Του Γιώργου Κοσματόπουλου,
Με τα ημερήσια κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα μας να έχουν ξεπεράσει τις 2.000 η χώρα έχει εισέλθει εκ νέου σε κατάσταση lockdown, ολικού ή μερικού ανά περιοχή. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών, ο χειμώνας αναμένεται δύσκολος και φαίνεται ότι τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 2020 η αυστηρότητα των μέτρων δύσκολα δε θα χαλαρώσει. Τη δύσκολη κατάσταση στη δημόσια υγεία έρχονται να συμπληρώσουν οι οικονομικές επιπτώσεις των περιοριστικών μέτρων, με το μέλλον να προδιαγράφεται δυσοίωνο.
Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, παρακολουθούμε και πάλι να εξελίσσεται μια δημόσια συζήτηση σχετικά με την απόδοση ευθυνών για την επιδείνωση της κατάστασης. Η κυβέρνηση κινείται και πάλι στη γραμμή της «ατομικής ευθύνης» επιρρίπτοντας ουσιαστικά την ευθύνη σε μια μεγάλη μερίδα των πολιτών. Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση, ενώ τα συστημικά ΜΜΕ καλλιεργούν και πάλι ένα κλίμα καταδίκης των νέων ανθρώπων ως υπαιτίων της έκρηξης κρουσμάτων. Είναι σαφές ότι δια του κοινωνικού αυτοματισμού και του κυνηγιού μαγισσών, ουδεμία κοινωνία μπόρεσε να ξεπεράσει κρίσεις.
Καταρχάς, πρέπει να τονισθεί ότι η Ελλάδα, ακόμα και σήμερα, παραμένει σε αρκετά καλύτερη κατάσταση από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Αναμφίβολα, το μεγάλο στοίχημα είναι ν’ αντέξει το Ε.Σ.Υ τον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων και ειδικά οι Μ.Ε.Θ. αυτόν των διασωληνωμένων, πλην όμως η κατάσταση παραμένει ευτυχώς διαχωρίσιμη. Φυσικά, θα πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της ραγδαίας αύξησης των κρουσμάτων κι αφού καταλήξουμε στο που έγιναν λάθη να διδαχθούμε από αυτά, προκειμένου να σώσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό συμπολιτών μας και να επιστρέψουμε το ταχύτερο σε κανονικούς ρυθμούς ζωής. Ουδείς επίσης μπορεί ν’ αμφισβητήσει το γεγονός ότι σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού επέδειξε αδιαφορία και αμέλεια ως προς την τήρηση των μέτρων, σε ορισμένες περιπτώσεις σε σημείο προκλητικό. Επιπλέον, είναι σαφές ότι πολλοί εξ αυτών των ανθρώπων ήταν και νέοι, δεδομένου ότι αυτή η ηλικιακή ομάδα ένιωσε μεγαλύτερη στέρηση ως προς την κοινωνική επαφή, ενώ η εποχή του θέρους ενέτεινε την τάση για υπέρμετρη χαλάρωση. Φυσικά λοιπόν και οι νέοι, δεν χαίρουν ασυλίας και πρέπει ν’ αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Όλα όμως έχουν ένα όριο. Άλλωστε ισχύει και η παροιμία «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Κι όπου «δάσκαλος» βάλτε τους γονείς, το συγγενικό περιβάλλον, τους εκπαιδευτικούς, τους πολιτικούς, το κράτος. Η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου, ιδίως νέου, είναι αποτέλεσμα των βιωμάτων του και ειδικά των κατευθύνσεων που έλαβε από νωρίς. Το πώς αντιδρά σε μία κρίση, σε μία ακραία κατάσταση είναι προέκταση της γενικότερης λειτουργίας του κι οφείλεται στην προσωπικότητα που έχει διαμορφώσει. Στη διαμόρφωση της προσωπικότητας σημαίνοντα ρόλο έχουν τα διδάγματα που έχει λάβει δια του παραδείγματος.
Η ανευθυνότητα σε ό,τι έχει να κάνει με τον κορωνοϊό είναι το λογικό αποτέλεσμα της εκπαίδευσης που έχει λάβει κάποιος και των συμπεριφορών που έχει παρατηρήσει από τους «δασκάλους». Το να αδιαφορείς για τους συνανθρώπους σου και να κάνεις πάρτι εν μέσω πανδημίας είναι η λογική συνέχεια παρόμοιων αντικοινωνικών συμπεριφορών που σου παρουσιάστηκαν ως φυσιολογικές κι αποδεκτές. Είναι η συνέχεια του να πετάει ένας γονιός το τσιγάρο του στο δρόμο μπροστά στο παιδί του, να οδηγεί επικίνδυνα, να παρκάρει σε θέσεις αναπήρων. Είναι αποτέλεσμα ενός εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο δεν φροντίζει να καλλιεργεί αρχές τους μαθητές παρά μόνο να φτιάχνει «παπαγάλους» και να εκκολάπτει καταληψίες. Είναι αποτέλεσμα μιας Ανώτατης Εκπαίδευσης που έχει εδώ και χρόνια παραδοθεί στις συμμορίες των τραμπούκων. Γίνεται εντός του κρατικού πλαισίου που δόμησε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία και τρία μνημόνια μετά, σε πολλά θέματα, δεν φαίνεται να μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ας μην μπούμε λοιπόν σε μία διαμάχη γενεών για το ποιος φταίει περισσότερο. Μόνο κακό θα κάνει. Οι στιγμές είναι κρίσιμες κι απαιτείται νηφαλιότητα. Η Ελλάδα θα υπάρχει και μετά από αυτή την περιπέτεια.
