Της Μυρτούς Κατσούλη,
Μετράμε δυναμικά σχεδόν ενάμιση χρόνο στην καινούργια κυβέρνηση. Ενάμιση χρόνο με πρωτοφανείς αναποδιές και ξαφνικά απρόοπτα, τα οποία αιφνιδίασαν τα κυβερνητικά πρόσωπα, ανέτρεψαν προσχέδια και προγράμματα, προκάλεσαν πολλές ανακατατάξεις και έθεσαν σε αναμονή άλλα φλέγοντα ζητήματα για να επιλυθούν όταν επιστρέψουμε στην ομαλή ροή των πραγμάτων.
Και όσο αξιοπρεπώς κι αν η κυβέρνηση διαχειρίζεται την κατάσταση, οι συνθήκες εξακολουθούν και απαιτούν ετοιμότητα, εγρήγορση και άμεση αντίδραση σε ό,τι καινούργιο προκύπτει. Και το αν θα μπορούσε να είχε λάβει διαφορετική θέση σε ορισμένα θέματα, αυτό θα κριθεί με την μετέπειτα εξέλιξη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας.
Τον Ιούλιο του 2019 άλλαξε ριζικά, από ό,τι φάνηκε, η πολιτική οπτική της χώρας. Υποδεχτήκαμε νέα, αλλά γνωστά πρόσωπα, με φρέσκες, όμως, ιδέες, προτάσεις και προοπτικές. Και ίσως και να γεννήθηκε νέα ελπίδα από πλευράς του κόσμου για κάτι σίγουρα καλύτερο από το χάος προηγούμενων ετών. Για μια καλύτερη προσέγγιση των πραγματικών συνθηκών και του κόσμου. Και σε μια κυβερνητική πολιτική, όλα παίζουνε τον ρόλο τους, από τον τρόπο που οργανώνεται, αποφασίζει και εκτίθεται, τα μέσα που προβάλλεται και προς το πού αποσκοπεί και κατευθύνεται…
Μια επιτυχημένη, λοιπόν, πολιτική πορεία με τα σίγουρα απρόοπτά της κρίνεται εξίσου από την έσω και την προς τα έξω συμπεριφορά της.
Θα λέγαμε ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βίωσε και από την καλή, αλλά και από την ανάποδη πολιτικές προσεγγίσεις διαφόρων ειδών. Είδε πρόσωπα να αθετούν υποσχέσεις, κόμματα «αντίπαλα» να συνεργάζονται, στρατηγικά σχέδια να ναυαγούν και χίλιες δυο άλλες ανακατωσούρες. Και οι πολιτικοί εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους επιβίωναν χάρη στον καλό, άρτια δομημένο και πειστικό τους λόγο, τις υποσχέσεις και τα «δώρα» που απλόχερα προσέφεραν σε κρίσιμες στιγμές και οτιδήποτε άλλο μπορούσαν να επινοήσουν για να γλιτώνουν τη δημόσια κατακραυγή…
Και μετά από τόσα κοινωνικά και πολιτικά σκάνδαλα και σκαμπανεβάσματα, δεν είχε βρεθεί κανείς που να διαφοροποιείται από χιλιοεφαρμοσμένες τακτικές. Δεν είχε υπάρξει κανείς που να ξεφύγει από την πεπατημένη και να τον αναγνωρίσει ο κόσμος για το πρόσωπο που είναι και το έργο που παράγει. Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο, η κοινωνία ξεκολλάει δύσκολα από αυτή τη λαϊκίστικη προσέγγιση, γιατί οι άνθρωποι εμπιστευόμαστε πρόσωπα που δεν τηρούν τα λόγια τους, που μας «αδειάζουν» με κάθε αφορμή και μας χρυσώνουν το χάπι για ό,τι δυσάρεστο συμβαίνει. Και τα μυαλά μπούχτισαν από λόγια και όχι από έργα, τα αυτιά κουφάθηκαν από τα ψέματα και τα μάτια τυφλώθηκαν από πολιτικά και κοινωνικά ευτράπελα
Για αυτό είναι και λογικό που περιμέναμε ότι με τα νέα δεδομένα θα έρθουν και νέοι καιροί. Και μέχρι πριν ενάμιση χρόνο δύσκολα θα πιστεύαμε ότι το φαινόμενο του λαϊκισμού, που στιγμάτισε την ελληνική πολιτική, ανατράπηκε και χαράσσεται νέα πορεία προς κάτι καλύτερο. Κάτι που ο κόσμος μπορεί να εμπιστευτεί και να αποθέσει τις ελπίδες του.
Αρκετοί πολιτικοί ανακυκλώθηκαν, κόμματα σπάσανε, άλλαξαν, ενώθηκαν και ήρθε η εποχή με αφορμή την πανδημική κρίση να μην είμαστε πια έρμαια στα αδυσώπητα χέρια του λαϊκισμού. Και από ό,τι φαίνεται, παρόλο που η δύσκολη περίοδος που βιώνουμε δεν άφησε περιθώρια στη νέα κυβέρνηση να ασκήσει το λειτούργημά της, όπως είχε φανταστεί, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα μόνο βελτιώνονται. Λάθη έχουν γίνει και θα γίνουν, απρόοπτα θα υπάρξουν πολλά ακόμα, αλλά, ας μην ξεχνάμε, ότι με την επάνοδο της κανονικής ζωής θα δούμε τα βήματα που έχουμε προχωρήσει, τις δυσκολίες που έχουμε ξεπεράσει και ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε εμπόδιο με το κεφάλι ψηλά.
Και ας μείνουμε εκεί, χωρίς πισωγυρίσματα, και ας εμπιστευτούμε ανθρώπους, που αποδεδειγμένα επιδιώκουν κάτι πιο φρέσκο απ’ τα παλιά, και ας χαρούμε, τέλος πάντων, που είμαστε υγιείς και μπορούμε να ελπίζουμε μόνο στο καλύτερο.
