Της Αναστασίας Τσερμενίδου,
Θυμάστε που πριν λίγες εβδομάδες είχα γράψει για την αγαπημένη μου σειρά όλων των εποχών, «Τα φιλακάκια»; Ε, λοιπόν, σήμερα έρχομαι με το δεύτερο μέρος του κειμένου για να κλείσω τον κύκλο των συναισθημάτων και των σκέψεων που μου προκαλεί η συνήθεια που έγινε λατρεία! Ξεκινάμε!
Μία από τις πιο περίεργες «περιπτώσεις» είναι αυτή της εγκυμοσύνης της Phoebe για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η Phoebe γίνεται παρένθετη μητέρα, έννοια πολύ καινούρια και σύγχρονη για την εποχή που προβλήθηκε η σειρά, καθώς η πιο συχνή μέθοδος για άτομα που δεν μπορούσαν να συλλάβουν φυσιολογικά ήταν η εξωσωματική. Δεύτερον, γιατί η Phoebe γίνεται παρένθετη μητέρα και κυοφορεί τα τρίδυμα του αδερφού της, καθώς η γυναίκα του αδυνατεί λόγω ηλικίας. Τόσο προχωρημένη η όλη κατάσταση για τα δεδομένα της εποχής. Μία απόφαση που φυσικά δεν θα λάμβανε ο καθένας. Η Phoebe, όμως, ήταν γνωστή για το μεγαλείο ψυχής και για τις φιλελεύθερες απόψεις της. Η σκηνή δε που γεννά τα παιδιά και έπειτα τα αποχωρίζεται είναι από τις πιο δυνατές σκηνές της σειράς που συγκινούν τον καθένα.
Ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα της σειράς αυτό της υιοθεσίας. Ο Chandler και η Monica, μη μπορώντας να δημιουργήσουν μια βιολογική οικογένεια, παίρνουν την απόφαση να υιοθετήσουν και μάλιστα κατευθείαν, χωρίς καν να περάσουν από τη μέθοδο της εξωσωματικής. Δύο άνθρωποι, πρότυπο συζύγων, θέλουν όσο τίποτα άλλο να ξεκινήσουν την οικογένεια που τόσο ονειρεύονται, ωστόσο η ζωή τους αδικεί. Όμως, χάρη στην αγάπη που τρέφουν ο ένας για τον άλλον, τα καταφέρνουν μια χαρά, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο που έρχεται στον δρόμο τους (όλοι ξέρουμε πόσο δυσπρόσιτος είναι ο θεσμός της υιοθεσίας). Μας διδάσκουν επιμονή, υπομονή και θέληση και πως για τα πάντα υπάρχει μια λύση.
Η δύσκολη παιδική ηλικία της Phoebe είναι ακόμη μία πρωτόγνωρη κατάσταση στη σειρά. Η Phoebe, λοιπόν, μεγάλωσε μόνη της χωρίς οικογένεια: η μητέρα της αυτοκτόνησε, ο πατριός της μπήκε στη φυλακή, καθώς ήταν διακινητής ναρκωτικών, ο βιολογικός της πατέρας τους είχε εγκαταλείψει, οι σχέσεις της με τη δίδυμη αδερφή της ανύπαρκτες και η ίδια ζούσε άστεγη. Για να μπορέσει να ζήσει και να επιβιώσει μάλιστα, αναγκάστηκε να επιδίδεται σε μικροκλοπές, να απειλεί και να είναι πιο ζόρικη. Παρόλ’ αυτά, κατάφερε να βγει από αυτή την άβυσσο και να επιτύχει όλα της τα όνειρα και τους στόχους. Να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια, που να μη μοιάζει ούτε στο ελάχιστο με αυτήν από την οποία προερχόταν.
Επιπλέον, ένα ακόμη σύγχρονο ζήτημα που «τοποθετείται» στη σειρά είναι αυτό του ηθικού, no waste, «πράσινου» τρόπου ζωής. H Phoebe, λοιπόν, είναι θερμός υποστηρικτής της προστασίας του πλανήτη, των δικαιωμάτων των ζώων και της χωρίς κρέας διατροφής. Το υποστηρίζει εκατό τοις εκατό και αυτό είναι εμφανές σε σχεδόν κάθε επεισόδιο. Μία κατάσταση πολύ «καινούρια» για τα δεδομένα της τότε εποχής, ειδικότερα αν αναλογιστεί κανείς πως μόλις πριν μερικά χρόνια ξεκίνησε να έρχεται στο προσκήνιο και να γίνεται δικό μας βίωμα η όλη νοοτροπία των vegetarian και των vegan. Και είμαι βέβαιη πως η σημερινή Phoebe θα ήταν vegan αντί για vegetarian.
Τέλος, ένα άλλο ταμπού που αποκαθηλώνεται είναι αυτό του διαζυγίου. Σε μία εποχή που το διαζύγιο ήταν κάτι το σκληρό και το απαράδεκτο και έπρεπε ο καθένας εκ των συζύγων να συνεχίσει να κάνει τα στραβά μάτια προκειμένου να μην χαλάσει το σπίτι του, η σειρά «δίνει» μια γροθιά και κατεδαφίζει αυτή την προκατάληψη. Το διαζύγιο είναι, λοιπόν, μια πραγματική κατάσταση στενάχωρη μεν αναγκαία δε για τους εκάστοτε λόγους.
Συνοψίζοντας, «Τα Φιλαράκια» δεν είναι απλώς άλλη μία σειρά που αξίζει να δει κανείς, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Περνά σπουδαία μηνύματα και μαθήματα ζωής, μας συστήνει σπουδαίους ανθρώπους. Και όλα αυτά τα κάνει πριν 26 χρόνια!
