Της Κωνσταντίνας Κουλοπούλου,
Το 2020 κλείνει με καραντίνα και οι ώρες μοιάζουν ατέλειωτες. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να αφιερώσουμε μέρος του ελεύθερου χρόνου μας σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, που όλοι αγαπήσαμε; Δεν λέω, καλό και το Netflix, αλλά σαν τον ελληνικό κινηματογράφο δεν έχει!
Πολλές από τις παλιές καλές ελληνικές ταινίες, τόσο της «Χρυσής Εποχής», όσο και των επόμενων χρόνων, είναι εδώ, για να μας ταξιδέψουν, να προσφέρουν απλόχερα γέλιο, συγκίνηση και να μας γυρίσουν πίσω στον χρόνο, δίνοντάς μας μια καλή αφορμή, ώστε να παρατηρήσουμε κατά πόσο έχει αλλάξει η ίδια η κοινωνία, είτε μιλάμε για το πολιτικό σύστημα, είτε για τη μόδα, είτε για ήθη και έθιμα μιας ξεχασμένης εποχής -πλέον και σε έγχρωμη προβολή. Οι ταινίες πολλές, τα γούστα και οι διαθέσεις ποικίλουν.
Αν είστε από αυτούς που αυτήν την περίοδο, έχουν ανάγκη από πολύ γέλιο, μην παραλείψετε τις ταινίες Της κακομοίρας, Μια τρελή τρελή σαραντάρα, Δεσποινίς Διευθυντής, με τις ξεκαρδιστικές ατάκες και ερμηνείες των Κ. Χατζηχρήστου, Ρ. Βλαχοπούλου, Δ. Παπαγιαννόπουλου. Επιπλέον, στις ταινίες Μια Ιταλίδα απ’ την Κυψέλη, Υπάρχει και φιλότιμο και Η θεία απ’ το Σικάγο θα βρείτε άκρως χιουμοριστικές πλοκές, που, παράλληλα, αναδεικνύουν συνήθειες, πεποιθήσεις και συμπεριφορές, άλλες πεταμένες στο χρονοντούλαπο και άλλες διαχρονικές! Και επειδή ελληνικό σινεμά και έρωτας πάνε μαζί, οι ταινίες Εκείνο το καλοκαίρι, Η νεράιδα και το παλικάρι και τα Κορίτσια στον ήλιο είναι τα must-see των αισθηματικών ελληνικών παραγωγών.
Ποιος είπε, όμως, ότι ο ελληνικός κινηματογράφος δεν παρουσιάζει και την άλλη πλευρά, αυτή της κοινωνίας του ‘60 και του ‘70, στερεότυπα και προκαταλήψεις, που για πολλά χρόνια χαρακτήριζαν ανθρώπους με τη ρετσινιά της «γυναίκας ελευθέρων ηθών» ή του «τεντιμπόι». Φαινόμενα δακτυλοδεικτούμενων ανθρώπων παρουσιάζονται στην ταινία Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα, η οποία, πέρα από τις άκρως χιουμοριστικές ατάκες και εξαιρετικές ερμηνείες των Γ. Κωνσταντίνου και Μ. Κοντού, σκιαγραφεί τη θλίψη μιας γυναίκας, που, ενώ βρίσκεται σε πολύχρονη σχέση, δεν δέχεται καμία πρόταση γάμου από τον σύντροφό της, γεγονός εξαιτίας του οποίου σχολιάζεται αρνητικά από τον περίγυρο. Ακόμα, στον Νόμο 4000 βλέπουμε την ανήσυχη νεολαία της δεκαετίας του ΄60, καθώς και την αποδοκιμασία-τιμωρία των «τεντιμπόι», μέσα από τη σκηνή του γιαουρτώματος, πόσο μάλλον της δημόσιας διαπόμπευσης. Στο ίδιο πλαίσιο, του δράματος και της κοινωνικής επίκρισης, κινούνται και Τα κόκκινα φανάρια -με μια δόση από την ιστορική Τρούμπα- όπως και Η λεωφόρος του μίσους ή Ο κατήφορος, ταινίες που θέτουν ηθικά διλήμματα και προβληματισμούς.
Ο ελληνικός κινηματογράφος παραμένει ζωντανός, όχι μόνο μέσα από την τηλεόραση ή το διαδίκτυο, αλλά και από το θεατρικό σανίδι. Πολλοί σκηνοθέτες επιλέγουν να παρουσιάσουν στο θέατρο διασκευές γνωστών και πολυαγαπημένων ταινιών, εγχείρημα που γνωρίζει τεράστια επιτυχία τα τελευταία χρόνια, όπως, άλλωστε, είδαμε από τις παραστάσεις των Γοργόνες και μάγκες, Χτυποκάρδια στο θρανίο, Μαριχουάνα Stop!. Και αν ακόμα η πανδημία έχει σταθεί εμπόδιο στο να παρακολουθήσουμε και άλλες τέτοιες αγαπημένες ταινίες στο θέατρο, οι υπεύθυνοι έχουν μεριμνήσει για live streaming παραστάσεις, που παίζονταν προ-κορωνοϊού.
Οι ταινίες και τα ταλέντα του ελληνικού σινεμά είναι, πράγματι, αναρίθμητες. Με καλή διάθεση, παρέα, πίτσες και pop corn, επιλέξτε την ταινία, που σας αρέσει, γελάστε, ερωτευτείτε, συγκινηθείτε, για να κλείσουμε όλοι μαζί το 2020, που τόσο πολύ μας ταλαιπώρησε, με γέλιο και την ελπίδα, ότι ο νέος χρόνος θα μας βρει υγιείς και ετοιμοπόλεμους.
