Της Ειρήνης Κοτρούτσου,
Η ψευδαίσθηση ότι βρίσκονται στην σωστή πλευρά της ιστορίας. Η ψευδαίσθηση ότι το να είσαι αριστερός που δεν έχει κυβερνήσει (ή και έχει κυβερνήσει), a priori σε κάνει καλό και τίμιο άνθρωπο. Η ψευδαίσθηση ότι είναι πλασμένοι από άλλα υλικά και ότι η επαναστατικότητά τους είναι προϊόν της πνευματικής τους ικανότητας και της ηθικής τους υπεροχής. Και τι γίνεται όταν συνειδητοποιούν ότι οι ηγέτες τους έχουν βάλει το χέρι στο μέλι; Όταν οι ηγέτες τους πιάνονται «με τη γίδα στην πλάτη»; Όταν υιοθετούν καταστρεπτικές πολιτικές; Εκεί είναι που πρέπει να καταλάβουν ότι το ηθικό πλεονέκτημα δεν το απονέμει η ιστορία –δεν είναι δεδομένο– αλλά κατακτάται καθημερινά…
Για ποιο ηθικό πλεονέκτημα μπορεί να μιλά ο κόσμος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α; Ο αρχηγός τους -που υποτίθεται θα μαχόταν τις ελίτ- έκανε χλιδάτες διακοπές σε υπερπολυτελές σκάφος εφοπλιστή όσο η χώρα θρηνούσε τα θύματα στο Μάτι… ενώ τον Σεπτέμβρη τα παιδιά του θα ξεκινούσαν την σχολική χρονιά στο ακριβότερο και πιο αριστοκρατικό σχολείο της χώρας. Δεν τον κατηγορεί κανείς που έχει την οικονομική επιφάνεια να κάνει κάτι τέτοιο. Κατηγορείται για ασυνέπεια λόγου και πράξεων. Πώς ξέχασε όλο αυτό το μένος του για την πλουτοκρατία και δέχτηκε να φάει και να κοιμηθεί σε σκάφος μεγαλοεπιχειρηματία; Πώς είναι δυνατόν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να καταριέται την ιδιωτική παιδεία και να υπερασπίζεται την δημόσια και δωρεάν, αλλά στην πράξη ο αρχηγός του κόμματος να μην την εμπιστεύεται; Δεν αισθάνεται ότι έχει προδώσει τους συντρόφους του και τον λαό όταν κατοικεί σε βίλα στο Σούνιο;
Ενώ προεκλογικά μιλούσαν για καταπολέμηση της οικογενειοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων, μόλις έγιναν κυβέρνηση διόρισαν φίλους και συγγενείς σε μία προσπάθεια να αλώσουν τον κρατικό μηχανισμό. Από πόρτες και παράθυρα έμπαζαν τους εκλεκτούς τους… Αλλά η ιδέα που έχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α για την εξουσία είναι πλέον γνωστή… Τα «μαγαζιά» που λειτουργούσαν στο Μαξίμου επί Τσίπρα και τα «παραμάγαζα» από τα οποία «έβγαζαν πολλά λεφτά» (σύμφωνα πάντα με τον κύριο Παππά) απεικονίζουν γλαφυρά την πραγματικότητα. Η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης και θα αποδειχθεί αν πράγματι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είχε στήσει παραδικαστικό σύστημα για να κάνει… τις δουλειές του. Εδώ θα είμαστε για να τα συζητήσουμε. Όπως και αν έχει όμως, όλα αυτά τα σκάνδαλα και οι κατηγορίες δεν συνάδουν με κανέναν ηθικό πλεονέκτημα…
Όπως και με κανένα ηθικό πλεονέκτημα, δεν συνάδουν τα καλέσματα σε πορείες που απευθύνει η αριστερά εν μέσω θανατηφόρου πανδημίας – με τα οποία καλέσματα επιχειρείται η δημιουργία κλίματος πόλωσης και διχασμού. Δύο Ελλάδες – η Ελλάδα των εργαζομένων, η Ελλάδα των παππούδων μας που νιώθουν την ζωή τους να κινδυνεύει, η Ελλάδα των επιχειρηματιών που κρατούν τα μαγαζιά τους κλειστά γιατί σέβονται την κοινωνία, το κράτος και τους νόμους και η Ελλάδα όσων καταστρέφουν την προσπάθεια των πρώτων. Ασυδοσία, κοινωνική αδιαφορία και μειωμένη αντιληπτική ικανότητα χαρακτηρίζει τους «επαναστάτες» του συλλαλητηρίου της Πέμπτης που τις επόμενες μέρες θα φωνάζουν για την αύξηση των κρουσμάτων και την έλλειψη κλινών Μ.Ε.Θ. Ιδιαίτερη η ευθύνη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, που αναλώνεται σε μικροπολιτικά παιχνίδια και συμμετέχει σε τέτοιου είδους πανηγύρια για να μπορεί να ασκήσει αύριο-μεθαύριο αντιπολιτευτική πολιτική.
Και η αποδόμηση του ηθικού πλεονεκτήματος θα μπορούσε να συνεχιστεί … Θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε μέχρι και την εμμονή της αριστεράς να υπονομεύει οτιδήποτε εθνικό… Ας θυμηθούμε την προδοτική στάση του ΚΚΕ και του Μέρα25, που καταψήφισαν προσφάτως στην Βουλή την προμήθεια 18 μαχητικών Rafale. Καταλάβαμε, δεν θέλουν οι κύριοι του ΚΚΕ και του Μέρα25 να οχυρώσουμε την χώρα μας απέναντι στις απειλές του Νεοσουλτάνου, δεν θέλουν να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν θέλουν να αυξήσουμε την ισχύ μας. Καταλάβαμε.
Και ποιος έχει, άρα, ηθικό πλεονέκτημα; Το ηθικό πλεονέκτημα κατακτάται σήμερα από εκείνους που προσπαθούν για το καλό αυτού του τόπου – από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά, η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές με 15ετές ομόλογο, αναδιαρθρώνουμε τη δημόσια παιδεία, εξοπλιζόμαστε και δεν φοβόμαστε κανέναν «άτακτο» στην Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύουμε τις συμμαχίες μας και νιώθουμε περηφάνια που καταφέραμε –σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες– να διαχειριστούμε την πανδημία, να προτάξουμε την δημόσια υγεία και να κρατήσουμε ασφαλείς τους ανθρώπους μας.
Κλείνω με τα λόγια του αγαπημένου Νίκου Καζαντζάκη: «Yπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει».
