Του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη,
Η Σουλαμίτ Αλόνι γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1928 και υπήρξε μια εξέχουσα μορφή της Αριστεράς στο Ισραήλ. Ίδρυσε το κόμμα Ratz για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και για την ειρήνη, ένα αριστερό κόμμα το οποίο κατάφερε να βαδίσει καλά στην εκλογική σκηνή του Ισραήλ. Η ίδια κατάφερε να κρατήσει τα ηνία της αντιπολίτευσης από το 1988 μέχρι το 1990, ενώ το 1992 υπηρέτησε ως Υπουργός Παιδείας. Το 2002, παρέλαβε το Βραβείο του Ισραήλ, το οποίο αποτελεί την ύψιστη πνευματική διάκριση και απονέμεται από το κράτος.
Το 1965, η Αλόνι εκλέχθηκε στην Knesset με την πολιτική συμμαχία του Mapai and Ahdut HaAvoda, ενώ, στη συνέχεια, ίδρυσε το Συμβούλιο Καταναλωτών του Ισραήλ, στο οποίο προέδρευσε για τέσσερα χρόνια.
Έφυγε από την πολιτική συμμαχία του Mapai το 1973 και ίδρυσε το Κίνημα Δικαιωμάτων των Πολιτών, το οποίο έγινε γνωστό ως Ratz. Το κόμμα υποστήριξε την εκλογική μεταρρύθμιση, το διαχωρισμό της θρησκείας και του κράτους και τη διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ κέρδισε τρεις έδρες στις εκλογές της Knesset του 1973. Το Ratz προσχώρησε, αρχικά, στην κυβέρνηση, αλλά παραιτήθηκε αμέσως διαμαρτυρόμενο για τον διορισμό του Γιτζάκ Ραφαέλ ως Υπουργό Θρησκευμάτων. Το Ratz έγινε σύντομα το Ya’ad – Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων, όταν ο ανεξάρτητος βουλευτής Aryeh Eliav προσχώρησε στο κόμμα, αλλά επέστρεψε στην αρχική του κατάσταση ανεξαρτησίας αμέσως μετά από ένα σύντομο διάστημα.
Καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970, η Αλόνι προσπάθησε να δημιουργήσει διάλογο με τους Παλαιστινίους, με την ελπίδα να επιτύχει μια διαρκή ειρηνευτική διευθέτηση. Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Λιβάνου του 1982, ίδρυσε το Διεθνές Κέντρο Ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Πριν από τις εκλογές του 1984, το Ratz ευθυγραμμίστηκε με το Peace Now και το Αριστερό Στρατόπεδο του Ισραήλ, για να αυξήσει το μέγεθός του στην Knesset σε πέντε έδρες. Το 1992, οδήγησε το Ratz σε συμμαχία με τον Shinui και τον Mapam, για να σχηματίσει το νέο κόμμα Meretz, το οποίο κέρδισε δώδεκα έδρες υπό την ηγεσία της στις εκλογές εκείνου του έτους. Η Αλόνι έγινε Υπουργός Παιδείας υπό τον Yitzhak Rabin, αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά από έναν χρόνο λόγω των ειλικρινών δηλώσεών της σε θέματα θρησκείας.
Ως Υπουργός Παιδείας επέκρινε, επίσης, τις οργανωμένες εκδρομές μαθητών των Γυμνασίων του Ισραήλ σε στρατόπεδα συγκέντρωσης του Ολοκαυτώματος, με το επιχείρημα ότι τέτοιες επισκέψεις μετέτρεψαν τους Ισραηλινούς νέους σε επιθετικούς, εθνικιστικούς ξενόφοβους, ισχυριζόμενη ότι οι μαθητές «βαδίζουν με ξετυλιγμένες σημαίες, σαν να έχουν φτάσει να κατακτήσουν Πολωνία». Διορίστηκε εκ νέου Υπουργός Επικοινωνιών και Επιστημών και Πολιτισμού και υπηρέτησε μέχρι το 1996, όταν αποσύρθηκε από την κομματική πολιτική.
Μετά τη Συμφωνία του Όσλο, το 1993, η Αλόνι εξέφρασε τα θετικά συναισθήματά της, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία μια σημαντική θετική στροφή σε ιστορικό επίπεδο.
Πέθανε σαν σήμερα, στις 24 Ιανουαρίου 2014, σε ηλικία 85 ετών.
