Του Θεόφιλου Νούση,
Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια νέων διαδηλώσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα στις αρχές της εβδομάδας, για τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές στη Λευκορωσία, που διεξήχθησαν στις 9 Αυγούστου, σύμφωνα με μια ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η καταμέτρηση από το Viasna πραγματοποιήθηκε όταν οι διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας Μινσκ την Κυριακή, στις 15 του μήνα, εν μέσω αυξανόμενου θυμού για το θάνατο ενός ακτιβιστή της αντιπολίτευσης. Ο εν λόγω ακτιβιστής πέθανε την Πέμπτη (12/11), μετά από αυτό που οι διαδηλωτές θεωρούν ως ένα ακόμα βίαιο χτύπημα των δυνάμεως ασφαλείας. Παράλληλα, η κυβέρνηση αρνείται κάθε ευθύνη.
Τεράστια πλήθη έχουν συμμετάσχει σε εβδομαδιαίες διαμαρτυρίες, σε διάφορες πόλεις της Λευκορωσίας το τελευταίο διάστημα, αφού ο μακροχρόνιος ηγέτης της χώρας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, δήλωσε ότι κέρδισε την ψηφοφορία του Αυγούστου, η οποία θεωρήθηκε ευρέως ως νοθευμένη. Οι διαδηλωτές, έθεσαν επίσης λουλούδια στο χώρο όπου ο διαδηλωτής Ρομάν Μπονταρένκο, 31 ετών, συνελήφθη πριν από το θάνατό του, νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Σύμφωνα με μαρτυρίες είχε διαπληκτιστεί με αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούσαν να αφαιρέσουν τις κόκκινες και λευκές κορδέλες των διαδηλωτών. Η ίδια η ΕΕ σε σχετικές δηλώσεις, χαρακτήρισε τον θάνατό του «εξωφρενικό και επαίσχυντο».
Ένας μάρτυρας είπε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters ότι η αστυνομία είχε πυροβολήσει με λαστιχένιες σφαίρες τους διαδηλωτές, ενώ το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax ανέφερε ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα για να διαλύσει το πλήθος. Η αντιπολίτευση της Λευκορωσίας διοργανώνει τεράστιες διαδηλώσεις κάθε Κυριακή μετά από τις εκλογές, συνήθως με περισσότερους από 100.000 ανθρώπους να γεμίζουν τους δρόμους του Μινσκ, προσπαθώντας να δείξει την αδικία την οποία υπέστη τόσο η ίδια όσο και ολόκληρη η χώρα.
Όπως είναι πλέον ολοφάνερο, οι αμφισβητούμενες εκλογές του Αύγουστου οδήγησαν τη Λευκορωσία σε μια πολιτική κρίση διάρκειας. Η κύρια ηγέτης της αντιπολίτευσης, Σβετλάνα Τιχινόβσκαγια, δήλωσε ότι είχε προσελκύσει ποσοστό μεταξύ 60 και 70% των ψήφων και αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στη γειτονική Λιθουανία αμέσως μετά τις εκλογές. Βέβαια, ο Λουκασένκο, ο οποίος κυβερνά τη χώρα εδώ και 26 χρόνια και υποστηρίζεται από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ανακοίνωσε ότι είχε κερδίσει εκείνος και αρνήθηκε να παραιτηθεί. Από την άλλη πλευρά, ΗΠΑ και ΕΕ συμφωνούν με την αντιπολίτευση ότι οι εκλογές του Αυγούστου ήταν νοθευμένες. Ο Λουκασένκο, όμως, αγνοεί κατ’ εξακολούθηση τις επανειλημμένες εκκλήσεις της αντιπολίτευσης για διαπραγματεύσεις και για την εκ νέου διεξαγωγή των εκλογών υπό ελεύθερες και δίκαιες συνθήκες, για τον τερματισμό της αστυνομικής βίας και την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων.
Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), ο οποίος παρακολουθεί εκλογές, δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ψηφοφορία στην Λευκορωσία υπήρξαν: «μαζικές και συστηματικές και αποδεδειγμένες πέραν πάσης αμφιβολίας». Επίσης, ζήτησε από τον κ. Λουκασένκο να παραδώσει το επίσημο αποτέλεσμα και η νίκη του να ακυρωθεί «λόγω παρατυπιών σε όλα τα στάδια της διαδικασίας». Η ΕΕ, εν τω μεταξύ, πρόσθεσε τον κ. Λουκασένκο και τον γιο του Βίκτορ στη μαύρη λίστα κυρώσεων αξιωματούχων της Λευκορωσίας.
Πολλοί από τους υπόλοιπους ηγέτες κρατών της Ε.Ε. τάχθηκαν εναντίον της κυβέρνησης Λουκασένκο και των ενεργειών της, όπως ο Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος, μία μέρα πριν την τριήμερη επίσκεψή του σε Λιθουανία και Λετονία που ολοκληρώθηκε την Τετάρτη, δήλωσε ότι είναι υπέρ της απομάκρυνσης του προέδρου της Λευκορωσίας. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, που είχε συνομιλίες με τους ομολόγους του των χωρών της Βαλτικής για την κρίση στη Λευκορωσία, δήλωσε απόλυτα, πως ο Λουκασένκο «πρέπει να φύγει».
Η κατάσταση που επικρατεί όλους αυτούς τους μήνες στην Λευκορωσία δεν θίγει μόνο τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της ίδιας της χώρας, αλλά και το γενικότερο αίσθημα δικαιοσύνης. Είναι ανεπίτρεπτο εν έτει 2020 να λαμβάνουν χώρα τέτοιου είδους γεγονότα, απολυταρχισμού, βίας και καταπάτησης της δημοκρατίας. Το πιο δυστυχές όμως είναι πως η Λευκορωσία δεν είναι η μόνη χώρα η οποία μαστίζεται από «δικτατορικές» κυβερνήσεις, όπως αυτή του Λουκασένκο. Είναι χρέος λοιπόν, των «δυνατών» και δημοκρατικών χωρών του πλανήτη να παρακινήσουν και αν χρειαστεί να επιβάλουν την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, απομακρύνοντας απολυταρχικές κυβερνήσεις. Εφόσον οι επεμβάσεις των ισχυρότερων κρατών σε άλλα κράτη δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο, ας χρησιμοποιηθούν αυτές οι επεμβάσεις και για το συμφέρων των πολιτών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- BBC NEWS
- Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
- The Guardian
- Euronews
