Της Αμαλίας Μαρκέτου,
Στις 27 Νοεμβρίου, ο József Szájer, Ούγγρος ευρωβουλευτής του ακροδεξιού κόμματος Fidesz και πρώην αντιπρόεδρός του, συνελήφθη για παραβίαση των περιοριστικών μέτρων κατά της πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, παρευρέθηκε σε “sex party” στις Βρυξέλλες, στο οποίο συμμετείχαν 25 άτομα, κυρίως άνδρες. Συγκεκριμένα, η αστυνομία, αφού εισέβαλε στο σπίτι όπου γινόταν το εν λόγω πάρτι, έπιασε τον ευρωβουλευτή την ώρα που προσπαθούσε να διαφύγει από το παράθυρο. Έπειτα από λίγες μέρες υπέβαλε την παραίτηση του.
Γιατί, όμως, η είδηση της σύλληψης του συνοδοιπόρου του Ούγγρου πρωθυπουργού, Viktor Orbán, προκάλεσε πολιτική αναταραχή στις Βρυξέλλες και ξεσήκωσε θύελλα σχολίων στα social media; Είναι η προφανής εξήγηση της δικαιολογημένης αντίδρασης, όταν ένας πολιτικός εξυψώνεται πάνω από τους λαούς; Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Ούγγρος ευρωβουλευτής μήπως «ζήλεψε» το παράδειγμα που δίνουν διάφοροι πολιτικοί στην Ευρώπη, όπως ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών, ο Τσέχος υπουργός Υγείας, αλλά και δικοί μας πολιτικοί ταγοί και αποφάσισε να παραβιάσει τα περιοριστικά μέτρα για την αποφυγή της διασποράς του κορωνοϊού, που θέτουν οι κυβερνήσεις; Εν τέλει η υποκρισία του József Szájer εξαντλείται στην παραβίαση των υγειονομικών πρωτοκόλλων;
Με μια γρήγορη σκέψη ίσως απαντούσαμε θετικά στη συγκεκριμένη ερώτηση χωρίς να αναλύσουμε περαιτέρω μήπως υπάρχει και άλλη απάντηση που κρύβεται από πίσω. Αν αναλύσουμε την πορεία του στην πολιτική ζωή της Ουγγαρίας, θα δούμε ότι ο József Szájer ήταν ένας εκ των 37 ιδρυτών του Fidesz, το οποίο ξεκίνησε ως ρεφορμιστικό φοιτητικό κίνημα ενάντια στον κομμουνισμό το 1988, λίγο πριν, δηλαδή, την πτώση του τελευταίου, και το οποίο είχε εξαρχής έναν ακροδεξιό πυρήνα. Ωστόσο, από το 1992 και μετά ο Orbán έστρεψε το κόμμα του και έκανε ένα άνοιγμα, υιοθετώντας μια νεοφιλελεύθερη πολιτική υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθώντας να προσελκύσει περισσότερους ψηφοφόρους.
Καθώς το σοσιαλιστικό κόμμα MSZP είχε απογοητεύσει τον ουγγρικό λαό για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την οικονομική κρίση, ο Orbán κέρδισε τις εκλογές του 2010 διατηρώντας τη θέση του μέχρι και σήμερα. Ο Orbán και το κόμμα του έχουν καβαλήσει στο κύμα της alt-right ιδεολογίας που σταδιακά κυριαρχεί στο δυτικό κόσμο και εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εφαρμόζουν μια σκληρή ακροδεξιά πολιτική σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτικοκοινωνικού γίγνεσθαι. Πιο συγκεκριμένα, ο Ούγγρος πρωθυπουργός έχει υπό την κατοχή του το μεγαλύτερο μέρος του τύπου, λογοκρίνοντας τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και χαρακτηρίζοντας τους ως ξένους πράκτορες. Με τον πιστό του συνεργάτη, József Szájer, έφεραν δομικές αλλαγές στο Σύνταγμα το 2011, όπως η αναγνώριση του γάμου μόνο μεταξύ των ετεροφυλόφιλων ατόμων. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ερώτηση που απηύθυνε ένας δημοσιογράφος προς τον József για το πως γίνεται, ευρισκόμενοι πλέον στον 21ο αιώνα, να μην προστατεύονται συνταγματικά τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, του απάντησε ότι εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τον 21ο αιώνα.
Η ορμπανική κυβέρνηση, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στις συγκεκριμένες συνταγματικές διατάξεις, ειδικότερα, πριν λίγο καιρό, ψήφισε την απαγόρευση νομικής αλλαγής φύλου και απαγόρευσε την τεκνοθεσία από ζευγάρια ομοφυλοφίλων. Συγχρόνως, ακολουθεί πιστά μια αντιμεταναστευτική πολιτική· αρκεί να θυμηθούμε ότι το 2015 περίφραξε με συρματόπλεγμα τα σύνορα της με τη Σερβία, ώστε να μην μπορούν να εισέλθουν οι μετανάστες. Εξάλλου, όπως έχει δηλώσει ο Ούγγρος πρωθυπουργός, η μετανάστευση είναι αποκλειστικά και μόνο πρόβλημα που αφορά τη Γερμανία.
Με αφορμή το «σκάνδαλο» που βγήκε στην επιφάνεια αναφορικά με τον József, φάνηκε για ακόμη μια φορά η κατάρρευση του κράτους δικαίου στην Ουγγαρία. Το ζήτημα δεν είναι σε καμία περίπτωση το τι κάνει στην προσωπική του ζωή, αυτό όμως που πρέπει να μας απασχολεί είναι η ομοφοβική ρητορική του, η οποία αντιδιαστέλλεται με τη σεξουαλική ζωή του. Με άλλα ο ίδιος στην προσωπική του ζωή επιλέγει να συνευρίσκεται με ανθρώπους, των οποίων τα δικαιώματα καταπατώνται, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει αυτός και το κόμμα του στην Ουγγαρία. Εν τέλει, ο József αδυνατώντας να αποδεχτεί τη σεξουαλικότητα του, διότι έχει εσωτερικεύσει την πατριαρχική ετεροκανονικότητα, εκφράζει με κάθε δυνατό τρόπο την τοξική αρρενωπότητά του πλήττοντας τα θεμέλια της δημοκρατίας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
