Της Δήμητρας Ροδοβίτου,
Το άρθρο αυτό απευθύνεται στους αρνητές του κοινωνικού φαινομένου της έμφυλης βίας. Σε όσους εθελοτυφλούν προκλητικά μπροστά στο ραγδαίο κύμα σεξισμού που ξεδιπλώνεται με περίσσια αυθάδεια. Απευθύνεται στους «μα καλά, γιατί δε μίλησε νωρίτερα;», οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ταυτίζονται με τους «ναι, αλλά ήταν προκλητικά ντυμένη, το ζητούσε». Στους «νοικοκυραίους», στους «Αυτός; Αποκλείεται, είναι από καλή οικογένεια». Σε εκείνους που μένουν αμέτοχοι στην εικόνα του τερατώδους θεάματος της βίας κατά των γυναικών. Γιατί; Γιατί το Τέρας, όταν παύεις να το πολεμάς, αρχίζεις να του μοιάζεις.
Κύμα σφοδρών αντιδράσεων ξέσπασε στη γειτονική Τουρκία έπειτα από την προφυλάκισή της Μελέκ Ιπέκ με την κατηγορία της Ανθρωποκτονίας. Πιο συγκεκριμένα, η Μελέκ ούσα σε νόμιμη αυτοάμυνα, πυροβόλησε τον επί 12 έτη σύζυγο και βασανιστή της όσο εκείνος της επιτίθετο. Ο φερόμενος ως «θύμα», Ραμαζάν, στα πλαίσια του τελευταίου ακραίου περιστατικού ενδοοικογενειακής βίας που κατάφερε να ασκήσει, φαίνεται πως έδεσε με χειροπέδες τη σύζυγο του γυμνή στο μπάνιο, και προέβη σε ανελέητο ξυλοδαρμό και βιασμό, μπροστά στα μάτια των δύο ανήλικων τέκνων τους. «Αν δεν τον είχε σκοτώσει, θα ήταν νεκρή τώρα. Έχει υποστεί σοβαρά βασανιστήρια. Δε θα έπρεπε να δικάζεται, ούτε να τιμωρείται, καθώς βρισκόταν σε αυτοάμυνα» δήλωσε ο Πρόεδρος της Ένωσης Ισότητας Φύλων, Ιλιάς Αλί Νταστάν. Πολίτες ανά την υφήλιο, μέσω διαμαρτυριών και καμπάνιας στο Twitter και στα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απαιτούν την άμεση αποφυλάκιση και αθώωσή της.
Επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη, σάλο προκάλεσε η σωρεία αποκαλύψεων της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία έσπασε τη σιωπή της 23 χρόνια μετά, φέρνοντας στο φως της δημοσιότητας και της Δικαιοσύνης, τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας. Το κύμα αντιδράσεων μάλιστα φαίνεται πως οδηγεί σε εισαγγελική παρέμβαση, με την προϊσταμένη της Εισαγγελίας της Αθήνας, Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου, να διατάσσει αυτεπάγγελτα προκαταρκτική έρευνα της υπόθεσης. Η ίδια, η Σοφία, κατονόμασε το φερόμενο ως βιαστή της, ο οποίος αφού πρωτίστως αρνήθηκε τις κατηγορίες, έσπευσε να παραιτηθεί από τη θέση του, ενώ το ίδιο μοτίβο ακολούθησαν και άλλοι παράγοντες της Ομοσπονδίας. Το θέμα πήρε παγκόσμιες διαστάσεις, με τα διεθνή ΜΜΕ να αναπαράγουν εκτενώς την υπόθεση, και συνάμα να επιφέρουν ευθύνες και κριτική στις αρχικές επίσημες δηλώσεις τις Ομοσπονδίας. Σύσσωμη η πολιτική κοινότητα έσπευσε να συγχαρεί την Ολυμπιονίκη για το θάρρος και την αποφασιστικότητα να μιλήσει.
Αντλώντας θάρρος από το περίσσιο θάρρος της Σοφίας Μπεκατώρου, τελειόφοιτη φοιτήτρια του Ιστορικού-Αρχαιολογικού της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, προέβη σε δημόσια εξομολόγηση, κατά την οποία περιέγραφε λεπτομερώς, ωστόσο μη κατονομάζοντας, την κατά συνεχεία ασέλγεια που ασκούσε πάνω της γνωστός διδάσκων του Τμήματος. Η δήλωσή της αυτή ξεδίπλωσε μια καλά κρυμμένη υπόθεση, καθώς αρκετές ακόμα φοιτήτριες προέβησαν σε κοινές παραδοχές, προκαλώντας αντιδράσεις στην Πανεπιστημιακή Κοινότητα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου, δημοσιεύθηκε η πρώτη επίσημη ανακοίνωση του Τμήματος του ΑΠΘ έπειτα από συνεννόηση 34 μελών, στην οποία καταδικάζει τα φαινόμενα σεξουαλικής παρενόχλησης τόσο στον Ακαδημαϊκό χώρο, όσο και σε κάθε άλλο χώρο, ενώ καλεί τις Πανεπιστημιακές Αρχές να προβούν στη δημιουργία ενός πλαισίου ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά. Παράλληλα, φοιτητικές φωνές εκ των έσω διαδίδουν πως ο εν λόγω ακαδημαϊκός είχε απασχολήσει αλλεπάλληλα στο παρελθόν τις Πρυτανικές Αρχές, όμως η υπόθεση θάφτηκε κάτω από το χαλί.
Γνωρίζεις, φίλτατε αναγνώστη, ποιος είναι ο κοινός παρανομαστής των τριών αυτών και δεκάδων ακόμα αναγραφόμενων περιπτώσεων; Ο φόβος. Ναι, η Μελέκ φοβόταν. Φοβόταν να τον αντιμετωπίσει, όταν στη ράχη της ανέπνεαν δύο ανήλικα έρμαια. Ναι, η Σοφία φοβήθηκε. Φοβήθηκε να έλθει σε κόντρα με ένα ολόκληρο σύστημα και να διακινδυνεύσει την αθλητική της πορεία. Και οι φοιτήτριες φοβήθηκαν. Φοβήθηκαν πως κανείς δε θα τις πιστέψει, πως δε θα ακουστούν οι φωνές τους. Η Μελέκ, η Σοφία, η Μαρία, η Ελένη, η μητέρα μου, φοβήθηκαν να έρθουν αντιμέτωπες με ένα άδικα θεσμοθετημένο Δίκαιο, φοβήθηκαν τη λαϊκή κατακραυγή, τα ανθρωπάκια που θα σπεύσουν να κατακρίνουν το θύμα και όχι το θύτη. Φοβήθηκαν τον κόσμο μας.
Όσο οι φωνές θα ανυψώνονται, τόσο το σύστημα θα καταρρέει. Ήρθε η στιγμή να στοχοποιήσουμε το θύτη, και όχι πια το θύμα. Γι’ αυτό, λοιπόν, η Μελέκ, η Σοφία, η Μαρία, η κοπέλα της διπλανής πόρτας, δε βιάστηκαν. ΤΙΣ ΒΙΑΣΑΝ. Ο εχθρός δεν είναι αόρατος, έχει όνομα, ψευδές κύρος, και πολλάκις, προκλητική υπερηφάνεια.
Η αρχή έγινε, διότι τον εχθρό για να τον πολεμήσεις, οφείλεις να τον κατονομάσεις.
ΥΓ: Αφιερωμένο, σε όσες δε βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν ακόμη…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Υπόθεση Μπεκατώρου : Διεθνής κατακραυγή μετά τις αποκαλύψεις, tanea.gr, διαθέσιμο εδώ
- Τουρκία: «Δικαιοσύνη για τη Μελέκ Ιπέκ» – Υπέμεινε τον βασανιστή της επί 12 χρόνια, ethnos.gr, διαθέσιμο εδώ
- Το Ιστορικό-Αρχαιολογικό του ΑΠΘ παίρνει θέση στην υπόθεση της παρενόχλησης, parallaximag.gr, διαθέσιμο εδώ
