Της Αναστασίας Τσερμενίδου,
Πηγαίνοντας πάνω κάτω σε διάφορα ειδησεογραφικά και μη sites, μετά λύπης μου, έπεσα πάνω σε μια πάρα πολύ δυσάρεστη είδηση: ο Sean Connery, σε ηλικία 90 ετών, έφυγε από τη ζωή. Ο χώρος της τέχνης και του θεάματος σήμερα, 31 Οκτωβρίου, θρηνεί, καθώς πλέον δε μετρά ανάμεσά του έναν τετραπέρατο ηθοποιό, που ως βιοπαλαιστής, ξεκίνησε από το μηδέν.
Ο Thomas Sean Connery γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου του 1930 στο Εδιμβούργο. Προερχόταν από μια οικογένεια που αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες. Ο πατέρας του εργαζόταν σε εργοστάσιο και οδηγούσε φορτηγά, ενώ η μητέρα του ήταν καθαρίστρια. Μάλιστα, για να συνδράμει και αυτός οικονομικά την οικογένειά του, δούλεψε και ο ίδιος σε μια πολύ τρυφερή ηλικία, μοιράζοντας γάλατα στη γειτονιά. Γαλατάς, λοιπόν, ήταν η πρώτη του δουλειά και εν συνεχεία σε μεγαλύτερη ηλικία κατατάχτηκε στο Βρετανικό Ναυτικό και μετέπειτα δούλεψε ως μοντέλο, εργάτης και ως body builder. Έφτασε η στιγμή που βρήκε μια θέση στο Βασιλικό Θέατρο του Εδιμβούργου, πίσω στα παρασκήνια, και αυτό αποτέλεσε την αρχή για μια λαμπρή πορεία στην ηθοποιία.
Οι πρώτοι του ρόλοι ήταν μικροί και βοηθητικοί. Τότε όμως, παράλληλα ξεκίνησε να φτιάχνει τον κύκλο του, να γνωρίζει «πολύτιμο» κόσμο, να έρχεται σιγά σιγά σε επαφή με την κουλτούρα και να καλλιεργεί το πνεύμα του. Μάλιστα, είχε και στηρίγματα ή αλλιώς μέντορες, τον Michael Caine και τον Terence Young.
Η μεγάλη εμφάνιση του Sean Connery έγινε με τη γνωστή ταινία James Bond. Ήταν ο πρώτος που υποδύθηκε τον μυστικό και γοητευτικό πράκτορα 007 και κατά τη γνώμη μου, ο πιο θρυλικός σε αυτόν το ρόλο. Μάλιστα, είναι αστείο το γεγονός πως ο δημιουργός της ταινίας, Ian Fleming στην αρχή δεν ήταν ευχαριστημένος με την επιλογή του ηθοποιού, καθώς κατά τη γνώμη του δεν ταίριαζε με τον ρόλο. Η ενσάρκωση του ήρωα απαιτούσε έναν κομψό, κοσμοπολίτικο και εκλεπτυσμένο άντρα, κάτι που θεωρούσε πως δε θα μπορούσε να υποστηρίξει ένας Σκοτσέζος, προερχόμενος από την εργατική τάξη. Κι όμως, η πρεμιέρα της ταινίας ήρθε να τον διαψεύσει, αλλά και να τον εμπνεύσει για τα επόμενα βιβλία του με ήρωα τον James Bond.
Ο Sean Connery ήταν γνωστός και ως Sir Sean Connery, καθώς η ίδια η Βασίλισσα της Βρετανίας τον έχρισε ιππότη, ως ανταμοιβή για την προσφορά του στον χώρο της τέχνης. Το γεγονός αυτό βέβαια επικρίθηκε αρκετά, αφού ο Σκωτσέζος ηθοποιός ήταν θερμός υποστηρικτής του Σκωτικού Εθνικού Κόμματος και μαχόταν υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της χώρας του. Ήταν από τους πολίτες που συμμετείχαν ενεργά στο πολιτικό γίγνεσθαι και στην πολιτική ζωή της Σκωτίας.
Όπως ειπώθηκε και λίγο παραπάνω, ο Sean Connery καθιερώθηκε στον κόσμο του θεάματος με το ρόλο του ως James Bond. Συνολικά πρωταγωνίστησε σε επτά ταινίες: το 1962 στο «Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007, εναντίον Δόκτορος Νο», το 1963 στο «Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: Από τη Ρωσία με αγάπη», το 1964 στο «Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007 εναντίον Χρυσοδάκτυλου», το 1965 στο «Επιχείρηση Κεραυνός», το 1967 στο «Ζεις μονάχα δυο φορές», το 1971 στο «Τα Διαμάντια είναι παντοτινά», το 1983 στο «Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ».
Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Sean Connery απέδειξε πόσο ταλαντούχος ηθοποιός είναι σε άλλες ταινίες, πιο «βαθιές» όπως θα έλεγα εγώ. Και ο ίδιος μάλιστα, ποτέ δεν αγάπησε τόσο τον συγκεκριμένο ρόλο. Ήταν τόσο εξαιρετικός ηθοποιός, που κατάφερε και απεκδύθηκε από πάνω του το ρόλο του Bond σε μεταγενέστερες ταινίες. Έτσι, το 1987 έπαιξε στους «Αδιάφθορους», σε σκηνοθεσία του Bryan De Palma και για την ερμηνεία του κέρδισε το Βραβείο Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου. Το 1986, πρωταγωνίστησε στο «Το όνομα του ρόδου» βασισμένο στο ομώνυμο best seller του Umberto Eco. Το 1975, στο «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς», το 1986, στο «Ο Αθάνατος», το 1990, στο «Το κυνήγι του κόκκινου Οκτώβρη», το 1993, στο «Ανατέλλων ήλιος», το 1995, στο «Λάνσελοτ, ο πρώτος ιππότης», το 1996, στο «Ο βράχος», το 1999, στο «Διπλή παγίδα».
Τέλος, όπως προκύπτει και από τα παραπάνω, όλες οι ερμηνείες του Sean Connery ήταν μία και μία και τον κατέτασσαν μεταξύ των «καλών» ηθοποιών. Πέρα όμως από την ηθοποιία, ο Connery είχε την εικόνα ενός άντρα-προτύπου, με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό που γνώριζε να επιβιώνει. Την εικόνα του γοητευτικού γκριζομάλλη. Πάντα αναλλοίωτος, θα παραμένει στο νου μας και φαντάζομαι πως ο καθένας είναι βαθιά συγκινημένος από αυτή την απώλεια. Αντίο και θα σε θυμόμαστε 007 ή Jimmy Malone.
ΠΗΓΗ
- www.kathimerini.gr, 28/08/20, διαθέσιμο εδώ
