Της Νικολίνας Σκόνδρα,
Η Βάσω Δεβετζή ήταν μια σημαντική προσωπικότητα και ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας στη μουσική. Ήρθε στη ζωή στις 9 Σεπτεμβρίου του 1925 στη Θεσσαλονίκη και απεβίωσε την 1 Νοεμβρίου 1987 στο Παρίσι. Ήταν μέλος μιας πλούσιας οικογένειας, η οποία την υποστήριζε για την αγάπη και την κλίση της στο πιάνο. Ακόμα, εξαιτίας της καλλιτεχνικής πορείας σε διάφορες χώρες του κόσμου, έμαθε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά και ιταλικά.
Έτσι λοιπόν, άρχισε να σπουδάζει στο Ωδείο Θεσσαλονίκης, όπου γνωρίστηκε με την Μαρία Καλογεροπούλου (γνωστή ως Μαρία Κάλλας). Η φιλία τους διατηρήθηκε μέχρι το θάνατο της Μαρίας Κάλλας (1977). Ακόμη, συμμετείχε σ’ έναν μουσικό διαγωνισμό στη Γαλλία, ως προσκεκλημένη της Μαργκερίτ Λονγκ. Εκεί, ήλθε σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες, όπως τον συνθέτη Ανρί Σωγκέ, τον κριτικό Ρενέ Ντυμενίλ, τον πιανίστα Ζακ Φεβριέ και ο Ζαν Ρουάρ, οι οποίοι εκτίμησαν το ταλέντο της στο πιάνο. Επομένως, το πρώτο της ταξίδι στο Παρίσι θεωρείται σταθμός στη ζωή της, καθώς συνέβαλε για την εξέλιξη της αναγνωρισιμότητάς της.
Στη συνέχεια, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, πραγματοποίησε την πρώτη της περιοδεία στη Σοβιετική Ένωση, όπου συνεργάστηκε με την ορχήστρα της Μόσχας του Ρούντολφ Μπαρσάι. Εκεί, γνωρίστηκε με τον Νταβίντ Όιστραχ, με τον οποίο συνεργάστηκε για να ηχογραφήσουν κομμάτια του Μότσαρτ. Παράλληλα, γνώρισε μια άλλη σημαντική μορφή της ρωσικής μουσικής, τον βιολοντσελίστα Μστισλάβ Ροστροπόβιτς. Ακόμα, ήλθε σε επαφή με τον Γιεβγκένι Μραβίνσκι, αρχηγό της Φιλαρμονικής του Λένινγκραντ, με τον οποίο συνεργάστηκε και συμμετείχε σε πολλές περιοδείες της φιλαρμονικής στη Σοβιετική Ένωση. Οι θέρμες συστάσεις των Νταβίντ Όιστραχ και Ροστροπόβιτς, την βοήθησαν να ξεκινήσει τις πρώτες της εμφανίσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μετά το θάνατο της Κάλλας, η πιανίστρια περιόρισε τις εμφανίσεις στην μνήμη της αγαπημένης της φίλης. Στη συνέχεια, το 1980 ίδρυσε μαζί με τον Χρήστο Λαμπράκη το διεθνές ίδρυμα «Μαρία Κάλλας», με έδρα την Ελβετία.
