Της Ανδριάνας Γιαντούρη,
Παρόλο που ο όρος αυτός χρησιμοποιείται αρκετά συχνά, για να περιγράψει κάθε είδους πονοκέφαλο, στην ουσία, πρόκειται για μια ιδιαίτερη νευρολογική κατάσταση. Η ημικρανία προκαλεί σφυγμώδη πόνο στο ήμισυ της κεφαλής, ο οποίος συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και αυξημένη ευαισθησία στον ήχο και το φως.
Συμπτώματα
Η ημικρανία συνοδεύεται από 4 στάδια:
- Πρόδρομη φάση: 1 ή 2 ημέρες πριν την εμφάνιση πονοκεφάλου, εμφανίζονται κάποια συμπτώματα, που προμηνύουν την εμφάνιση ημικρανίας, όπως μεταβολές διάθεσης, δυσκοιλιότητα, ευερεθιστότητα, χασμουρητό, αύξηση όρεξης, αυξημένη τάση στον αυχένα.
- Αύρα: συνήθως ο όρος «αύρα» αναφέρεται κυρίως σε οπτικές διαταραχές, μούδιασμα στο ήμισυ του σώματος, ίλιγγο, διαταραχές του λόγου και άλλα νευρολογικά συμπτώματα, που εισβάλλουν σταδιακά και διαρκούν από 5 λεπτά έως και 1 ώρα. Η αύρα μπορεί να προηγηθεί του πονοκεφάλου ή και να εμφανιστεί συγχρόνως με αυτόν, ενώ παρατηρείται στο 10-30% των πασχόντων.
- Πονοκέφαλος: ο πονοκέφαλος της ημικρανίας συνήθως διαρκεί από 4 έως 72 ώρες και κυμαίνεται από μέτριας έως μεγάλης έντασης. Εντοπίζεται συχνότερα στο μέτωπο και τον κρόταφο, έχει σφυγμώδη χαρακτήρα (ο ασθενής νιώθει τους καρδιακούς παλμούς στο κεφάλι του) και επιδεινώνεται με τη σωματική δραστηριότητα. Οι ασθενείς συχνά απομονώνονται σε ένα σκοτεινό και ήσυχο δωμάτιο, έως ότου υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
- Στάδιο Αποδρομής: μετά το πέρας της ημικρανίας, ο ασθενής αισθάνεται ζάλη, σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης, με διάρκεια περίπου μιας ημέρας.
Οι παράγοντες που μπορούν να πυροδοτήσουν επεισόδια ημικρανίας είναι:
- Ορμονικές αλλαγές στις γυναίκες: οι αυξήσεις στα επίπεδα των οιστρογόνων, που παρατηρούνται πριν και μετά την έμμηνο ρύση, καθώς και η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση μπορούν να εγείρουν την εμφάνιση πονοκεφάλου στις γυναίκες. Σημαντικός είναι, ακόμη, και ο ρόλος των αντισυλληπτικών στην αυξημένη εμφάνιση ημικρανίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι γυναίκες είναι κατά 3 φορές περισσότερο επιρρεπείς στην εμφάνιση ημικρανίας σε σχέση με τους άντρες.
- Stress.
- Αλκοόλ (κυρίως το κρασί) και αυξημένες δόσεις καφεΐνης.
- Αλλαγές στην ποιότητα του ύπνου.
- Φάρμακα με αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες, όπως η νιτρογλυκερίνη.
- Περιβαλλοντικές μεταβολές, όπως οι αλλαγές στη θερμοκρασία και το υψηλό υψόμετρο.
Θεραπεία της ημικρανίας
Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει φαρμακευτικές αγωγές τόσο για την προφυλακτική θεραπεία όσο και για την οξεία θεραπεία του πονοκεφάλου.
Προφυλακτική θεραπεία
Όταν η συχνότητα των επεισοδίων είναι τουλάχιστον 4 φορές τον μήνα και τα συμπτώματα δεν υφίενται με τη λήψη αναλγητικών, τότε συνιστάται η προφυλακτική χορήγηση ενός φαρμάκου καθημερινά για διάστημα 9 περίπου μηνών. Εφόσον τα αποτελέσματα είναι ικανοποιητικά, μπορεί να επέλθει σταδιακή διακοπή της χορήγησης. Τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα είναι: β-αναστολείς (προπρανολόλη, ατενολόλη), αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά, φλουναριζίνη, μονοκλωνικά αντισώματα κατά του πεπτιδίου CGRP (χορηγούνται υποδορίως).
Οξεία θεραπεία
Πρόκειται για τα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται κατά την έναρξη ενός επεισοδίου ημικρανίας, προκείμενου να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα. Η λήψη τους, ωστόσο, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 2 φορές την εβδομάδα, καθώς η χρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πονοκέφαλο και μάλιστα σε καθημερινή βάση! Η παρακεταμόλη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, οι τριπτάνες, τα παράγωγα εργοταμίνης και σε σπάνιες περιπτώσεις τα οπιοειδή αποτελούν τα φάρμακα εκλογής.
Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου '99 στην Κομοτηνή και σπουδάζει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά ενώ λατρεύει τα ταξίδια, έχοντας εξερευνήσει 10 Ευρωπαϊκές χώρες μέχρι στιγμής. Συμμετείχε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «EUROSCOLA» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Στρασβούργου. Ασχολείται με το τρέξιμο, το Taekwondo και διάφορες εκδηλώσεις ιατρικού περιεχομένου.