Της Άννας-Μαρίας Μακρή,
Η επανεκλογή του Λουκασένκο άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην Λευκορωσία, με τις διαδηλώσεις να μην έχουν σταματήσει στιγμή από την μέρα ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εκλογών. Αίτημα των διαδηλωτών, οι ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές. Ο λαός της Λευκορωσίας δείχνει στους δρόμους της πρωτεύουσας πως το ποτήρι ξεχείλισε, η αυταρχική πρακτική του Λουκασένκο δεν λαμβάνει πλέον καμία νομιμοποίηση, για πρώτη φορά η φιγούρα του «τελευταίου δικτάτορα της Ευρώπης» έχει κλονιστεί οριστικά. Γεγονός που και ο ίδιος αντιλαμβάνεται. Το κύμα αγανάκτησης που αποτυπώνεται καθημερινά με τις μαζικές διαδηλώσεις στο Μίνσκ, αλλά και σε άλλες πόλεις κάνει τον Λουκασένκο να επιστρατεύει ότι μέσο του έχει απομείνει για να σώσει το «κάστρο ολοκληρωτισμού» που χτίζει τόσα χρόνια. Ξεκινώντας με πιο λαϊκά μέσα ως απάντηση στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, φέρεται να παρακίνησε κινητοποιήσεις με στίγμα υποστήριξης προς το πρόσωπο του, δίνοντας μια εικόνα λαϊκού διχασμού στην πρωτεύουσα. Η άγρια καταστολή όμως των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης και όσων στέκονται απέναντι από το καθεστώς του, αποτελεί βασικό χαρτί αντιμετώπισης της κρίσης που περνά η κυβέρνηση του.
Μέρα με τη μέρα οι διαδηλώσεις πληθαίνουν και πυκνώνουν, μαζί τους και η άγρια κυβερνητική καταστολή. Νεκροί, τραυματίες και φυλακισμένοι πολιτικοί αντίπαλοι σκιαγραφούν το φόντο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, με τον αριθμό να αυξάνει όσο συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις. Ο Λουκασένκο, δίνοντας ένα ακόμα κρεσέντο λαϊκισμού, απαντά κατηγορώντας τις ΗΠΑ και τη Δύση για την υποκίνηση των διαδηλώσεων, πετώντας για ακόμα μια φορά το μπαλάκι των πολιτικών ευθυνών μακριά από το πρόσωπό του. Όσο οι αγώνες των διαδηλωτών συνεχίζονται, τόσο τα πολιτικά τους αιτήματα και οι διεκδικήσεις αναβαθμίζονται. Ο λαός της Λευκορωσίας απαιτεί την παραίτηση του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο, πρωτεργάτη της καταπάτησης της δημοκρατίας στη χώρα.
Το κλίμα γίνεται όλο και πιο έντονο και ο Λουκασένκο, σκληραίνει όλο και πιο πολύ τη στάση του. Τις τελευταίες μέρες, με τα γεγονότα να είναι έκρυθμα, εμφανίζεται δημόσια διαρκώς, όντας πάνοπλος και φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο, ενώ είναι πλέον γνωστό πως έχει διατάξει τον στρατό να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση της κατάστασης. Η επίθεση της κυβέρνησης προς τον λαό της Λευκορωσίας κινείται σε λεπτές γραμμές ανάμεσα στην νομιμοποιημένη κρατική βία και την κατά μέτωπο κρατική επίθεση προς τους διαδηλωτές.
Ο Λουκασένκο έχει στρέψει το «όπλο» στον λαό του. Η δημοκρατία στη χώρα έχει χάσει πλέον κάθε ίχνος ύπαρξης και ο ολοκληρωτισμός παίρνει έμπρακτα τη θέση του καθεστώτος. Σε επόμενες αυταρχικές κινήσεις, ο Λουκασένκο, κλείνει πάνω από 50 ιστοσελίδες και εφημερίδες που καλύπτουν τις κινητοποιήσεις στη χώρα, θέλοντας να αποσιωπήσει γεγονότα. Βήμα βήμα καταρρίπτει κάθε απομεινάρι ελευθερίας στη χώρα. Οι διαδηλώσεις, όμως, είναι μεγάλες και οι φωνές των διαδηλωτών, για νέες εκλογές και παραίτηση του προέδρου ηχούν δυνατά. Η αντίδραση απέναντι στο καθεστώς, έχει λάβει τέτοια διάσταση, που αγγίζει όλα τα στρώματα της κοινωνίας, όλα τα κινήματα έχουν γίνει ένα στον αγώνα για ελευθερία. Γυναίκες και εργάτες ενώνουν τις δυνάμεις τους, κατεβαίνουν μαζί στους δρόμους και παρασέρνουν τον λαό της Λευκορωσίας. Ακόμα και ο κρατικός μηχανισμός καταστολής δειλά αντιστέκεται, με αρκετούς αστυνομικούς να καταφεύγουν σε παραίτηση προκειμένου να απέχουν από τις σκηνές άγριας βίας απέναντι στους διαδηλωτές.
Τα γεγονότα ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα της χώρας, κινητοποιήσεις συμπαράστασης έχουν προγραμματιστεί σε Λιθουανία, Ουκρανία, Εσθονία και Τσεχία, με τις εικόνες από ανθρώπινες αλυσίδες στην Πράγα να κάνουν το γύρο του διαδικτύου, υπενθυμίζοντας πως η κατάσταση στη Λευκορωσία βρίσκεται εκτός ελέγχου. Σε συνέχεια του ίδιου σκηνικού καταστολής, ακολούθησαν νέες συλλήψεις μελών της αντιπολίτευσης που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση αντικυβερνητικών κινητοποιήσεων. Όσο το αίτημα για απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων ηχεί στους δρόμους της πρωτεύουσας, τόσο οι συλλήψεις αυξάνουν ως απάντηση από πλευράς κυβέρνησης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση από την αρχή των γεγονότων στην Λευκορωσία παρατηρεί στενά την κατάσταση. Με τις διαδηλώσεις να εντείνονται, αναζητά διπλωματικές λύσεις για αυτή τη συνθήκη χάους που επικρατεί στη χώρα. Οι Βρυξέλλες δεν αναγνωρίζουν τις εκλογές και κατ’ επέκταση την επανεκλογή του Λουκασένκο. Αντιλαμβάνονται, όμως, τη θέση του ως ηγέτη και στη βάση αυτού τον εγκαλούν σε συζήτηση. Παρά το πράσινο φως της Ένωσης για την επιβολή κυρώσεων στην Λευκορωσία, η σχέση της με τη Ρωσία της δένει τα χέρια. Συνεπώς, η επιρροή που μπορεί να ασκεί η Ε.Ε. στο Μινσκ είναι πολύ περιορισμένη. Η Ευρώπη καλεί τη Λευκορωσία σε διπλωματικά βήματα, με σκοπό τη διάσωση της δημοκρατίας στη χώρα, και τον ίδιο τον Λουκασένκο σε διπλωματικές διαπραγματεύσεις. Ο Λουκασένκο κάνει φανερό όμως πως δεν επιθυμεί την εμπλοκή της Ένωσης στην αναταραχή που βιώνει η χώρα. Όσο για τη θέση της Ρωσίας, ο Πούτιν προειδοποιεί δημόσια πως είναι έτοιμος να στείλει αστυνομικές δυνάμεις στη Λευκορωσία για την ενίσχυση της, με σκοπό τον έλεγχο της κατάστασης αν λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις. Μια συνεργασία που σίγουρα μπορεί να αποβεί μοιραία για την εξέλιξη των γεγονότων αν η κατάσταση εκτροχιαστεί .
Οι εικόνες που μας έρχονται από τη Λευκορωσία, μαρτυρούν πως τα γεγονότα στη χώρα θα ανατροφοδοτούν διαρκώς και για καιρό, τη διεθνή επικαιρότητα. Όσο το αντικυβερνητικό κίνημα δεν χάνει τη δυναμική του και οι διαδηλώσεις τον παλμό τους, ο αγώνας για ελευθερία θα συνεχίζεται. Τα κεντρικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης εξάλλου, δηλώνουν πως ο αγώνας θα λήξει, όταν τα αιτήματα του λαού γίνουν πράξη, όταν η δημοκρατία επιστρέψει και πάλι στη χώρα.
