Της Νικολίνας Σκόνδρα,
Η Κάρεν φον Μπλίξεν-Φίνεκε (17 Απριλίου 1885-7 Σεπτεμβρίου 1962) υπήρξε μια παράξενη, ελαφρώς διαταραγμένη, ιδιότροπη και αινιγματική φιγούρα. Ήταν Δανή συγγραφέας, σε κάποιους μπορεί να είναι γνωστή ως «Ισάκ Ντίνεσεν», καθώς, τα πρώτα χρόνια, υπέγραφε με αντρικό ψευδώνυμο. Βέβαια, είχε και άλλα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα, όπως «Οσκεόλα» και «Πιερ Αντρεζέλ». Μερικά από τα πιο σημαντικά της έργα είναι τα ακόλουθα: το Πέρα από την Αφρική, μια εξιστόρηση όσων έζησε στην Κένυα, Η γιορτή της Μπαμπέτ, στο οποίο έχει βασιστεί και η ομώνυμη ταινία, η οποία έχει κερδίσει Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας και οι Επτά γοτθικές ιστορίες.
Η μη συμβατική ζωή της Κάρεν Μπλίξεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γεννήθηκε στο Ρούνγκστεντ της Δανίας, στις 17 Απριλίου 1885. O πατέρας της αυτοκτόνησε, το 1895, όταν η Κάρεν ήταν μόλις 10 ετών, επειδή διαγνώστηκε με σύφιλη. Η οικογένεια είχε βασιλικές καταβολές, αν και δεν διέθετε κάποιον τίτλο. Η καλλιτεχνική της φύση δεν άργησε να φανεί. Σπούδασε ζωγραφική στην Κοπεγχάγη, τη Ρώμη και το Παρίσι και δημοσίευσε την πρώτη ιστορία της, όταν ήταν μόλις 22 ετών.
To 1913, η Κάρεν παντρεύτηκε τον δεύτερο ξάδελφό της, τον Σουηδό βαρόνο, Μπρορ φον Μπλίξεν-Φίνεκε. Έπειτα, οι δυο τους επέλεξαν να ακολουθήσουν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, καθώς μετακόμισαν στην Αφρική (στους πρόποδες των λόφων Νγκονγκ), προκειμένου να στήσουν μια φάρμα. Σήμερα, η φάρμα λειτουργεί ως μουσείο στη μνήμη της Κάρεν. Όμως, ένα χρόνο μετά τον γάμο τους, η Κάρεν διαγνώστηκε με σύφιλη και έλαβε μια θεραπεία με αρσενικό και υδράργυρο. Επομένως, δεν είναι καθόλου απίθανο να ισχυριστεί κάποιος ότι η επιδείνωση της υγείας της μπορεί να οφείλεται σε δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα. Το 1925, λόγω των παραπάνω εξελίξεων και της διαφορετικής παιδείας του ζευγαριού, χώρισαν. Στη συνέχεια, η Κάρεν ανέπτυξε μακροχρόνια σχέση με τον Άγγλο κυνηγό, Ντένις Φιντς Χάτον, τον οποίο είχε γνωρίσει στην Κένυα. Το 1931, δυστυχώς ο Χάτον έφυγε από τη ζωή, επειδή το αεροπλάνο του συνετρίβη.
Έτσι, λοιπόν, το 1931, η Κάρεν γύρισε στη Δανία, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό της. Το 1937, δημοσίευσε το μυθιστόρημα Πέρα από την Αφρική, στο οποίο περιγράφονται όλα όσα έζησε στην Αφρική. Τότε, την υποστήριζε οικονομικά η οικογένειά της, καθώς τα έσοδα από τη συγγραφή των βιβλίων δεν αρκούσαν. Προς το τέλος της ζωής της, αντιμετώπισε ένα σοβαρό ζήτημα υγείας, καθώς υπέφερε από γαστρικό έλκος. Τότε, η μόνη διαθέσιμη θεραπεία ήταν η χειρουργική αφαίρεση του 1/3 του στομάχου της. Επομένως, η εμφάνιση του υποσιτισμού, που έφερε, μπορεί να οφείλεται είτε στην επέμβαση είτε στη νευρική ανορεξία. Το 1962 και ενώ ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, πέθανε, στις 7 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, από υποσιτισμό.
Γεννήθηκε στην Πάτρα και είναι προπτυχιακή φοιτήτρια στη σχολή Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, έχοντας λάβει ως κατεύθυνση την Πολιτική Ανάλυση. Έχει εργαστεί εθελοντικά στην ομάδα ΜΕΤΑ-δράση, η οποία δραστηριοποιείται στην παροχή ειδών πρώτης ανάγκης στους πρόσφυγες.
