Της Χριστιάννας Αντωνοπούλου,
Κοντεύει σχεδόν ένας χρόνος και ο κορωνοϊός, αναμφίβολα, έχει φέρει τα πάνω κάτω και έχει αλλάξει τελείως τις ζωές μας. Όλα είναι διαφορετικά, όλα είναι πρωτόγνωρα και προσπαθούμε συνεχώς να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα. Έτσι, και αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά απ’ όλα τα Χριστούγεννα που έχουμε ζήσει αυτά τα χρόνια. Και η ερώτηση είναι: μήπως θα πρέπει, αντί να γκρινιάζουμε, να δώσουμε μια ευκαιρία ώστε φέτος να λάμψει πραγματικά μέσα μας το άστρο των Χριστουγέννων;
Τα Χριστούγεννα ως γιορτή είναι συνυφασμένη στο μυαλό όλων ως η γιορτή της χαράς, των δώρων, των γιορτών, της λάμψης. Είναι η γιορτή που θα φάμε λίγο περισσότερο, θα βγούμε και θα διασκεδάσουμε με τους φίλους μας. Φέτος, ξαφνικά όλα αυτά φαντάζουν μακρινά, μιας και λόγω των συνθηκών θα πρέπει να γιορτάσουμε μόνοι και να περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας.
Αντίστοιχη ήταν και η κατάσταση που βιώσαμε το Πάσχα. Πάλι τότε νιώθαμε απομονωμένοι, μας φαινόταν αλλόκοτο που δε θα γιορτάζαμε όλοι μαζί την Ανάσταση. Και, όμως, προσωπικά θεωρώ ότι ήταν το καλύτερο Πάσχα που είχα ζήσει. Μου φάνηκε πιο ανθρώπινο, μου ενέπνευσε μια νότα αισιοδοξίας μέσα στη μαυρίλα που ζούσαμε, παρ’ όλο που δε γιορτάσαμε με «δόξα και τιμή», όπως τα υπόλοιπα χρόνια. Μήπως, λοιπόν, και τώρα μας δίνεται μια ωραία ευκαιρία να αναλογιστούμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων;
Όλα αυτά τα χρόνια τρέχαμε ασταμάτητα, η ζωή προχωρούσε με γοργούς ρυθμούς, δρούσαμε μηχανικά. Τώρα, όμως, καλώς ή κακώς είναι σε παύση και ίσως μας δίνεται ο κατάλληλος χρόνος να αναλογιστούμε κάποια πράγματα. Να αναλογιστούμε πως τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο γιορτή χαράς, δώρων, λουκούλλειων γευμάτων και ατελείωτων πάρτυ, που ποστάρουμε στα social media. Είναι η γιορτή της αγάπης, της πραγματικής αγάπης. Ίσως, λοιπόν, τώρα είναι η ευκαιρία να νιώσουμε και να μοιραστούμε την αγάπη μας με τον συνάνθρωπο είτε αυτός είναι συγγενής ή φίλος ή απλά ένας άγνωστος. Ένα απλό τηλεφώνημα σε όσους είναι μόνοι ή η προσφορά βοήθειας σε όσους το έχουν ανάγκη, ειδικά αυτές τις δύσκολες μέρες που διανύουμε, θα μπορούσε να κάνει θαύματα. Και το σημαντικότερο: ποια είναι η πιο μεγάλη απόδειξη αγάπης από το να μείνουμε μακριά τέτοιες μέρες και να προστατεύσουμε ανθρώπους που αγαπάμε. Τότε, λοιπόν, θα νιώσουμε την πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων που τόσο καιρό ήταν καλά κρυμμένη μέσα μας κάτω από την ψεύτικη αστερόσκονη των δώρων, των αγορών και των πάρτυ, που πασπάλιζε την ψυχή μας.
Και κάτι ακόμα. Τα φετινά Χριστούγεννα είναι ακόμα μία ευκαιρία να σκεφτούμε και να εκτιμήσουμε όσους και όσα πραγματικά λείπουν από τη ζωή μας. Γιατί, όπως λέει και ένα τραγούδι, «της αγάπης την ουσία την μετρώ στην απουσία…»
Έτσι, λοιπόν, αν αφήσουμε την καρδιά και την ψυχή μας ανοικτή, τα φετινά Χριστούγεννα ίσως είναι τελικά από τα πιο ωραία, τα πιο αληθινά και ουσιαστικά Χριστούγεννα που έχουμε ζήσει…
