Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Πάνε περίπου 5 χρόνια, από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Πέντε χρόνια αγωνίας για την απόδειξη των εγκλημάτων της ναζιστικής οργάνωσης, απόγνωσης για την στάση των μελών της μα και υπομονής, μέχρι την τελική δικαίωση και την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, ένα βήμα πριν το κοντινό μέλλον, και συγκεκριμένα τις 7 Οκτωβρίου 2020, ημερομηνία της τελικής απόφασης του δικαστηρίου. Η ώρα της δικαίωσης έφτασε. Μα δεν είναι δικαίωση μονάχα για τους συγγενείς θυμάτων της ναζιστικής συμμορίας, αλλά και δικαίωση του ανθρώπου και της δημοκρατίας της ίδιας, απέναντι στον φόβο, τη μισαλλοδοξία και το λαϊκισμό.
Η στάση των νεοναζί
Όσο παράδοξο κ΄αν φαίνεται, οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι ήταν εκείνοι που πριν τη δίκη δήλωναν βέβαιοι για την αθωότητά τους. Αυτή η σιγουριά φυσικά εκδηλώνονταν με τον ίδιο, γνωστό και απαράλλακτο τρόπο έκφρασης τους. Απειλές, τραμπουκισμοί, εκβιασμοί. Η ηγεσία της Χρυσής Αυγής περηφανεύονταν, ότι θα μετατρέψει τη δίκη εις βάρος της σε δίκη εις βάρος των κατηγόρων της. Μάλιστα, κορυφαία στελέχη της, δήλωναν ότι περίμεναν πως και πως τη δίκη προκειμένου να αντιπαρατεθούν με τους ψευδομάρτυρες, όπως χαρακτήριζαν όλους όσους έχουν πέσει θύματα της δράσης της νεοναζιστικής συμμορίας. Βέβαια, στις 20 Απριλίου 2015, όταν και η δίκη ξεκίνησε, τα στελέχη της Χρυσής Αυγής που για αρκετές ημέρες πριν διατυμπάνιζαν εμφατικά, ξεπερνώντας τα όρια της προσβολής των θεσμών και των σωμάτων του κράτους, την αθωότητά τους, δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο δικαστήριο. Για την ακρίβεια, εμφανίστηκαν, αλλά τα δάχτυλα του ενός χεριού αποδείχθηκαν υπεραρκετά για να αριθμηθούν τα παρευρισκόμενα μέλη της οργάνωσης. Φυσικά, στις επόμενες δίκες, ακολούθησαν το ίδιο μοτίβο απαξιώνοντας τη διαδικασία.
Τα εγκλήματα δεν κρύβονται
Προς τιμήν της Ελληνικής Δικαιοσύνης, βρισκόμαστε σήμερα στην αισιόδοξη θέση της δικαίωσης. Τα εγκλήματα της νεοναζιστικής οργάνωσης ήρθαν στο φως το ένα μετά το άλλο, και παρά τις επίμονες προσπάθειες της υπεράσπισης να υποβαθμίσει την σημαντικότητά τους, αυτά φανερώθηκαν στην πλήρη τους εμβέλεια. Ήδη, τη στιγμή που μιλάμε έχει αποδειχθεί το πλήθος των εγκληματικών ενεργειών της οργάνωσης, καθώς και ο τρόπος λειτουργίας της, η δομή και τα κίνητρα των μελών και των γνωστών-άγνωστων «ταγμάτων εφόδου». Και φυσικά, οι πράξεις. Γιατί αυτά εκεί οδήγησαν. Στοχευμένα και με ακρίβεια. Στις 7 του Οκτωβρίου, μονάχα η καταδίκη των νεοναζί, θα είναι δικαίωση για κάθε έναν ξεχωριστά που υπέστη την βία, τους τραμπουκισμούς, τους προπυλακισμούς των μελών της εγκληματικής οργάνωσης, που ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή.
Ήδη, η Ελληνική Αστυνομία έχει αρχίσει να προετοιμάζεται για την ημέρα της δίκης μιας και πλήθος κόσμου αναμένεται να δώσει το παρόν. Πάνω από 50 αστυνομικοί θα βρίσκονται στο σημείο, ενώ η είσοδος στη δικαστική αίθουσα θα απαγορευτεί στο κοινό. Εντός αυτής θα βρίσκονται μονάχα οι δικηγόροι, οι κατηγορούμενοι, δημοσιογράφοι, δικαστικοί λειτουργοί και οι αστυνομικοί. Καταλαβαίνει κανείς εύκολα την αναγκαιότητα του μέτρου αυτού, μιας και τα αίματα μπορούν εύκολα να ανάψουν στη συγκεκριμένη δίκη, ειδικά μάλιστα, αν η απόφαση του δικαστηρίου «ρίχνει στα μαλακά» τους κατηγορούμενους της Χρυσής Αυγής.
Περί Φασισμού…
Σε πολλά άρθρα μου έχω αναφερθεί στον φασισμό. Η κουβέντα άλλωστε περί φασισμού είναι πολυδιάστατη. Και αυτό γιατί η φύση του είναι τέτοια που τρυπώνει στις ζωές μας από τις χαραμάδες των αδυναμιών μας, τις εκμεταλλεύεται και επικρατεί χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Έτσι, δεν έκανε και η Χρυσή Αυγή άλλωστε; Εκμεταλλεύτηκε τη γονατισμένη ελληνική κοινωνία, προέβαλλε τα εύκολα και ευήκοα ψέμματα της απέναντι στη δύσκολη αλήθεια της καθημερινότητας των μνημονίων, καπηλεύτηκε τις αξίες του ελληνισμού και του χριστιανισμού με έναν και μόνο στόχο: να γιγαντωθεί και να επικρατήσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι φασίστες, όσοι στήριξαν τη Χρυσή Αυγή στις εκλογές. Σημαίνει ότι παρασύρθηκαν από την απόγνωσή τους, για την κοινωνική κατάσταση και από την απογοήτευσή τους από το πολιτικό σύστημα.
Φυσικά, όμως, αναφερόμενοι στον φασισμό, δεν μπορούμε να μην τονίσουμε ότι ο φασισμός, δεν είναι μονάχα δεξιόστροφος. Ναι, υπάρχει και αριστερόστροφος. Και στις δύο περιπτώσεις είναι η έκφραση της χειρότερης εκδοχής της ανθρώπινης φύσης. Μόνο που στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, το μόνο που μπορεί οι δολοφόνοι της οργάνωσης να έπραξαν αριστερόστροφα, ήταν η φορά του μαχαιριού στο σώμα του Παύλου Φύσσα.
Η γνώση, αποτελεί τον ισχυρότερο σύμμαχό μας απέναντι στην ιστορική άγνοια και την ημιμάθεια που ο φασισμός επιχειρεί να καλλιεργήσει, προκειμένου να σπείρει το μίσος του ελεύθερα. Η πολιτική ωριμότητα και η κοινωνική ενεργοποίηση συνθέτουν το κάδρο για την οριστική ήττα του. Ο αγώνας απέναντι στον φασισμό και τους εκφραστές του, είναι ο αγώνας της μνήμης απέναντι στη λήθη, και σε αυτόν τον αγώνα, θα κερδίσουν οι άνθρωποι.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
