Της Βάσιας Ζέρβα,
Η πολιτική ζωή της χώρας ανέκαθεν θεωρούνταν ως κάτι που δεν παραμένει αμόλυντο, αγνό και αδιάφθορο. Στην εποχή όμως που τα media έχουν καταφέρει να μετατραπούν σε ένα είδος αρένας, στο οποίο τα δημόσια και μη πρόσωπα εκθέτουν τις απόψεις τους για να κριθούν ορθά ή μη από το κοινό, ο καθένας από μας θα πρέπει να σκέφτεται λογικά πριν πατήσει το κουμπί της δημοσίευσης. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν συμπεριέλαβε στις σκέψεις της η Αλεξία Έβερτ, η οποία σε δημοσίευση της δημοσιογράφου Πέπης Ραγκούση για την συγκέντρωση του ΚΚΕ με αφορμή την επέτειο του πολυτεχνείου έγραψε σε σχόλιο πως: «Πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε με κατσαρίδες και τρωκτικά. Έτσι ήταν, έτσι είναι, έτσι θα ναι!».
Ποια όμως είναι η Αλεξία Έβερτ και γιατί το σχόλιο αυτό προκαλεί χείμαρρο αντιδράσεων; Η Αλεξία Έβερτ είναι κόρη του πρώην προέδρου της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ και της Λίζας Έβερτ, η οποία εκτός από το βαρύ πολιτικό της υπόβαθρο, ασχολείται και η ίδια με τα κοινά έχοντας εκλεγεί ως αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων στο πλευρό του Κώστα Μπακογιάννη. Η ταυτότητα της αυτή ως πολιτευόμενο πρόσωπο, είναι και η ίδια που δεν της επιτρέπει να εκφράζεται με τέτοιους αποτρόπαιους χαρακτηρισμούς ειδικά όταν αφορά μια γιορτή, η οποία εξυμνεί την δημοκρατία, την οποία και θα έπρεπε να υπηρετεί. Επιπλέον, το πολιτικό της προφίλ σαν αντιδήμαρχος Κοινωνικής αλληλεγγύης συγκρούεται με τις «ακροδεξιόστροφες» εκφράσεις που αποφάσισε να χαρακτηρίσει τους διαδηλωτές του ΚΚΕ στο πολυσυζητημένο της σχόλιο.
Η έκφραση «τρωκτικά και κατσαρίδες» είναι κάτι το οποίο θα ήμασταν αφελείς εάν δεν το κατανοούσαμε με την πραγματική σκοτεινή του σημασία, βγαλμένη από μία άλλη σκιερή πολιτική εποχή. Σαν όρος ξεκίνησε από τη χιτλερική Γερμανία, περιγράφοντας του εχθρούς του ναζισμού. Από τότε και στο εξής έχει καθιερωθεί στους ακροδεξιούς κόλπους ως κάτι που περιγράφει όσους είναι αντίθετα ιδεολογικά με τα πολιτικά πιστεύω τους. Η χρήση λοιπόν μιας τέτοιας φρασεολογίας από ένα πολιτικό πρόσωπο, εκτός από απερισκεψία καθώς έγινε απροκάλυπτα και δημόσια, αγγίζει τα όρια της πολιτικής ύβρις. Στις μέρες μας όταν το political correctness, έχει γίνει ο νέος τρόπος αξιολόγησης των προσώπων, όταν η δημόσια ρητορική έχει αποκτήσει δική της επιστήμη, η οποία αναλύει και συμπεριλαμβάνει όλους τους παράγοντες κρίσης στις δημόσιες ομιλίες, τέτοια σχόλια είναι βέβαιο πως θα καταδικάζονται.
Οι φωνές του πολιτικού κόσμου, δεν άργησαν να κατακρίνουν την Έβερτ, άλλες ψύχραιμα και άλλες λιγότερο. Αρχικά το ΚΚΕ και οι αντιπολιτευτικές παρατάξεις του δήμου Αθηναίων έσπευσαν να ζητήσουν την παραίτηση της Έβερτ. Χαρακτηριστικά υπογράμμισε στη δήλωση του ο Ν. Σοφιανός: «Η αντιδήμαρχος Αθηναίων, Αλεξία Έβερτ, με κατάπτυστες δηλώσεις, χαρακτήρισε κατσαρίδες και τρωκτικά τα μέλη του ΚΚΕ που διαδήλωσαν χθες στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί δείχνουν το ήθος και το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που έχουν επιλέξει ορισμένοι από τον χώρο της ΝΔ. Μετά από αυτές τις άθλιες δηλώσεις είναι αυτονόητο το αίτημα των δημοτικών συμβούλων του ΚΚΕ για άμεση παραίτηση της συγκεκριμένης αντιδημάρχου του Δήμου Αθηναίων». Απάντηση και στο σχόλιο αυτό δεν άργησαν να δώσουν και τα μέλη της οργάνωσης του Ρουβίκωνα, οι οποίοι εξέδωσαν ανακοίνωση και δημοσίευσαν φωτογραφία από το σύνθημα που έγραψαν σε τοίχο του σπιτιού της: «Τρωκτικά και κατσαρίδες είστε εσύ και το συνάφι σου» ανέφερε το σύνθημα που έγραψε ο Ρουβίκωνας.
Ο δήμαρχος Αθηναίων υπέκυψε στην πολιτική πίεση και κράτησε μια σχετικά μετριοπαθή και ισορροπημένη στάση απέναντι στο γεγονός τονίζοντας σε δηλώσεις του πως η κα Έβερτ είναι «ένας άνθρωπος που σέβεται και εκτιμά, όμως υπάρχουν χαρακτηρισμοί που δεν χωρούν στην πολιτική αντίληψη αυτής της δημοτικής αρχής», «Ζήτησα από την Αλεξία Έβερτ την παραίτησή της και την ευχαρίστησα για τη σημαντική της προσφορά από τη θέση της Αντιδημάρχου. Η ίδια μου εξέφρασε την επιθυμία της να παραιτηθεί και από τη θέση της δημοτικής συμβούλου» ανέφερε ο δήμαρχος Αθηναίων.
Η ίδια όμως μετά την σφοδρή θύελλα αντιδράσεων και κατακρίσεων, έσπευσε αντί να απολογηθεί με το ίδιο θάρρος που επέδειξε όταν δημοσίευσε και το σχόλιο της, να δικαιολογηθεί δημοσίως δηλώνοντας πως δεν αναφερόταν στο ΚΚΕ. Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Το σχόλιό μου αφορούσε όλους όσοι προκαλούν και δεν σέβονται τους νόμους και κατ’ επέκταση τους συνανθρώπους τους. Δεν σέβονται τους διασωληνωμένους στην εντατική, δεν σέβονται τους νεκρούς. Την ανάρτηση της Πέπη Ραγκούση την είδα από το κινητό μου τηλέφωνο, σε μικρή οθόνη και δεν παρατήρησα ούτε έδωσα σημασία στη φωτογραφία (αεροφωτογραφία από drone). Αν ήταν δηλαδή το ΚΚΕ ή άλλο κόμμα ή πολίτες αρνητές της πανδημίας σε συντεταγμένη.» Επίσης, τόνισε πως «Να με συγχωρέσει το ΚΚΕ που το απασχόλησα και πήρε πάνω του ένα θέμα, μία προσωπική μου άποψη που δεν τους αφορούσε. Λυπάμαι για τη φαιά ουσία που ξόδεψαν για πάρτη μου με το ουκ άνευ “lobbying” που έκαναν με σκοπό να με…καθαιρέσουν. Που προφανώς τους έδωσε στιγμιαία χαρά και νόημα στη προχθεσινή τους καθημερινότητα!». Το γεγονός ότι η κ. Έβερτ αποφάσισε να μην αναλάβει την ευθύνη των πράξεων της, δυσχεραίνει σημαντικά τη θέση της και την εικόνα της στα μάτια της κοινής γνώμης, καθώς δείχνει αμετανόητα να υποτιμά την κρίση της.
Τι υποδεικνύουν όμως όλα αυτά για την εποχή που ζούμε; Με αυτό τον τρόπο καθίσταται γνωστό πως η τεχνολογική επανάσταση των μέσων δικτύωσης καθώς και η εξέλιξη της κοινωνίας μας, έχει δώσει μια σημαντική πλατφόρμα στην οποία ανάρμοστες συμπεριφορές παίρνουν σημαντικές εκτάσεις και γίνονται όλο και λιγότερο ανεκτές. Είναι πλέον εμφανής και απόλυτα διακριτή η διαφορά και η απόσταση ανάμεσα στον δημόσιο και προσωπικό-απομονωμένο διάλογο. Ό,τι σχολιάζεται δημόσια θα πρέπει να φιλτράρεται και να δημοσιεύεται με πλήρη επίγνωση των συνεπειών που μπορεί να αποφέρει. Κάτι τέτοιο δεν παραβιάζει την ελευθερία του λόγου όπως πολλοί σπεύδουν να υποστηρίξουν, αντίθετα την ενισχύει, καθώς αποτρέπει και εναντιώνεται σε τοξικές αναρτήσεις που δεν προσφέρουν τίποτα χρήσιμο στο κοινωνικό σύνολο. Αν μη τι άλλο, είναι γνωστό πως η τοξικότητα συχνά απαντάται με τοξικότητα…
