Της Δέσποινας Σκουλαρίγκη,
Ήρθες και εσύ αντιμέτωπος με το πασίγνωστο «κρασάρισμα» του Webex ή μήπως γλύτωσες, επειδή κοιμόσουν αναπαυτικά στο κρεβάτι σου; Σε κάθε περίπτωση, πάντως, άκουσες τις «επιθέσεις» που δέχτηκε. Αυτή ακριβώς τη δυσλειτουργία, βέβαια, την ανέλαβε καθ’ ολοκλήρου η Webex, αναφέροντας πως ήταν πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Δυσλειτουργίες, όμως, συνεχίζουν να υφίστανται, όπως και αντιδράσεις, καθώς κάθε μέρα είμαστε υποχρεωμένοι να καθόμαστε μπροστά από έναν υπολογιστή για να εργαστούμε και να αντιμετωπίζουμε συνεχώς «τον δαίμονα του διαδικτύου». Ήξερες, όμως, πως αυτή η πλατφόρμα διαδικτυακών συναντήσεων και βιντεοσυνομιλιών ιδρύθηκε το 1995, ενώ εμείς εν έτει 2020 ερχόμαστε σε ουσιαστικότερη επαφή με την τηλεργασία;
Οι ιδρυτές της, λοιπόν, ήταν οι Subrah Iyar και Min Zhu στην Αμερική. Τα ονόματα που της δόθηκαν από το ξεκίνημα ήταν αρκετά όπως: Silver, Stellar Computing, Activetouch, η οποία αργότερα έγινε Activetouch Server και Active meetings, με το Webex να αποτελεί απλώς μια παραλλαγή στο Activemeetings και αργότερα το Webex Communication Inc. Το πρωτοποριακό ήταν πως δεν χρειαζόταν όλοι οι υπολογιστές που συνδέονταν στην πλατφόρμα να έχουν το ίδιο λογισμικό, αλλά μπορούσαν σε πραγματικό χρόνο να διαμοιράζονται τα προγράμματά τους.
Την ίδια εποχή στις Η.Π.Α., προσπαθώντας οι επιχειρήσεις να εξοικονομήσουν χρήματα από τα επαγγελματικά ταξίδια, άρχισαν να χρησιμοποιούν την πλατφόρμα συστηματικά. Επίσης, μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις Η.Π.Α. φάνηκε οι πολίτες να επιλέγουν τη χρήση της πλατφόρμας αντί της αεροπορικής μετακίνησης, όπως και μεγάλες εταιρείες, όπως η Samsung. Το 2005 εξαγόρασε την intranets.com και έτσι είχε τη δυνατότητα να προσφέρει φόρουμ συζήτησης, κοινή χρήση εγγράφων και ημερολόγιο. Αξιοσημείωτο, βέβαια, είναι το γεγονός πως η Webex Communication Inc είχε τέτοια ανάπτυξη μέσα σε μια δεκαετία, που της έδινε την ευχέρεια του ελέγχου των 2/3 των πλατφορμών διαδικτυακών συναντήσεων, ανταγωνιζόμενη μεγάλες πολυεθνικές, όπως η Μicrosoft και η Cisco Systems. Η Cisco Systems μάλιστα το 2007 αγόρασε την Webex και γι’ αυτό πλέον ονομάζεται Cisco Webex.
Ακολουθώντας την εξέλιξη της πλατφόρμας και ερχόμενοι πλέον στο παρόν, βλέπουμε πως έχει εξαπλωθεί από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και από τον Βορρά έως τον Νότο, με εξαίρεση όμως τις χώρες που βρίσκονται υπό περιορισμό στον έλεγχο των εξαγωγών (Κούβα, Ιράν, Βόρεια Κορέα, Σουδάν και Συρία), αλλά και στην Κριμαία της Ουκρανίας και την ηπειρωτική Κίνα και Ρωσία.
Τον Απρίλιο του 2020 σημειώθηκε αυξημένος αριθμός συμμετεχόντων στην πλατφόρμα και πιο συγκεκριμένα «500 εκατομμύρια άτομα, που συναρτώνται με 25 δισεκατομμύρια λεπτά παρακολούθησης», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η οικονομική διευθύντρια της Cisco Webex, Kelly Kramer. Δεν είναι τυχαία η περίοδος, μάλιστα, αυτής της αύξησης, αν αναλογιστεί κανείς τον κατ’ οίκον περιορισμό που ίσχυσε σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η προσαρμογή της Webex στις ανάγκες των ανθρώπων δεν αμφισβητείται, αν αναλογιστούμε πως έφτασε να αποτελείται από τόσα διαφορετικών παροχών προγράμματα, από τα οποία η κάθε επιχείρηση μπορεί να επιλέξει ανάλογα με τις ανάγκες της. Τον Σεπτέμβριο του 2020, μάλιστα, η Cisco Webex εξέδωσε νέα πλατφόρμα Webex Classrooms για εικονικές συναντήσεις, κάνοντας τη διδασκαλία ακόμη πιο διαδραστική και προσιτή.
Το ερώτημα που γεννιέται είναι, όμως, το εξής: αφού υπάρχει διαρκής εξέλιξη, πώς δικαιολογείται η ημιαποτελεσματικότητα ή ακόμη και η αναποτελεσματικότητα της πλατφόρμας πολλές φορές; Όπως πρώτη φορά μετά από δεκαετίες ένα τόσο μεγάλο ποσοστό ανθρώπων παγκοσμίως στέκεται αντιμέτωπο με μια τέτοια ανατροπή της καθημερινότητας, ίσως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να υπομείνουμε κάποιες δυσλειτουργίες και να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της στιγμής, γιατί -αν μη τι άλλο- είναι ένα ξεκίνημα για μια μελλοντική τηλεργασία μεγάλων διαστάσεων. Και κάθε αρχή είναι δύσκολη…
