Του Κωνσταντίνου – Ειρηναίου Σταμούλη,
Για την ακρίβεια, παρατεταμένη εσωστρέφεια, η οποία, σχεδόν αμέσως μετά την εκλογική ήττα του Ιουλίου του 2019, μοιάζει να αποτελεί καθημερινότητα στις τάξεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μα αν γυρίσουμε τον χρόνο ακόμα πιο πίσω, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε σε ρήξη με στενούς του συνεργάτες, κατά τη διάρκεια της Πρωθυπουργικής του θητείας. Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάνης Βαρουφάκης, Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος είναι μερικά από τα ονόματα, που πρόχειρα ανακαλεί η μνήμη μου. Σήμερα, το κλίμα παραμένει τεταμένο μεταξύ του πρώην Πρωθυπουργού και του Πρώην Υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, ενώ, εσχάτως, είχαμε και τη διαγραφή του πρώην Υπουργού Αθλητισμού και Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή.
Φυσικά, όταν το κόμμα βρίσκεται στη διακυβέρνηση της χώρας, τέτοιου είδους διενέξεις δεν αποκτούν την ίδια βαρύνουσα σημασία. Και αυτό γιατί, όσες αφορούσαν το Κυβερνητικό σχήμα, μπορούσαν να αποδοθούν ως βελτιωτικές κινήσεις της σύνθεσης της Κυβέρνησης από τον Πρωθυπουργό, ακόμα και αν η κάθε κίνηση οφείλονταν σε εσωκομματικές συγκρούσεις. Τώρα, όμως, που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί την επανεκκίνηση, τη διεύρυνση και την ανασύνταξη των δυνάμεών του, κατανοούμε ότι οι συγκρούσεις, οι οποίες είναι και συχνό φαινόμενο, οφείλονται σε εσωκομματικές αντιπαραθέσεις. Ήδη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με πολλά στελέχη στο πλευρό του εξέφρασε ανοιχτά την ανησυχία του για την περίπτωση απώλειας της αριστερής ταυτότητας του κόμματος και της απάρνησης των ιδεολογικών καταβολών του. Αυτό, φυσικά, σε μία περίοδο, που ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να ακολουθήσει τον δρόμο της διεύρυνσης και του ιδεολογικού ανοίγματος προς το κέντρο. Και αν κανείς λάβει υπόψιν του πόσο δύσκολη είναι αυτή η μάχη, μιας και ανοίγματα στους κεντρώους πολίτες επιχειρούν τόσο το ΚΙΝ.ΑΛ όσο και η Νέα Δημοκρατία, κατανοούμε εύκολα πόσο δυσχεραίνει την προσπάθεια του πρώην Πρωθυπουργού η παράλληλη εσωκομματική σύγχυση. Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται πως πλέον πολεμά σε δύο μέτωπα.
Το χρονικό της διαγραφής Κοντονή
Σύμφωνα με πληροφορίες της Εφημερίδας των Συντακτών, το μεσημέρι της Δευτέρας 5 Οκτωβρίου, ο Σταύρος Κοντονής συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα. Το ραντεβού το είχε αιτηθεί ο ίδιος κάποιες μέρες νωρίτερα. Η συνάντηση διήρκεσε λίγο περισσότερο από μισή ώρα και στη διάρκεια αυτής ο πρώην υπουργός εξέφρασε τις ενστάσεις του κυρίως για τη διαχείριση των εσωκομματικών, χωρίς, ωστόσο, να αναφερθεί στο θέμα του ποινικού κώδικα. Οφείλουμε στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι ο Σταύρος Κοντονής είχε προ πολλού καταθέσει τις διαφωνίες του για το εν λόγω ζήτημα, με αρκετές δημόσιες τοποθετήσεις του στο παρελθόν. Έτσι, η συζήτηση επικεντρώθηκε στις διαφωνίες με την ηγεσία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αναφορικά με τους χειρισμούς της τον τελευταίο έναν χρόνο. Έτσι, στη συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Σταύρος Κοντονής ανακοίνωσε προφορικά την παραίτησή του και όλες οι προσπάθειες να μεταπειστεί έπεσαν στο κενό. Μάλιστα, η τελευταία κουβέντα του Αλέξη Τσίπρα προς αυτόν ήταν: «Ξέρω ότι είσαι αγύριστο κεφάλι, καθότι Ζακυνθινός. Κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός, αλλά μην κόψεις γέφυρες…»
Ο Σταύρος Κοντονής, όμως, ήταν αποφασισμένος για τη ρήξη, όπως φάνηκε στη συνέχεια. Τα λεγόμενά του στη συνέντευξή του στο Open δεν άφησαν κανένα περιθώριο για γέφυρες με το κόμμα. Φυσικά, ο επτανήσιος πρώην Υπουργός επικεντρώθηκε στις αλλαγές του Ποινικού Κώδικα, εκφράζοντας, για ακόμη μια φορά, τη διαφωνία του με αυτές, καθώς θεώρησε ότι «χαϊδεύουν τη Χρυσή Αυγή». Το διαζύγιο με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., επισημοποιήθηκε αμέσως μετά την συνέντευξη του πρώην βουλευτή.
Και η εσωστρέφεια καλά κρατεί
Όχι μόνο καλά κρατεί, αλλά δείχνει να αποπροσανατολίζει σε μεγάλο βαθμό το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συγκεκριμένα, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έχει καταφέρει να ευνοηθεί καθόλου από τις όποιες αστοχίες της Νέας Δημοκρατίας στη διαχείριση της πανδημίας, καθώς η (μικρή μεν, υπαρκτή δε) ποσοστιαία φθορά του κυβερνώντος κόμματος δεν μεταφράζεται σε κέρδος για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αντιθέτως, το Κίνημα Αλλαγής φαίνεται να διατηρεί και να αυξάνει σε μικρό βαθμό τα ποσοστά του, εμπνέοντας όμως ένα κλίμα σταθερότητας και σύμπνοιας, μετά από αρκετό καιρό.
Το ερώτημα έγκειται στο κατά πόσο οι επιλογές του Προέδρου Αλέξη Τσίπρα θα φανούν ορθές και θα αποδώσουν. Αν δηλαδή θα μιλάμε ξανά για ένα νέο success story δικαίωσης ή αν θα γίνει λόγος για επιλογές που στοίχισαν στο κόμμα μετατρέποντάς το όντως σε μία παρένθεση. Οψόμεθα…
