Της Παρή Στεφανή,
Έχεις σκεφτεί ποτέ πως ίσως παρασύρεσαι από αυτά που βλέπεις μπροστά σου; Το μυαλό σου θολώνει και τα μάτια σου δεν παρατηρούν τίποτε άλλο πέρα απ’ ό,τι είναι απτό, χειροπιαστό. Η δυνατότητα του να βλέπουμε πέρα από την ύλη αποτελεί ένα στοίχημα με τον εαυτό μας. Και, πραγματικά, είναι τόσο δύσκολο να το κερδίσουμε… Η φράση μιας αλεπούς σε ένα παιδί, τον Μικρό Πρίγκιπα, συμπυκνώνει το νόημα της ζωής, που δεν είναι άλλο από το ότι «μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια».
Ό,τι αξίζει πραγματικά βρίσκεται κρυμμένο. Δεν κάνει θόρυβο. Αντιθέτως, είναι σιωπηλό και ήρεμο, ήσυχο. Επειδή πολλοί άνθρωποι, λοιπόν, έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στο τι βλέπουν, και δεν ενδιαφέρονται διόλου για οτιδήποτε εσωτερικό, κρυφό κι αυθεντικό, είναι δύσκολο για τους περισσότερους –ίσως και ακατόρθωτο– να δουν με μάτια καθαρά κι αγνά, οδηγούμενοι με αυτόν τον τρόπο σε βιαστικά και λανθασμένα συμπεράσματα.
Πολλοί αρκούνται στο εύκολο, το εύληπτο, το εύπεπτο, δίχως να τους ενδιαφέρει η ουσία, που μόνο η καρδιά μπορεί να δει. Μετρούν τη ζωή με αριθμούς και σταγονόμετρα. Ξεχνούν, όμως, πως μια στιγμή και μόνο μπορεί να αξίζει όσο δυο και τρεις ζωές μαζί. «Σε μια στιγμή μαζί σου, έζησα όλη μου τη ζωή», Τάσος Λειβαδίτης… Ποιητής που μετρούσε το χρόνο με γνώμονα το συναίσθημα και την ουσία των πραγμάτων, δίχως να αναλώνεται σε επιφανειακές εκτιμήσεις και αποκλειστικά επίγειες απολαύσεις.
«Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό». Η αλεπού του Σαιντ – Εξυπερύ μάς μαθαίνει πως το σημαντικό και το ουσιώδες απαιτούν χρόνο για να σχηματίσουν την υπόστασή τους. Τίποτε πραγματικά όμορφο δε δημιουργείται με βιασύνη. Και περισσότερο από όλα, η αγάπη, χρειάζεται το μεγαλύτερο χρόνο και τη μεγαλύτερη αφοσίωση. Γιατί «η αγάπη δε δημιουργείται από το να κοιτάει ο ένας τον άλλον, αλλά να κοιτούν προς τα έξω, μαζί στην ίδια κατεύθυνση».
Ο Μικρός Πρίγκιπας μαθαίνει πολλά σε όλους όσοι θεωρούν τον εαυτό τους «μεγάλο και τρανό». Γιατί το μεγαλείο του Μικρού Πρίγκιπα είναι ακριβώς αυτό: είναι ένα αθώο παιδί, ένας χαρακτήρας που ξεπηδά από το βιβλίο στο οποίο είναι «τυπωμένος» και αγγίζει όσους θέλουν να τον νιώσουν και να μάθουν από εκείνον. Η αγάπη, η φιλία, και τόσες άλλες έννοιες που τυπικά είναι καθημερινές, ταυτόχρονα είναι και τόσο σπάνιες, ακριβώς γιατί δεν είναι πολλοί όσοι σκέφτονται σαν τον Μικρό Πρίγκιπα. Ας παραδειγματιστούμε όλοι από τον τρόπο σκέψης του. Ας μάθουμε να μετράμε τη ζωή όχι με βάση τον εγωισμό, το μίσος και τα κάλπικα συναισθήματα, αλλά με τους χτύπους της καρδιάς… Γιατί μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά!
