Του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη,
Γνωστή ως το ταλαντούχο «αστέρι της Ανατολής», η Αιγύπτια τραγουδίστρια Ουμ Καλσούμ γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1904. Οι Άραβες συμπατριώτες της συνήθιζαν να λένε, ότι πάνω από τη φωνή της γυναίκας τραγουδίστριας βρίσκεται μονάχα ο Θεός.
Καταγόταν από μια αρκετά φτωχή οικογένεια μικροαστικών καταβολών, που κατοικούσε σε ένα προάστιο έξω από τη μεγάλη πόλη του Καΐρου. Ο πατέρας της, Ιµπραχήµ Αλ Σάγιντ, κέρδιζε ελάχιστα χρήματα ως ψάλτης σε ιερούς τόπους και σε ναούς, διαθέτοντας όμως μια πραγματικά καλή φωνή, είχε την ικανότητα να τριγυρνάει σε όλη την αιγυπτιακή πρωτεύουσα και να διασκεδάζει με τις μελωδίες του τον κόσμο. Σύμφωνα με τη διήγηση, όταν μια ημέρα επέστρεψε νωρίς από μια περιστασιακή εργασία, στην οποία απασχολούνταν εκείνο το διάστημα, άκουσε μια φωνή να τραγουδάει μέσα από το σπίτι και δεν ήταν αντρική. Αν και ηθικά επιλήψιμο για την αιγυπτιακή κοινωνία της εποχής, η Ουμ Καλσούμ έκτοτε δεν έπαψε να τραγουδάει με την παρότρυνση και τη βοήθεια του πατέρας της, παρ΄ όλους τους φόβους που είχε.
Στην εφηβεία της, έδωσε την πρώτη της δημόσια συναυλία, αφού οι προηγούμενες εμφανίσεις της ήταν τοπικά προσδιορισμένες και ιδιαίτερα χαμηλών αμοιβών. Συνήθως οι αμοιβές περιελάμβαναν αποπληρωμή σε είδος, όπως ρούχα και φαγητό. Τα νέα, όμως, για τη νεαρή ταλαντούχα φωνή εξαπλώθηκαν γρήγορα και η Ουμ Κάλσουμ δεν άργησε να έρθει σε επαφή με έναν κορυφαίο τραγουδιστή της εποχής, τον Απουλούλα Μοχάμεντ, και να μετακομίσει στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, ώστε να μπορέσει να μαθητεύσει στη μουσική και εξασκηθεί στα φωνητικά.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής της, υπήρξε βαθιά θρησκευόμενη, ευπρόσιτη και αφοσιωμένη στην αγαπημένη της τέχνη. Δεν άργησε να γίνει ένα αναπόσπαστο μέρος της καλής κοινωνίας της Αιγύπτου, με τους καλύτερους ποιητές και συνθέτες της εποχής να της εμπιστεύονται τις δημιουργίες τους. Το ρεπερτόριό της περιλάμβανε θεματικές, όπως η αγάπη, ο έρωτας και η απώλεια. Ο πολιτικός προβληματισμός, όμως, δεν έλειπε από τη ζωή της, αφού η ίδια πολλές φορές έλαβε θέση για σημαντικά πολιτικά ζητήματα της πατρίδας της, ενώ δεν άργησε να εγγραφεί στη δημόσια σφαίρα ως μεγάλη υποστηρίκτρια και θαυμάστρια του Νάσερ. Το 1956, μάλιστα, όταν ο Νάσερ έθεσε σε εφαρμογή το φιλόδοξο σχέδιο εθνικοποίησης της Διώρυγας του Σουέζ, η Ουμ Κάλσουμ αφιέρωσε ένα τραγούδι αποκλειστικά σε αυτόν.
Κάθε Πέμπτη τραγουδούσε για τον αραβικό κόσμο. Η παράδοση και η ιστορία μάς λένε, ότι κάθε μορφής εχθροπραξία έπαυε τότε και οι αντιμαχόμενες πλευρές την άκουγαν στο ραδιόφωνο, στους αραβικούς σταθμούς, απολαμβάνοντας στιγμές της ειρήνης.
Η Ουμ Κάλσουμ, γνωστή και καταξιωμένη παγκοσμίως, πέθανε σαν σήμερα, στις 3 Φεβρουαρίου 1975, από εγκεφαλικό. Η παρακαταθήκη της στον αραβικό κόσμο παραμένει ως σήμερα υπενθυμίζοντας την ξεχωριστή παρουσία του αστεριού της Ανατολής.
