Του Θάνου Παγκούτσου,
Καλλιτέχνης με την πλήρη έννοια του όρου, ασυμβίβαστος, ροκάς μέχρι το κόκκαλο, τυπάρα για όσους τον γνώρισαν, ψυχούλα και το καλύτερο παιδί για το κοινό που τον λάτρεψε. Ο Λαυρέντης ήταν από τους καλύτερους δημιουργούς της γενιάς του, της γενιάς που έβγαλε μουσικά τέρατα, αφήνοντας μια μεγάλη συλλογή κομματιών στη μουσική μας μνήμη. Καλλιτέχνης, ο οποίος ποτέ του δεν ασχολήθηκε με το lifestyle και την εικόνα, και είναι από τα πολλά που θα μας λείψουν από αυτόν. Μπροστά στη λαίλαπα των reality και της κίβδηλης πραγματικότητας, ο Μαχαιρίτσας υπήρξε παράδειγμα για το ήθος και την προσωπικότητά του και αποτελεί έναν καλλιτέχνη πρότυπο για τη νεολαία, ιδιαίτερα μετά το απρόσμενο φευγιό του τον περσινό Σεπτέμβρη.
Ήταν ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ροκάδες των τελευταίων 30 χρόνων με πάρα πολλές επιτυχίες και τραγούδια που έχουν σιγοτραγουδηθεί από όλους μας. Από το «Πόσο σε θέλω», το «Ένας Τούρκος στο Παρίσι» και το «Φλασάκι», τραγούδια που σημάδεψαν όλες τις ηλικίες και όλοι ταυτιστήκαμε μαζί τους σε κάποια φάση της ζωής μας και σε πολλές περιστάσεις των καθημερινών μας βιωμάτων. Αφήνει πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη, κομμάτια με διαχρονική αξία που σίγουρα θα αφήσουν το ανεξίτηλο σημάδι τους και στις επόμενες γενιές.
Τίμησε και ανέδειξε το καλό έντεχνο τραγούδι με αγάπη και απόλυτη προσήλωση. Υπέγραψε βέβαια και εξαιρετικής ποιότητας λαϊκά τραγούδια μέσα από πολύ δυνατές συνεργασίες. Είναι βέβαια πολύ σχετικό σήμερα το τι είναι λαϊκό και τι έντεχνο.
- Ο παλιός στρατιώτης (2001)
Το 2001 στον δίσκο του Γιώργου Νταλάρα «Η άσφαλτος που τρέχει», ο Λαυρέντης σε στίχους Ισαάκ Σούση έδωσε στον Νταλάρα αυτό το καταπληκτικό ζεϊμπέκικο:
«Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ’ την πρώτη…»
- Αν είναι να χαθώ, θέλω να γίνει τώρα (2004)
Το 2004 στον τελευταίο αποχαιρετιστήριο δίσκο της Βίκυς Μοσχολίου, ο Λαυρέντης μαζί με την Λίνα Δημοπούλου στους στίχους, έναν χρόνο πριν τον θάνατο της στον δίσκο Βραδινό Σινιάλο, έγραψαν ένα μαγευτικό ζεϊμπέκικο, που ο στίχος του θεωρήθηκε ως το μουσικό «αντίο» της μεγάλης κυρίας του Λαϊκού τραγουδιού.
«Αν είναι να χαθώ θέλω να γίνει τώρα
τώρα που φτάνει στο στόμα μου βρισιά
και το κορμί μου γίνεται του θανάτου ενδοχώρα…»
- Φάρμακα (2003)
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά λαϊκά του Λαυρέντη αποτελεί το ντουέτο με την Κατερίνα Στανίση στον δίσκο του καλλιτέχνη «Στο Αφιερώνω», με τίτλο «Τα Φάρμακα» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου.
«Φάρμακα για τις αϋπνίες,
φάρμακα για τις αναμνήσεις,
για κάποιων ξένων αμαρτίες
και φάρμακα για συναντήσεις…»
- Πεθαίνω για σένα (2009)
Ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της τελευταίας δεκαετίας, κομμάτι που αποτελεί μέρος πολλών μουσικών προγραμμάτων διάφορων καλλιτεχνών και ένα από τα πιο αγαπητά κομμάτια του μουσικού κοινού. Ηχογραφήθηκε για τις ανάγκες της ομώνυμης ταινίας σε στίχους Ελένης Ράντου και Γιάννη Μαύρου και ερμηνεύθηκε από τη γνήσια βαριά λαϊκή φωνή του Γιώργου Μαργαρίτη.
«Πεθαίνω για σένα και ας είσαι απάτη
δε πα να είσαι ψέμα εγώ σε λέω αγάπη…»
- Μα τι να πω (2010)
Μία ακόμα ιδιαίτερα απρόσμενη μουσική συνεργασία ήταν αύτη του Λαυρέντη με τον Βασίλη Καρρά, στον δίσκο του τραγουδιστή «Στα είπα όλα», σε στίχους Γιάννη Πάριου. Η συνύπαρξη του Μαχαιρίτσα με δύο από τους «πυλώνες» της νυχτερινής διασκέδασης αποδεικνύει την ευρηματικότητα και προσαρμοστικότητα της συνθετικής σκέψης του, καθώς και το τεράστιο των δυνατοτήτων του να γράφει από ροκ μπαλάντες μέχρι «τραγούδια της πίστας».
«Μα τι να πω, τι να πω τέτοια ώρα
κλείστε τα σύνορα κλείστε τη χώρα
κλείστε τις πόρτες τα φώτα τους δρόμους
βάλτε παντού φρουρούς κι αστυνόμους…»
- Πόσο κοστίζει μια ζωή (2011)
Το 2011 θα κυκλοφορήσει ο δίσκος του Δημήτρη Μπάση «Η Συννεφιά περνάει με παρέα», σε μουσική εξ’ ολοκλήρου του Λαυρέντη. Το κομμάτι που ξεχώρισε από τον συγκεκριμένο είναι ένα ζεϊμπέκικο που τραγούδησε ο Μπάσης ντουέτο με τον αείμνηστο Δημήτρη Μητροπάνο σε στίχους Γιάννη Κότσιρα. Το κομμάτι έχει έντονο το στοιχείο του μπουζουκιού και δεν υστερεί σε τίποτα από τα κλασσικά γνωστά ζεϊμπέκικα.
«Πόσο κοστίζει μια ζωή, πόσα πουλιέται ο χρόνος
Κι ας μ’ είδε η Ρόζα μουδιασμένο
Γεννάει χαρά κι ο πόνος…»
Ο Λαυρέντης ήταν ένας λαϊκός ροκάς που μίλησε στην ψυχή μας και έκανε με τα τραγούδια του τον κόσμο μας λίγο καλύτερο, λίγο πιο όμορφο και σίγουρα πολύ πιο μελωδικό…
