλία και την προπονητική, ενώ, από το 1996, δίδαξε μπαλέτο στη διακεκριμένη σχολή μουσικής Jacobs του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, μια θέση που κατείχε μέχρι τον θάνατό της.
Η Βερντί τιμήθηκε το 1971 ως ιππότης του Τάγματος Τεχνών και Επιστολών της Γαλλίας (Order of Arts and Letters) και το 2008 ονομάστηκε ιππότης (chevalier) του Legion of Honor. Πέθανε στο Bloomington της Indiana, στις 8 Φεβρουαρίου 2016, μετά από σύντομη ασθένεια.
