Της Τάνιας Βράνου,
Η περίοδος που διανύουμε είναι αρκετά δύσκολη. Η έξαρση της πανδημίας τους τελευταίους μήνες έχει αυξήσει την παραμονή όλων στα σπίτια μας. Οι συνθήκες που επικρατούν είναι πρωτόγνωρες κι απαιτούν τον περιορισμό μας. Το σπίτι του κάθε ανθρώπου είναι το καταφύγιό του, είναι ο χώρος που ξεκουράζεται, που χαλαρώνει, που βρίσκεται με την οικογένειά του και τους αγαπημένους του ανθρώπους.
Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι, και συγκεκριμένα γυναίκες και παιδιά, που στο σπίτι ξεκινάει ο εφιάλτης τους. Αντί για ήρεμες, οικογενειακές στιγμές, βιώνουν εντάσεις, ψυχολογική και σωματική βία. Όσο παρατείνεται η διαμονή τους στο σπίτι, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να κακοποιηθούν, εφόσον συναναστρέφονται περισσότερες ώρες με τον θύτη. Αυτό πολλές φορές τις εμποδίζει να καλέσουν σε βοήθεια.
Το «μένουμε σπίτι» για πολλές γυναίκες και παιδιά δεν σημαίνει «μένουμε ασφαλείς». Δυστυχώς, η ενδοοικογενειακή βία την περίοδο της καραντίνας αυξήθηκε παγκοσμίως. Το ίδιο συνέβη και με τις γυναικοκτονίες. Στη χώρα μας μόνο, σημειώθηκαν τρεις γυναικοκτονίες κατά την περίοδο του εγκλεισμού. Οι έρευνες που πραγματοποίησε η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλων απέδειξαν ότι τα ποσοστά κακοποίησης την περίοδο της πρώτης καραντίνας ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερα. Τα περιστατικά καταγγέλλονται είτε από τα ίδια τα θύματα είτε από τρίτους.
Η αλήθεια είναι ότι πολλές γυναίκες, που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις, δεν αντιδρούν εξαιτίας του εκφοβισμού, που δέχονται. Το γεγονός ότι ευαισθητοποιούνται τρίτα πρόσωπα, που άκουσαν ή είδαν κάτι, είναι πολύ σημαντικό. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία έχει αρχίσει να καταδικάζει αυτό το γεγονός, το οποίο δεν είναι κάτι πρωτάκουστο. Γνωρίζουμε ότι η κακοποίηση των γυναικών συμβαίνει απλά οι περισσότεροι σκέφτονται «που να μπλέξεις τώρα».
Τα θύματα είναι φοβισμένα και χρειάζονται βοήθεια και στήριξη, που μπορούν να λάβουν από διάφορες κοινωνικές δομές, που έχουν οργανωθεί, με σκοπό να τα προστατεύουν. Ακόμη κι όταν η πανδημία παρέλθει, η βία θα παραμείνει. Γι’ αυτό πρέπει όλο και περισσότερα θύματα να αποβάλλουν τους φόβους και τις ενοχές τους και να καταγγείλουν εκείνους τους ανθρώπους, που τους κακοποιούν, είτε είναι σύζυγοι, είτε σύντροφοι, είτε γονείς. Οι διάφορες καμπάνιες, που έχουν προβληθεί ακόμη περισσότερο στη διάρκεια της καραντίνας, έχουν στόχο αυτό ακριβώς.
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε τις γραμμές SOS, που μπορούν να απευθυνθούν τα θύματα ή ακόμη και τρίτα άτομα. Είναι η γραμμή 15900, αλλά και το email [email protected], ο αριθμός 197, γραμμή του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που λειτουργεί 24 ώρες το 24ώρο, η Εθνική Τηλεφωνική γραμμή για Παιδιά 1056 του Συλλόγου του Χαμόγελου του παιδιού, καθώς και η Εθνική γραμμή Παιδικής Προστασίας 1107 του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που λειτουργούν 24 ώρες το 24ώρο, η γραμμή 10306 και οι αστυνομικές αρχές.
Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε τις δύσκολες αυτές στιγμές, που κάποιες γυναίκες και παιδιά κινδυνεύουν, είναι «μίλα». Κανείς δεν είναι μόνος του. Ακόμη κι αν δεν είσαι εσύ το θύμα, αλλά έχεις αντιληφθεί ότι κάποιο κοντινό σου πρόσωπο, κάποια γειτόνισσά σου, φίλη σου κακοποιείται, μην διστάσεις να απευθυνθείς στους αρμόδιους. Φρόντισε για έναν άνθρωπο που έχει την ανάγκη σου, φρόντισε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Έξαρση της βίας κατά γυναικών προκάλεσε η πανδημία, businessdaily.gr, διαθέσιμο εδώ
- Πανδημία (Covid-19) και η αύξηση της ενδοοικογενειακή βία – Θύματα και παιδιά, staysafekravclub.gr, διαθέσιμο εδώ
