Της Ματίνας Κανάτα,
Πολλοί ίσως γνωρίζουν τη γειτονιά Σεν Ζερμέν εξαιτίας των φινετσάτων bistro της, όπως το εμβληματικό “Café de Flore” ή το καφέ “Les Deux Magots”, που αποτελούσαν φιλοσοφικά στέκια πολλών καταξιωμένων συγγραφέων, καλλιτεχνών και διανοουμένων, όπως οι Πάμπλο Πικάσο, Αλμπέρ Καμύ, Όσκαρ Ουάιλντ, και Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Στην πραγματικότητα, η άλλοτε μποέμικη γειτονιά του Παρισιού έχει πολλές γωνιές που αξίζει κανείς να επισκεφτεί.
Η περιοχή πήρε το όνομα της από το Αβαείο του Σεν Ζερμέν ντε Πρε (St. Germain-des-Pres). Αποτελεί σίγουρα το πρώτο μνημείο που θα πρέπει να δείτε, επισκεπτόμενοι την γραφική αυτή γειτονιά. Ανεγέρθηκε το 557 από τον βασιλιά Χιδελβέρτο Α’ έξω από τα σύνορα της πόλης και είναι η πιο παλία εκκλησία της Πόλης του Φωτός. Τότε, ονομαζόταν Saint-Vincent-Sainte-Croix. Ανακατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα, οπότε και έλαβε τη μορφή που έχει σήμερα.
Η λεωφόρος Σεν Ζερμέν (Boulevard St. Germain) αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς δρόμους του Παρισιού. Ξεκινά ακριβώς δίπλα από τη γέφυρα Κονκόρντ (Pont de la Concorde) και διατρέχει ολόκληρη τη Λατινική Συνοικία (Quartier Latin). Η κομψή λεωφόρος είναι γεμάτη μικρές μπουτίκ, γκαλερί τέχνης, βιβλιοπωλεία και φυσικά γοητευτικά παριζιάνικα καφέ.
Πολύ κοντά στην Εκκλησία Σεν Ζερμέν ντε Πρε, στη λεωφόρο Σεν Ζερμέν (172, Blvd Saint Germain), στην Αριστερή Όχθη του Παρισιού βρίσκεται το “Café de Flore”. Εκεί συγκεντρώνονται πολλά από τα πιο ιστορικά και φημισμένα καφέ της γαλλικής πρωτεύουσας. Ιδρύθηκε το 1865 και το όνομα του προέρχεται από το άγαλμα της θεάς Φλώρας, θεότητας της βλάστησης και των λουλουδιών, που υπήρχε κάποτε στην είσοδό του. Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, το Café de Flore αναπαλαιώθηκε σε ρυθμό Αρ Ντεκό. Πρόκειται για το σημείο συνάντησης των Γάλλων διανοουμένων στα μεταπολεμικά χρόνια, όπου και συζητούσαν τις νεόφερτες φιλοσοφικές ιδέες τους. Λέγεται μάλιστα, ότι ήταν το αγαπημένο στέκι του Πάμπλο Πικάσο.
Άλλο ένα φιλοσοφικό στέκι, το διάσημο καφέ “Les Deux Magots”, ιδρύθηκε το 1875. Το όνομα του προέρχεται από δύο ξύλινα αγάλματα Κινέζων εμπορικών αντιπροσώπων (magots), τα οποία διακοσμούν δύο κολόνες στο εσωτερικό του. Το πολυτελές εσωτερικό είναι διακοσμημένο σε στυλ Aρ Nτεκό. Βρίσκεται απέναντι από τη μεσαιωνική Εκκλησία Σεν-Ζερμέν-ντε-Πρε. Αποτελούσε μαζί με το “Café de Flore”, τόπο συνάντησης της ελίτ των γραμμάτων, των τεχνών και της διανόησης. O υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ (Jean-Paul Sartre), με τη σύντροφό του Σιμόν Ντε Μποβουάρ (Simone de Beauvoir) και άλλους διανοούμενους και οπαδούς του, συγκεντρώνονταν στο καφέ “Les Deux Magots” και συζητούσαν τη θεωρία του υπαρξισμού. Τακτικός θαμώνας ήταν και ο Έλληνας φιλόσοφος Κώστας Αξελός.
Το μουσείο Ροντέν (Musée Rodin) αποτελεί μουσείο αφιερωμένο στο έργο του Γάλλου γλύπτη Ωγκύστ Ροντέν (1840-1917). Όποιος αγαπά τα έργα του, θα πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθεί. Στεγάζεται σε ένα αρχοντικό του δέκατου ογδόου αιώνα, όπου ο καλλιτέχνης έζησε, εργάστηκε και μεγαλούργησε. Το κτίριο βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το Μέγαρο των Απομάχων (Invalides), την τοποθεσία του τάφου του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ανάμεσα στα εκθέματά του συμπεριλαμβάνονται και έργα άλλων καλλιτεχνών, όπως του Βίνσεντ βαν Γκογκ, που είχαν παραχωρηθεί στον Ροντέν, ενώ υπάρχει και μία αίθουσα αφιερωμένη σε έργα της γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ, συνεργάτιδας και συντρόφου του Ροντέν. Το Μουσείο Ροντέν παραμένει ανοιχτό καθημερινά, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου από τις 10:00–17:45. Για δωρεάν πρόσβαση, μπορείτε να το επισκεφτείτε την πρώτη Κυριακή του μήνα.
Το Μουσείο Εζέν Ντελακρουά (Eugène Delacroix) βρίσκεται στην Πλατεία Φύρστενμπεργκ (6, Rue de Furstenberg). Στεγάζεται στην κατοικία, όπου ο Ντελακρουά έζησε και εργάστηκε από το 1857 ως το θάνατό του, το 1863. Ο λόγος της μετακόμισής του στην περιοχή αυτή από την προηγούμενη κατοικία του στην Οδό Νοτρ-Νταμ-ντε-Λορέτ (Rue Notre-Dame-de-Lorette) στην περιοχή της «Νέας Αθήνας» (Nouvelle Athènes), όπου ζούσε μέχρι τότε, ήταν το γεγονός ότι, λόγω της κλονισμένης υγείας του, δεν μπορούσε να πηγαινοέρχεται καθημερινά στην Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Saint-Sulpice), της οποίας είχε αναλάβει να ζωγραφίσει τις τοιχογραφίες στο Παρεκκλήσιο των Αγγέλων. Το Μουσείο είναι προσβάσιμο στο κοινό και αποτελείται από τα τρία δωμάτια του διαμερίσματος, όπου ζούσε ο Ντελακρουά και το συνδεόμενο με μια εξωτερική σκάλα εργαστήριό του. Το μουσείο είναι ανοιχτό καθημερινά 9:30-17:30, εκτός Τρίτης. Με την αγορά του εισιτηρίου του Μουσείου του Λούβρου στα εκδοτήρια του μουσείου Ντελακρουά, αποφεύγεται η αναμονή στα εκδοτήρια του μουσείου του Λούβρου και προσφέρεται δωρεάν η επίσκεψη στο μουσείο Ντελακρουά.
Η εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Saint-Sulpice) αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους ναούς της γαλλικής πρωτεύουσας και χρονολογείται από τον 19ο αιώνα. Η εν λόγω εκκλησία έγινε διάσημη, λόγω του «Κώδικα Da Vinci» του βιβλίου του Νταν Μπράουν που έγινε ταινία. Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι εσφαλμένα, ο Νταν Μπράουν, δείχνει ότι ο Μεσημβρινός του Παρισιού ή Rose Line, διατρέχει την εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου. Η ορειχάλκινη γραμμή που βρίσκεται στο πάτωμα της εκκλησίας είναι απλώς ένα τμήμα ηλιακού ρολογιού που έχτισε το 1727 ο χρονογράφος-αστρονόμος Henry Sully. Η είσοδος στην εκκλησία είναι δωρεάν.
Στο νοτιοανατολικό άκρο της μεσαιωνικής γειτονιάς Σεν Ζερμέν ντε Πρε υπάρχει το διάσημο και φημισμένο θέατρο της Οντεόν (Théâtre de l’ Odéon). Χτισμένο στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα, αυτό το κτίριο αποτελεί το πρώτο και πιο παλιό θέατρο που χτίστηκε εκεί. Λέγεται ότι δημιουργήθηκε για να φιλοξενεί παραστάσεις και να στεγάζει τους «διασκεδαστές» και θεατρικούς υπαλλήλους του βασιλιά.
Ο πλουσιοπάροχος Κήπος του Λουξεμβούργου (Jardin du Luxembourg) είναι ενδεχομένως το πιο δημοφιλές πάρκο στο Παρίσι και αδιαμφισβήτητα ένα από τα εντυπωσιακότερα πάρκα της Ευρώπης. Το πάρκο βρίσκεται κοντά στη Λατινική Συνοικία του Παρισιού (Quartier Latin). Αποτελεί την ιδανική επιλογή για ένα γρήγορο διάλειμμα από τα πολύβουα παριζιάνικα στενά. Σχεδιάστηκε το 1612 από την Μαρία των Μεδίκων (Μarie de Μedicis), χήρα του βασιλιά Ερρίκου Δ’ της Γαλλίας, για τη νέα κατοικία της, το παλάτι του Λουξεμβούργου. Ο κήπος σήμερα ανήκει στη Γαλλική Γερουσία, η οποία συνεδριάζει στο παλάτι. Η Μαρία των Μεδίκων επιθυμούσε το παλάτι που θα χτιζόταν εκεί να θυμίζει το Παλάτσο Πίττι, το πατρικό της που βρισκόταν στην Φλωρεντία. Στο κέντρο του πάρκου μπροστά από το παλάτι υπάρχει μία οκταγωνική λίμνη, γνωστή ως Γκράν Μπασίν, η οποία πλαισιώνεται από μονοπάτια με γρασίδι και πολυάριθμα αγάλματα που το στολίζουν. Οι Κήποι του Λουξεμβούργου διαθέτουν δύο φοβερά σιντριβάνια. Το πιο γνωστό είναι το Φοντέν ντε Μεντισί (Κρήνη των Μεδίκων), στο πίσω μέρος του οποίου βρίσκεται και το δεύτερο σιντριβάνι, το Φοντέν ντε Λέντα (Κρήνη της Λήδας).
Η Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, ο πλήρης επίσημος τίτλος της οποίας είναι «Ανωτάτη Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών» (École Nationale Supérieure des Beaux-Arts), βρίσκεται βόρεια της λεωφόρου Σεν Ζερμεν ντε Πρε. Πολλοί διάσημοι Γάλλοι και αλλοδαποί ζωγράφοι, γλύπτες και αρχιτέκτονες έχουν σπουδάσει στα εργαστήρια της σχολής. Ιδρύθηκε το 1648 από τον Γάλλο ζωγράφο και θεωρητικό της τέχνης Σαρλ Λε Μπρεν (Charles Le Brun), ως «Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής» και αποτελεί δημόσιο ίδρυμα. Στεγάζεται σε διάφορα κτίρια, το πιο μεγαλοπρεπές από τα οποία είναι το «Μέγαρο Σπουδών» (Palais des Études). Στους διάσημους αποφοίτους συγκαταλέγονται οι ζωγράφοι Εντγκάρ Ντεγκά, Εζέν Ντελακρουά, Ανρί Ματίς και Κλοντ Μονέ, ο γλύπτης Ζαν-Μπατίστ Καρπώ και ο σχεδιαστής μόδας Ιμπέρ ντε Ζιβανσί.
Εάν ποτέ επισκεφτείτε την Πόλη του Φωτός, αξίζει σίγουρα να κάνετε μια εξόρμηση στους λαβυρινθώδεις, μεσαιωνικούς, πλακόστρωτους δρόμους της συνοικίας Σεν Ζερμέν στην καρδιά του Παρισιού. Τα παριζιάνικα bistro, οι αμέτρητες γκαλερί και βιβλιοπώλες που πωλούν vintage βιβλία στις όχθες του Σηκουάνα συνθέτουν ένα σκηνικό που μοιάζει βγαλμένο από παλιά γαλλική ταινία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Στο θρυλικό Cafe de Flore στο Παρίσι, εκεί που παραδοσιακά συναντιούνται η διανόηση με τη μόδα, womantoc.gr
- Αξιοθέατα στο Παρίσι: Μουσείο Ροντέν, toptraveller.gr
- Αξιοθέατα στο Παρίσι: Οι Κήποι του Λουξεμβούργου, toptraveller.gr
- Église Saint-Sulpice, en.parisinfo.com
