Της Θεοφιλίας Κουλοπούλου,
Ένα βιβλίο που βρήκα τυχαία στη βιβλιοθήκη της θείας μου, το πήρα στα χέρια μου και με μια γρήγορη ματιά της είπα «Ενδιαφέρον». «Αυτό;», μου λέει διστακτικά και επικριτικά. «Ναι», της λέω, «Και μάλιστα μπορεί να γράψω και άρθρο γι’ αυτό.».
Εντοπίζεται στις εκδόσεις The Bhaktivedanta Book Trust και όσον αφορά τη θεματολογία του εξιστορεί έννοιες που υπάγονται στη Φιλοσοφία, τη Θρησκεία-Πνευματικότητα, τη Θεολογία, τον Ινδουισμό, την Ινδική φιλοσοφία, το κάρμα και τη μετενσάρκωση. Το βιβλίο στηρίζεται στη διδασκαλία και το έργο του Αυτού Θεία Χάρη Α. Τς. Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραμπουπάντα, ιδρυτή και πνευματικού διδασκάλου της Διεθνούς Ένωσης για τη Συνειδητοποίηση του Κρίσνα.
Ένα μικρό βιβλίο, που κανείς μπορεί να παραβλέψει λέγοντας, πως θα είναι βαρετό ή χάσιμο χρόνου, καθώς φαντάζεται πως αναφέρεται σε παρεξηγημένες φιλοσοφικές θρησκευτικότητες, μου κέντρισε προσωπικά αμέσως το ενδιαφέρον τόσο από τον τίτλο του όσο και από το εξώφυλλο.
Αρχικά, ο τίτλος από μονός του προδίδει ότι θα πραγματευτούμε τη μετεμψύχωση, ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει αρκετούς ανθρώπους από το παρελθόν μέχρι και σήμερα. Άλλωστε, ποιος δεν έχει αναρωτηθεί για τη ζωή μετά τον θάνατο;
Τελικά, η γέννηση είναι αυτή που σηματοδοτεί την απαρχή της ζωής και η ζωή αυτή τελειώνει με τον θάνατο; Υπάρχει ζωή μετά; Κι αν ναι, τότε βγαίνει και σε άλλο χρώμα; Διαλέγεις εσύ ή οδηγείσαι εκεί με βάση τις πράξεις, τις σκέψεις και τη συμπεριφορά σου; Υπάρχει, όντως, το λεγόμενο κάρμα; Βασισμένη στην αρχή ενός συνειδητού εαυτού, ανεξαρτήτου από το φυσικό σώμα, η μετεμψύχωση είναι ένα μέρος ενός ανώτερου συστήματος, που διέπει τη μετανάστευση του ζωντανού όντος από τη μια υλική μορφή σε μία άλλη.
Κάτι που με εντυπωσίασε σε πρώτο πλάνο είναι πως ο συγγραφέας, προσπαθώντας να εξισορροπήσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του και να τις συνδέσει με τις γενικότερες θρησκευτικές αντιλήψεις του κόσμου, ξεκινά με παραπομπές κείμενων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, αλλά και προσπαθεί να συνδέσει τη θρησκεία με την επιστήμη, τονίζοντας πως στο τέλος του ενός βρίσκεται η αρχή του αλλού και πως αλληλοσυμπληρώνονται. Η ιδέα για την ύπαρξη του μεταφυσικού μπορεί να φαντάζει μεταφυσική στα αυτιά μας, αλλά ίσως είναι η μοναδική λογική εξήγηση για κάποια ανεξήγητα γεγονότα γύρω μας και μέσα μας. Φαινόμενα που κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να εξηγήσει επιστημονικά ταλαντεύουν τον ανθρώπινο νου και η μόνη διέξοδος είναι η παραδοχή μιας ανώτερης δύναμης. Εξάλλου, όλες οι θρησκείες στηρίζονται στην πίστη μιας ανώτερης ύπαρξης, είτε αυτή υπάγεται στον Χριστιανισμό είτε στον Βουδισμό, τον Ισλαμισμό, τον Ιουδαϊσμό, τον Ινδουισμό, τον Ταοϊσμό και ούτω καθεξής. Ακόμη και στην περίπτωση των άθεων, πολλοί από αυτούς δεν αρνούνται τελείως την ύπαρξη κάποιου θεού, απλά δεν πιστεύουν μέχρι να τους αποδειχτεί το αντίθετο. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η θεότητά τους είναι η επιστήμη και ο ίδιος ο άνθρωπος αυτός καθαυτός. Όπως και να έχει, δεν μπορούν προς το παρόν να εξηγηθούν όλα με την επιστήμη και οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν σε κάτι παραπάνω.
Ο Μπακτιβεντάντα Σουάμι Πραπούντα περιγράφει την έννοια της μετεμψύχωσης και εξηγεί πως το σώμα κάθε μορφής είναι αναλώσιμο, αλλά η ψυχή είναι αθάνατη. Μπορεί, λοιπόν, να μην θυμόμαστε τη μορφή που λάβαμε στις προηγούμενες ζωές μας, αλλά θα μπορούσαμε να λάβουμε γνώση και να αποκτήσουμε πνευματική συνειδητοποίηση με την απαγκίστρωση από υλικές επιθυμίες. «Κάθε ευτυχία ή δυστυχία μέσα στον υλικό κόσμο είναι απλώς διανοητικά κατασκευάσματα, συνέπειες της ταύτισής μας με το υλικό σώμα και τις υλικές κτήσεις. Κι όταν κάποιος αφυπνίσει την αρχική πνευματική συνείδηση, διαπιστώνει πως ο εαυτός του δεν έχει καμία σχέση με όσα «ονειρεύτηκε»». Η κατάσταση του νου είναι αυτή που καθορίζει το σώμα στο οποίο γεννήθηκες ή θα γεννηθείς, αν θα λάβεις, δηλαδή, μια ανώτερη ή κατώτερη μορφή. Όσο βρίσκεσαι προσκολλημένος σε ανούσιες απολαύσεις, αποσπάσαι από τον βαθύτερο σκοπό σου και υποβιβάζεσαι σε μια κατώτερη ύπαρξη.
Έντονα γίνεται λόγος για τη χρήση του διαλογισμού και της γιόγκα ως μέσο αποστασιοποίησης από το υλικό σώμα, τα ανεξέλεγκτα πάθη και τους διακαείς πόθους, με σκοπό την απελευθέρωση της ψυχής και την απαλλαγή από το αιώνιο κάρμα. Με αυτόν τον τρόπο, λαμβάνει κάνεις γνώση για τον πραγματικό-πνευματικό του εαυτό, ώστε να αντιληφθεί την ουσία της ζωής και να καταφέρει να ευτυχίσει.
Μην φοβάστε ή μην αρνείστε αυτό που δεν συνάδει με το συνηθισμένο. Ακόμη και αν μερικές φορές διαβάσουμε κάποια πράγματα τα οποία είναι κόντρα στα πιστεύω μας, θα μας κάνουν να τοποθετήσουμε ερωτηματικά και να επαναπροσδιορίσουμε κάποιες προσωπικές αντιλήψεις. Ας δούμε τα δρώμενα από μία άλλη οπτική, μία που δεν τα έχουμε ίσως επεξεργαστεί ξανά στο παρελθόν και ίσως αποκομίσουμε ορισμένα οφέλη από αυτό…
