10.4 C
Athens
Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΠαρατηρητήριο Αμερικανικής ΠολιτικήςΟι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που εκλέγουν τον Πρόεδρο των Η.Π.Α.

Οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που εκλέγουν τον Πρόεδρο των Η.Π.Α.


Της Ροδάνθης Αλεξίου,

Λιγότερο από δύο μήνες πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, τα φώτα είναι στραμμένα στις τελευταίες προσπάθειες του Donald Trump και του Joe Biden να εξασφαλίσουν όσες περισσότερες ψήφους μπορούν. Οι κατηγορίες, οι υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια και από τις δύο καμπάνιες έχουν, όμως, κουράσει πολλούς ψηφοφόρους, που βλέπουν την πολιτική σκηνή ως ένα σπορ, στο οποίο κυριαρχεί ο ανθυγιεινός ανταγωνισμός. Το καλό έναντι του κακού. Σε όποιον αρέσει αυτό το σπορ, το κλίμα είναι συναρπαστικό, όλοι είναι σε εγρήγορση, όλο αναρωτιούνται ποιος θα κερδίσει στο τέλος και ποιος θα βγει ηττημένος από αυτό τον αγώνα. Για όλους τους υπόλοιπους, όμως, ο ανταγωνισμός αυτός φαίνεται υπερβολικός και κουραστικός και τελικά χάνουν το ενδιαφέρον τους, κάτι που σημαίνει ότι, την ημέρα των εκλογών, ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών θα παραμείνουν στο σπίτι τους. Άλλοι, βέβαια, θα εμφανιστούν στο εκλογικό τους τμήμα, αλλά θα έχουν αποφασίσει σε ποιον θα εμπιστευτούν την ψήφο τους μόνο μερικές μέρες πριν τις εκλογές, αφού ήταν, μέχρι τότε, αναποφάσιστοι. Εκείνοι είναι, που μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, όπως έγινε και στις εκλογές του 2016.

Η Hillary Clinton ήταν η πρώτη γυναίκα που είχε φτάσει τόσο κοντά στο να γίνει Πρόεδρος της Αμερικής και να μείνει στην ιστορία. Η πολιτική της καριέρα ήταν αξιοσημείωτη και φυσικά υπερτερούσε έναντι εκείνης του αντιπάλου της, Donald Trump. Η εμπιστοσύνη, όμως, που είχε ο αμερικανικός λαός και στους δύο τους, ήταν σχεδόν η ίδια, ακόμα και αν ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος δεν είχε ασχοληθεί ποτέ ενεργά με την πολιτική. Έπρεπε, κατά τη διάρκεια της καμπάνια τους, να κερδίσουν την εύνοια των ψηφοφόρων και να δικαιολογήσουν παλιά σκάνδαλα, που είχαν συνδεθεί με τα ονόματά τους. Αφού δεν υπήρχε εμφανής ενθουσιασμός υπέρ κανενός υποψηφίου, υπήρχαν αρκετοί ψηφοφόροι, οι οποίοι δεν αποφάσιζαν ποιον από τους δύο να διαλέξουν. Σε προεκλογικές έρευνες, οι αναποφάσιστοι αυτοί πολίτες είχαν υπολογιστεί στο 20% του συνόλου. Ο μήνας του Οκτωβρίου ήταν καθοριστικός, για να πάρουν την τελική τους απόφαση υπέρ ενός υποψηφίου, αφού, κατά τη διάρκεια του τελευταίου αυτού μήνα πριν τις εκλογές, και οι δύο καμπάνιες ήρθαν αντιμέτωπες με σκάνδαλα: το σκάνδαλο με τα email της Clinton και η ηχογραφημένη συνομιλία του Access Hollywood με τον Trump να κάνει υποτιμητικά και σεξιστικά σχόλια. Την ημέρα των εκλογών, την εύνοια αυτής της μερίδας ψηφοφόρων την κέρδισε ο Trump και του έδωσε το προβάδισμα στα “swing states”, εξασφαλίζοντάς του έτσι τους εκλέκτορες, που χρειαζόταν, για τη θέση στον Λευκό Οίκο.

Τέσσερα χρόνια μετά, το σκηνικό είναι σχεδόν ίδιο. Ακόμα και αν η καμπάνια του Biden δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσει παρόμοια σκάνδαλα, όπως εκείνο με τα e-mails της Clinton, σίγουρα έχει να ξεπεράσει δικά της προβλήματα. Πρέπει να στήσουν μια καμπάνια, επί το πλείστον, εικονικά, αφού πρέπει να τηρήσουν όλα τα μέτρα για τον κορωνοϊό, χωρίς άμεση επαφή με τον ψηφοφόρο, χωρίς αγκαλιές, χειραψίες και μεγάλα χαμόγελα, που θα γεφύρωναν τις σχέσεις πολιτικών και πολιτών. Το εγχείρημα μιας επιτυχημένης καμπάνιας είναι, επίσης, αρκετά δύσκολο, καθώς ο Joe Biden δεν χαίρει της ίδιας υποστήριξης, ακόμα και μέσα στο ίδιο το κόμμα του, όπως αυτή που λάμβανε, για παράδειγμα, ο Bernie Sanders από τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, ειδικά με τους νέους. Στις εκλογές του 2020, εκείνοι που νιώθουν πιο παραμελημένοι και αδικημένοι από το εκλογικό σύστημα είναι ακριβώς αυτή η μερίδα ανθρώπων που υποστήριζε τον Sanders, ο οποίος υποσχόταν σημαντικές αλλαγές, που οι νέοι θεωρούσαν αναγκαίες. Η πολιτική του Biden, αντιθέτως, είναι αρκετά πιο συντηρητική, κάτι που έχει προβληματίσει αρκετούς ψηφοφόρους, που δεν μπορούν να δουν στο πρόσωπό του έναν ικανό Πρόεδρο, παρά μόνο εκείνον, που θα διώξει τον Donald Trump από την εξουσία. Αλλά, ακόμα και αν δεν υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, κάτι που αρκετοί πολιτικοί αναλυτές δεν θεωρούν ότι τον βλάπτει ιδιαιτέρως, κυριαρχεί, σε μεγάλο βαθμό, η επιθυμία, να φύγει ο τωρινός Πρόεδρος από την εξουσία. Ο Donald Trump, βέβαια, σύμφωνα με έρευνες, έχει πιο πιστούς ακολούθους, αφού τα δύο τρίτα εκείνων, που έχουν δηλώσει ότι θα τον ψηφήσουν στις ερχόμενες εκλογές, τον υποστηρίζουν πλήρως σε όλες του τις αποφάσεις. Και αυτοί μπορεί να του δώσουν τέσσερα χρόνια ακόμα στην Washington.

Το ερώτημα, που θα απασχολήσει, τις επόμενες ημέρες, τις καμπάνιες των δύο υποψηφίων, είναι πώς θα καταφέρουν να πάρουν προς το μέρος τους τις ψήφους των αναποφάσιστων πολιτών. Θα καταφέρουν οι Δημοκρατικοί να πείσουν τον αμερικανικό λαό ότι ο Biden δεν είναι μόνο η σωστή επιλογή, επειδή δεν είναι ο Trump, αλλά ότι θα γίνει και ένας καλός Πρόεδρος; Και οι συνεργάτες του νυν Προέδρου θα συνεχίζουν να μειώνουν – ακόμα και με fake news – τον αντίπαλό τους και το Δημοκρατικό Κόμμα, τρομάζοντας τους πολίτες ότι με εκείνους στην εξουσία οι Η.Π.Α. θα καταρρεύσουν; Βέβαια, παρόμοια τεχνική χρησιμοποιούσε και ο Biden, πριν αρχίσει να κάνει πιο ενωτικές δηλώσεις, τους τελευταίους μήνες. Ίσως, στην τελική, ο καλύτερος τρόπος, για να προσελκύσει κάθε κόμμα τους ψηφοφόρους, που ακόμα δεν εμπιστεύονται κάποιον από τους υποψηφίους, είναι να συγκεντρωθούν στην ατζέντα τους, να δώσουν λύσεις σε σημαντικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και να έχουν μια ξεκάθαρη στάση, αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, που θα χαράξουν. Όποιος ακολουθήσει πιο λαϊκιστικές μεθόδους, προφανώς, δεν μπορεί να αναλάβει (για πρώτη φορά ή ξανά) τον ρόλο του Προέδρου.

Αν η απόφαση μεταξύ Trump και Biden παραμένει δύσκολη, τότε πάντα θα υπάρχουν τα τρίτα κόμματα, που, ακόμα και αν δεν κερδίζουν πολλές ψήφους την ημέρα των εκλογών, συνεχίζουν να είναι μια λύση μακριά από τον δικομματισμό των Η.Π.Α. Και αν ούτε με εκείνους είναι ευχαριστημένοι, σε μερικές πολιτείες, θα υπάρχει φέτος και ο Kanye West.


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ:


 

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

Ροδάνθη Αλεξίου
Ροδάνθη Αλεξίου
Γεννήθηκε το 2001 στην Αθήνα και τελείωσε την Γερμανική Σχολή Αθηνών πριν συνεχίσει ως προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Μεγάλο πάθος της τα ταξίδια, η λογοτεχνία και οι ξένες γλώσσες, που προσπαθεί να τις χρησιμοποιήσει ως μέσο κατανόησης πολιτισμών. Την ενδιαφέρει η παγκόσμια πολιτική, η ανθρώπινη κοινωνική συμπεριφορά και φιλοδοξεί να εκμεταλλευτεί την περιέργειά της για κάθε καινούριο τεχνολογικό επίτευγμα για να συμβάλει στην δημιουργία ενός πιο ασφαλούς και δίκαιου εικονικού κόσμου.