Του Κωνσταντίνου Σούζα,
Σύμφωνα με τις μετρήσεις της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), τα οδικά τροχαία ατυχήματα που συνέβησαν στη χώρα μας το 2018 και που προκάλεσαν τον θάνατο ή τον τραυματισμό ατόμων, ανήλθαν στα 10.740. Μάλιστα, ενώ ο μέσος όρος θανάτων από τροχαία ατυχήματα στην Ευρώπη -ανά εκατομμύριο κατοίκους- είναι 50, στην Ελλάδα φτάνει τους 69, γεγονός που αποδεικνύει πως η οδική συμπεριφορά των Ελλήνων χαρακτηρίζεται συχνά από ανωριμότητα και έλλειψη επίγνωσης του κινδύνου.
Μια απλή βόλτα στην παραλιακή οδό ή στους κεντρικούς δρόμους της μεγαλούπολης αρκούν για να διαπιστώσει κανείς την έλλειψη κυκλοφοριακής συνείδησης που διέπει τους περισσότερους οδηγούς της χώρας μας. Διαρκείς παραβιάσεις του προβλεπόμενου ορίου ταχύτητας, παρακινδυνευμένες προσπεράσεις, παραβιάσεις του ερυθρού σηματοδότη, οδήγηση υπό την επήρεια μέθης και χρήση του κινητού τηλεφώνου κατά τη διάρκεια της οδήγησης, αποτελούν «κακές συνήθειες» των Ελλήνων και φυσικά τις κυριότερες αιτίες των τροχαίων ατυχημάτων.
Ως οδικό τροχαίο ατύχημα νοείται το συμβάν που λαμβάνει χώρα στους δρόμους ή στις πλατείες, που είναι ελεύθερες στη δημόσια χρήση, με συμμετοχή σε αυτό ενός ή περισσοτέρων οχημάτων, από τα οποία το ένα τουλάχιστον βρισκόταν σε κίνηση κατά τη στιγμή του ατυχήματος και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ή τον τραυματισμό προσώπου ή προσώπων.
Πράγματι, η οδική συμπεριφορά της πλειοψηφίας των Ελλήνων χαρακτηρίζεται από ορισμένες επικίνδυνες συνήθειες, υπαίτιες τις περισσότερες φορές για την πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων. Η πιο συχνή συνήθεια είναι το να μη φοράμε ζώνη. Πρόκειται για μια διαδικασία των 5 δευτερολέπτων που οδηγοί και συνοδηγοί αγνοούμε, αγνοώντας παράλληλα και τη σημασία της ζώνης, η οποία μπορεί να αποτρέψει τραυματισμούς, αλλά και να σώσει ανθρώπινες ζωές σε περίπτωση ατυχήματος. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην περίπτωση του κράνους για τους μοτοσικλετιστές.
Αρκεί να σταθεί κανείς για 2 λεπτά σε μια διασταύρωση ενός κεντρικού δρόμου μιας μεγαλούπολης, όπου η διέλευση των οχημάτων είναι συνεχής και όπου υπάρχουν φανάρια, για να διαπιστώσει μερικές ακόμη επικίνδυνες συνήθειες των οδηγών στη χώρα μας. Ως γνωστόν, ο Έλληνας οδηγός βλέπει το πορτοκαλί σαν πράσινο και «γκαζώνει» για να προλάβει να περάσει, προτού ανάψει ο ερυθρός σηματοδότης. Αλλά και αφού ανάψει το κόκκινο φανάρι, δεν είναι λίγοι αυτοί που θα το αγνοήσουν. Κατά τη διάρκεια της αναμονής στο φανάρι, θα δεις σίγουρα οδηγούς να μιλάνε στο τηλέφωνο, γυναίκες να βάφονται, ανήλικα παιδιά να μη φοράνε ζώνη, αλλά και πεζούς να δυσκολεύονται να περάσουν τον δρόμο, καθώς ασυνείδητοι οδηγοί θα έχουν σταματήσει πάνω στη διάβαση. Και ακόμη όταν το φανάρι ανάψει πράσινο, σε κλάσματα δευτερολέπτου, ο Έλληνας οδηγός θα πατήσει κόρνα στον μπροστινό του.
Η προσπέραση από τα δεξιά, η άσκηση λεκτικής και όχι μόνο βίας, τα άσκοπα κορναρίσματα, η τήρηση μικρής απόστασης από το προπορευόμενο όχημα και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ είναι ακόμη μερικά αποδεικτικά στοιχεία της έλλειψης οδικής παιδείας στη χώρα μας. Και φυσικά… δεν είναι θέμα οδήγησης, είναι θέμα κυκλοφοριακής συνείδησης. Δεν είναι θέμα διπλώματος, αλλά οδικής συμπεριφοράς!
Γεννημένος στη Πάτρα και με καταγωγή από τη Ναύπακτο, είναι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Νομικής του ΔΠΘ. Στη μικρή μέχρι τώρα πορεία του έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια, ημερίδες και ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το Euroscola. Κατέχει την αγγλική και τη γερμανική γλώσσα και είναι λάτρης των ταξιδιών. Τον ενδιαφέρει ο χώρος της πολιτικής, καθώς και η διπλωματία. Η αρθρογραφία αποτελεί γι’ αυτόν ένα νέο εγχείρημα.
