Της Βίκυς Ντζούρβα,
Η 48χρονη υποψήφια για τη θέση της Προέδρου, Maia Sandu, κατάφερε να κερδίσει το περίπου 57% των ψήφων του εκλογικού κοινού της Μολδαβίας, με τον αντίπαλό της, Igor Dodon, να παραμένει στο 43%, σημειώνοντας έτσι, μία ιστορική νίκη. Η Sandu δεν αποτελεί καινούριο πρόσωπο στην πολιτική ζωή του κράτους. Δοκίμασε τις δυνάμεις απέναντι στον Dodon ήδη από το 2016, χωρίς, όμως, να καταφέρει να εξασφαλίσει την νίκη, παραμένοντας έτσι, στη δεύτερη θέση προτίμησης της Μολδαβικής πλειοψηφίας. Διατέλεσε για κάποιους μήνες Πρωθυπουργός της Προεδρίας Dodon, κρίθηκε, όμως, ανεπαρκής για τη θέση από το Κοινοβούλιο της χώρας, όντας στην πλειοψηφία του θετικά προσκείμενο στην παράταξη Dodon. Σήμερα, αποτελεί την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Μολδαβίας, ενός κράτους με ιδιαίτερα γεωπολιτικά στοιχεία και κρίσιμα προς επίλυση ζητήματα.
Ανάμεσα στα κράτη της Ρουμανίας και της Ουκρανίας, καθώς και ως πρώην μέλος της Σοβιετικής Ένωσης, η Μολδαβία χαρακτηρίζεται από γενικότερα επίπεδα ένδειας στον πληθυσμό της και μεγάλα ποσοστά μετανάστευσης για λόγους εργασίας, καθώς η επαγγελματική αγορά δεν είναι σε θέση να απορροφήσει το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό. Ο πρώην Πρόεδρος, Igor Dodon, προτίμησε να αναζητήσει τη λύση μέσω μίας εξωτερικής πολιτικής που ευνοούσε το Ρωσικό κράτος και την κυβέρνηση Putin, με την οποία είχε αναπτύξει συνεργατικές σχέσεις. Αν και ο ίδιος αποδοκίμαζε την ταμπέλα του φιλορωσικού Προέδρου, μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων εναντιώθηκε στην ιδιαίτερη προτίμησή του στη «Μόσχα» και στήριξε την πιο δυτικοποιημένη πολιτική προσέγγιση της Sandu. Η ίδια πέρα από τη διακήρυξη μίας πιο «Ευρωπαϊκής» Μολδαβίας, «καταδίκαζε» την προηγούμενη ηγεσία για διαφθορά και ανικανότητα, που οδήγησε τον πληθυσμό της χώρας σε δυσχέρεια και μετανάστευση. Η εκστρατεία της ήταν ιδιαίτερα επιτυχής, αφού παρακίνησε 258.000 Μολδαβούς της διασποράς να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία, πρωτοφανής αριθμός για τα δεδομένα του κράτους.
Το εκλογικό αποτέλεσμα, που δικαιώνει τον αγώνα της Σάντος, επιδοκιμάστηκε από μερίδα της Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής, όπως τη Γερμανίδα Υπουργό Άμυνας, Annegret Kramp-Karrenbauer, και τον πρώην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk. Η «Μόσχα» έχει διαφορετική άποψη. Αδυνατεί να δεχτεί ότι ένα περιφερειακό της κράτος με χρόνια Ρωσική επιρροή θα αποκτήσει στενότερη σχέση με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και κατ’ επέκταση με τις ΗΠΑ. Στην περίοδο της διακυβέρνησης Dodon, η Ρωσία συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της Μολδαβίας, ως μέρος μίας γενικότερης προσπάθειας βελτίωσης των οικονομικών συνθηκών.
Σε γενικές γραμμές, η εκλογή Sandu δημιουργεί ελπίδες για πολιτική αλλαγή και εξέλιξη, με τη στήριξη επιφανών Ευρωπαϊκών θεσμών, όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Η Sandu, βέβαια, καλείται τώρα να αντιμετωπίσει τη δυσπιστία στο πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής σκηνής. Το Κοινοβούλιο της χώρας απαρτίζεται, ως επί το πλείστον, από βουλευτές του κόμματος του απερχόμενου Προέδρου, γεγονός που θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα τη νεοεκλεγείσα σε πρόωρη προκήρυξη βουλευτικών εκλογών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Euronews.com
- Bbc.com, “Moldova election: Pro-EU candidate Maia Sandu wins presidency”, διαθέσιμο εδώ
