Της Δήμητρας Ροδοβίτου,
Είναι αρκετά, καθώς φαίνεται, εκείνα τα αγοράκια που δε σταμάτησαν στιγμή να τραβάνε τις κοτσίδες των κοριτσιών, ώστε να υποκλέψουν μερικά δευτερόλεπτα περίσσιας προσοχής. Ωστόσο, τα αγοράκια εκείνα μεγάλωσαν, και πια οι κοτσίδες δεν τους φτάνουν. Θέλουν κι άλλο. Κι άλλο εξευτελισμό της γυναικείας ύπαρξης, κι άλλη εμπορευματοποίηση της σεξουαλικότητας των σωμάτων μας. Κι άλλους μορφασμούς ηδονής και ικανοποίησης στην όψη ενός -εν αγνοία- δημοσιευθέντος γυναικείου σώματος. Κι άλλο, κι άλλο. Μα όσο εκείνα ζητάνε κι άλλο, τόσο θα πεισμώνει η δική μας φωνή.
Σάλος έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες με την ανακάλυψη της εφεύρεσης μερικών «παλικαράδων». Οι θύτες μέσω της επιβεβαιωμένης ιστοσελίδας chatpic.org, υποκινούσαν γυμνό περιεχόμενο άνευ συγκατάθεσης. Πιο αναλυτικά, στο έλεος δεκάδων ηδονοβλεπτικών αποβρασμάτων βρέθηκαν φωτογραφίες και βίντεο γυμνών ή ημίγυμνων γυναικών, καθώς και ανηλίκων, τα οποία συνοδεύονταν από χυδαίους και σεξιστικούς σχολιασμούς. Το υλικό αυτό μάλιστα ήταν κατανεμημένο βάσει της χώρας και του τόπου καταγωγής των θυμάτων.
Κι ενώ οι δράστες συνέχιζαν ανενόχλητοι το απεχθές τους έργο, στο Twitter και στα υπόλοιπα social media ξέσπασε ένα χειμαρρώδες κύμα αντιδράσεων με hashtag cancelchatpicorg, με σκοπό την παρέμβαση της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Στα πλαίσια αυτού, δημιουργήθηκε ένα ηλεκτρονικό ψήφισμα, στο Change.org, το οποίο ζητούσε από τους χρήστες να προσθέσουν την υπογραφή τους, ώστε να γίνει έρευνα για τη λειτουργία της ιστοσελίδας, καθώς και κατά πόσον αυτή απειλεί τα προσωπικά δεδομένα.
Καθώς, όμως, η διαδικασία αυτή καθυστερούσε βασανιστικά, ένας χρήστης του Twitter με όνομα @vorillaz έφτιαξε ένα bot, το οποίο γέμισε την ιστοσελίδα με φωτογραφίες από τυχαίες γάτες. Οι εν λόγω φωτογραφίες δεν είναι αληθινές, αλλά φτιαγμένες από αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης.
Όσο, λοιπόν, η Δίωξη περίμενε μερικές χιλιάδες υπογραφές για να κάνει το αυτονόητο -και τονίζω, το αυτονόητο- όλο και περισσότερες γυναίκες φακελώνονταν και αποτελούσαν υλικό προς διακίνηση, προς πώληση. Τα θύματα πέραν του εξευτελισμού στον οποίο υπόκεινται, φέρονται ανίκανα ως προς την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων, καθώς εκτός από φωτογραφικό ή μαγνητοσκοπημένο υλικό, διαρρέουν προσωπικά τους στοιχεία όπως ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο, λογαριασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στα πλαίσια της μεγάλης έκτασης που πήρε το θέμα, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και πικρόχολα σχόλια, τα οποία προς μεγάλη απογοήτευση, εστάλησαν από γυναίκες. Γυναίκες που δεν κατηγορούσαν τους διακινητές, αλλά τα ίδια τα θύματα και την υποτιθέμενη προκλητικότητά τους. Που δεν κατηγορούσαν ένα άνανδρο ανθρωπάκι που διψούσε για εκδίκηση, δημοσιοποιώντας το στήθος της πρώην σχέσης του, αλλά την κοπέλα που τόλμησε -άκου να δεις!- να μοιραστεί προσωπικό της υλικό με τον άνθρωπό της. Για ποια ισότητα και για ποια δικαιοσύνη μου μιλάτε;
Δεκάδες φεμινιστικές οργανώσεις κατηγορούνται ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια για τις δράσεις τους, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως η ισότητα έχει επιτευχθεί και συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος αυξανόμενης κινητοποίησης. Προς λύπη μου, συνειδητοποιώ το πόσο αρέσκονται στο να εθελοτυφλούν. Στο κατά πόσο ο μισογυνισμός εξαπλώνεται και εξελίσσεται σε κουλτούρα. Κουλτούρα που δε διαφέρει διόλου με την κουλτούρα του βιασμού. Το ένα, βλέπεις, κακοποιεί τη ψυχή, και το τελευταίο, το ίδιο το κορμί.
Έπειτα από χιλιάδες υπογραφές, αναφορές, και καταγγελίες, η ιστοσελίδα «έπεσε», δωρίζοντας μια σπιθαμή ανακούφισης στα εμπλεκόμενα θύματα. Αρκετοί ομογενείς, ωστόσο, υποστήριξαν στο άκουσμα της επικείμενης πτώσης πως η είσοδος απετράπη μόνο στα ελληνικά IP, αλλά και πως μία χρήση VPN καθιστά δυνατή την είσοδο στην ιστοσελίδα. Κι επιβεβαιώθηκα. Η δράση της ΔΗΕ περιορίζεται αποκλειστικά στην ελληνική επικράτεια. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα ηνία αναλαμβάνει το τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Cyber Crime) της Europol, ενώ σε διεθνές επίπεδο δραστηριοποιείται η Interpol με 190 εγκεκριμένα κράτη μέλη.
Όπως γίνεται σαφές, στην Ελλάδα κερδίσαμε μια μάχη, μα η φωνή μας δε πρέπει να σταματήσει να ουρλιάζει. Για να ουρλιάξουν κι άλλες ψυχές ανά την υφήλιο, να ανακουφιστούν ακόμα περισσότερες ψυχές, οι οποίες σιγοβράζουν στο καμίνι του εξευτελισμού. Ναι, κύριοι, κανένας αγώνας δεν έλαβε τέλος. Καμία μόνη της, στο εξής. Καμία ντροπιασμένη. Ο αγώνας κατά του σεξισμού, του μισογυνισμού, της απανθρωπιάς είναι μακρύς και δύσκολος, και η πηγάδα του βαθιά, μα τίποτε σπουδαίο δεν αποκτήθηκε δίχως μόχθο.
ΥΓ: Αφιερωμένο στην Ελένη, υλικό της οποίας διέρρευσε παρανόμως. Για την ψυχή της, που 2 χρόνια τώρα, παλεύει ακόμα για να αναπαυθεί.
