Της Μαριέτας Μουγιάντση,
Κατά γενική ομολογία, η εξωτερική μας εμφάνιση παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο πώς μας βλέπουν οι γύρω μας και κατά συνέπεια στο πώς μας συμπεριφέρονται. Η εικόνα μας είναι ο καθρέφτης του εαυτού μας. Φανερώνει πολλά για τα γούστα μας, τις προτιμήσεις μας, τη διάθεσή μας, ακόμη και για στοιχεία του χαρακτήρα μας. Συχνά κρινόμαστε από τον περίγυρό μας λόγω της εικόνας μας, με γνώμονα τα πρότυπα της εποχής. Όσο πιο κοντά κινούμαστε σε αυτά τα πρότυπα, τόσο πιο «αδιάφορη» και συνηθισμένη είναι η εικόνα μας. Όσο περισσότερο διαφέρουμε από εκείνα, τόσο πιο πιθανό είναι να γίνουμε αντικείμενο σχολιασμού.
Τρανό παράδειγμα διαφορετικότητας αποτελεί ένας Γάλλος εκπαιδευτικός, ο οποίος έχει καλύψει ολόκληρο το σώμα του με τατουάζ. Τόσο τα μάτια, όσο και η γλώσσα του έχουν καλυφθεί από το μελάνι. Όπως αναφέρει ο ίδιος, μολονότι τα τατουάζ στα μάτια και τη γλώσσα ήταν εξαιρετικά επώδυνα, ένιωθε ημιτελής δίχως αυτά. Όταν ακόμη ζούσε με την μητέρα του συνειδητοποίησε πως για να καλύψει το κόστος των τατουάζ, θα μπορούσε να γίνει εκπαιδευτικός.
Η εισαγωγή του στο χώρο της εκπαίδευσης δεν άργησε να φέρει αντιδράσεις. Πολλοί γονείς θεώρησαν πως η εμφάνισή του είναι ακατάλληλη και τρομακτική για να διδάσκει μικρά παιδιά. Κάποιοι μάλιστα έστειλαν στη διοίκηση επιστολές με φωτογραφίες του, με αποτέλεσμα να τεθεί σε διαθεσιμότητα για 7 εβδομάδες. Ο ίδιος βέβαια υποστηρίζει πως τα παιδιά, μετά από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, συνειδητοποιούν, πως είναι ένας δάσκαλος σαν όλους τους άλλους και δεν τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Επίσης, αναφέρει πως αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά, αφού τους μαθαίνει να αποδέχονται και να σέβονται την διαφορετικότητα.
Εν μέρει αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα για τη νέα γενιά, καθώς αποτελεί ζωντανή απόδειξη πως το διαφορετικό δεν ταυτίζεται με το κακό. Ένας δάσκαλος οφείλει να μεταλαμπαδεύει γνώσεις θεωρητικές και πρακτικές στα παιδιά, αλλά και να τα φέρνει σε επαφή με το τι υπάρχει στην κοινωνία. Επομένως, η αξιολόγησή του και η καταλληλότητά του να διδάξει βασίζεται στην απόδοση που έχει. Ωστόσο, και η εμφάνιση είναι ιδιαίτερα σημαντική, κατά κύριο λόγο όταν απευθυνόμαστε σε μικρά παιδιά. Ο δάσκαλος πρέπει να είναι λευκός καμβάς και να φέρνει τους μαθητές σε επαφή με κάθε είδους διαφορετικότητα, ώστε οι ίδιοι να μπορέσουν αργότερα να διαλέξουν τι τους ταιριάζει και τι θα υιοθετήσουν. Άλλωστε, η εμφάνιση σχετίζεται άμεσα με την προσωπικότητα. Άλλοι νιώθουν ασφάλεια όταν δεν ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος και άλλοι πνίγονται όταν μπαίνουν μέσα σε «καλούπια» που δεν τους χωρούν. Επομένως, ο δάσκαλος έχει χρέος να γνωρίσει στους μαθητές όλες τις επιλογές που έχουν, χωρίς να τους επηρεάζει και να τους πιέζει, να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη πορεία.
