Της Έφης Βούζιου,
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως η πανδημία που ξέσπασε αρχές του έτους είναι ένα απλό κατασκεύασμα για τον έλεγχο και τον περιορισμό της ελευθερίας των ατόμων. Συνεπώς εμφανίζονται συνεχώς πολλοί που εναντιώνονται στους υγειονομικούς κανόνες που έχει θεσπίσει κάθε κράτος, σύμφωνα πάντα και με τις υποδείξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η χρήση της μάσκας είναι επομένως ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα των ημερών. Πρέπει να χρησιμοποιείται παντού; Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται όταν τοποθετείται λάθος; Είναι υπερβολική ή ακόμα περιττή η χρήση της; Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν πολλούς και εγείρουν απορίες, αλλά και συχνά έντονες αντιδράσεις με διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και συγκρούσεις.
Διαδηλώσεις για τη χρήση της μάσκας εκδηλώθηκαν ήδη από τον Ιούλιο στο Λονδίνο, όπου εκατοντάδες πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για την αναγκαστική επιβολή της. Πεποίθησή τους είναι πως όλα είναι μέρος ενός σχεδίου που στόχο έχει τον περιορισμό της ελευθερίας του λόγου, αλλά και την μετατροπή των ανθρώπων σε πειθήνια όργανα. Αρκετοί από όσους εναντιώνονται στη χρήση μάσκας δεν αρνούνται, ούτε υποτιμούν την πανδημία, όμως υποστηρίζουν πως οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον ιό ως δικαιολογία για να επιβάλουν πρωτόγνωρα μέτρα περιορισμού και ελέγχου της ζωής των πολιτών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Ηνωμένο Βασίλειο μετρά πάνω από 36.000 θανάτους με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να έχει προσβληθεί από τον ιό και να νοσηλευτεί για μέρες.
Στη Γερμανία, επίσης, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις με χιλιάδες κόσμου να συγκεντρώνεται στο Βερολίνο για να διαμαρτυρηθεί για τα νέα μέτρα περιορισμού, τα οποία χαρακτηρίζουν ως «αντιδημοκρατικά και απειλή για την ελευθερία». Περίπου 15.000 διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα με κυρίαρχο «το τέλος της πανδημίας – ημέρα ελευθερίας» και άλλα, όπως «Φυσική άμυνα αντί εμβολιασμού» και «Κάνουμε θόρυβο επειδή κλέβετε την ελευθερία μας!». Για άλλη μια φορά, τα μέτρα προστασίας και οι οδηγίες αγνοήθηκαν από πολλούς, καθώς υπήρχε ένας μεγάλος συνωστισμός και πολλοί εμφανίστηκαν χωρίς τη χρήση μάσκας. Μπορεί η Γερμανία να είναι μία από τις χώρες τις Ευρώπης, η οποία έχει καταφέρει να κρατήσει το ποσοστό των θανάτων από τον ιό σε χαμηλό επίπεδο, αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως έμεινε αλώβητη από την πανδημία ή ότι ακόμα εξάλειψε τον κίνδυνο του ιού. Πλέον έχουν μεν χαλαρώσει τα περιοριστικά μέτρα, αλλά παραμένει υποχρεωτική η χρήση της μάσκας στις δημόσιες συγκοινωνίες και τα καταστήματα.
Συγκέντρωση 200 περίπου ατόμων πραγματοποιήθηκε και στις Βρυξέλλες, με τον κόσμο να κατηγορεί την κυβέρνηση και τους ειδικούς πως «πουλήθηκαν» στις φαρμακοβιομηχανίες. Η χρήση της μάσκας είναι πλέον υποχρεωτική σε όλη την περιφέρεια των Βρυξελλών λόγω της αναζωπύρωσης του Covid-19, που έχει στοιχίσει τη ζωή μέχρι τώρα σε περίπου 10.000 ανθρώπους, γεγονός που αγνοήθηκε παντελώς από πολλούς.
Η οργή του πλήθους στρεφόταν σαφώς εναντίον της χρήσης της μάσκας, ενώ στο στόχαστρο τέθηκαν και τα εμβόλια, ο Μπιλ Γκέιτς αλλά και το δίκτυο 5G. Ένας διαδηλωτής χαρακτηριστικά είπε: «Δεν θα υπαγορεύσουν τους κανόνες στη χώρα μας οι λοιμωξιολόγοι και οι γιατροί. Μας περνάνε για παιδιά». Την διαδήλωση οργάνωσε πριν από μερικές ημέρες μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης μια συλλογικότητα πολιτών, η Viruswaanzin («Τρέλα του Ιού» στα ολλανδικά), τοπικό παρακλάδι ενός κινήματος που πρωτοεμφανίστηκε στην Ολλανδία. Οι συμμετέχοντες ζητούν μεταξύ άλλων και την παραίτηση του Φλαμανδού ιολόγου Μαρκ Βαν Ρανστ, ενός από τα μέλη της επιτροπής ειδικών που συμβουλεύει τη βελγική κυβέρνηση. Ο Βαν Ρανστ έχει βρεθεί στο στόχαστρο της φλαμανδικής ακροδεξιάς, επειδή έχει εκφράσει αριστερές απόψεις σε κοινωνικά θέματα.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η Ισπανία, στην οποία έλαβαν χώρα, μόλις τις προηγούμενες μέρες, διαδηλώσεις, με το πλήθος να κρατάει πλακάτ, όπου αναγράφονταν συνθήματα, όπως «ο ιός δεν υπάρχει», «η μάσκα σκοτώνει», «δεν φοβόμαστε» κ.α. Μετά από κάλεσμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο κόσμος συγκεντρώθηκε κάτω από την τεράστια σημαία της Ισπανίας που δεσπόζει στην πλατεία Colon για να διαμαρτυρηθεί για την υποχρεωτική χρήση της μάσκας, με κεντρικό σύνθημα αυτό της «ελευθερίας». Αρχικά, στην Ισπανία, η χρήση της μάσκας έγινε υποχρεωτική σε όσους χρησιμοποιούσαν για τις μετακινήσεις τους τη δημόσια συγκοινωνία. Αργότερα, επεκτάθηκε περισσότερο με την επιβολή επιπρόσθετων μέτρων από την κυβέρνηση, για την καταπολέμηση εξάπλωσης της πανδημίας, με αποκορύφωμα των περιορισμών την απαγόρευση καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Να σημειωθεί στο πλαίσιο αυτό πως η Ισπανία μόλις τον Ιούνιο «βγήκε» από έναν τρίμηνο γενικό αποκλεισμό με τους νεκρούς της να ανέρχονται σήμερα περίπου στους 28.800.
Πολλοί, λοιπόν, αντιμετωπίζουν την υποχρεωτική χρήση της μάσκας ως ένα κυβερνητικό κατασκεύασμα, το οποίο περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων και ιδιαίτερα πως υπονομεύεται με αυτόν τον τρόπο η ελεύθερη βούληση και η δυνατότητα επιλογής των πολιτών μιας σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό υποστηρίζει πως οι κυβερνήσεις προβάλουν ψεύτικους και παραφουσκωμένους αριθμούς ανθρώπων που έχουν νοσήσει από τον συγκεκριμένο ιό για να περιορίσουν τα πλήθη και τις δημόσιες δραστηριότητες και ελευθερίες. Ενώ, βέβαια, υπάρχουν ακόμα αυτοί, οι οποίοι δεν δέχονται καν την ύπαρξη ενός τέτοιου ιού με τα επιχειρήματά τους να έχουν κύρια στόχευση τον παγκόσμιο έλεγχο των μαζών από ανώτερα στελέχη κυβερνώντων.
Εν κατακλείδι, μπορεί κάποιος να θεωρήσει πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υπερβάλουν ως προς τον τρόπο μετάδοσης των γεγονότων και καταγραφής των στοιχείων και αυτό όχι άδικα και αδικαιολόγητα. Αυτό, όμως, που κρίνεται ανήκουστο, και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί οριακά τρελό, είναι να αρνείται κανείς την ύπαρξη ενός τέτοιου ιού, όταν τα θύματα του εντοπίζονται σε παγκόσμια κλίμακα κατά χιλιάδες. Όπως φάνηκε και μέχρι σήμερα, η μαζική κινητοποίηση αλλά και η προσωπική ευαισθησία και ευθύνη του καθενός είναι τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να μας οδηγήσουν στην προφύλαξη, αλλά και στον περιορισμό και την οριστική εξάλειψη του ιού. Έγκειται και στη δική μας ευθύνη να προστατεύσουμε τους γύρω μας, αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό και αν η χρήση της μάσκας κρίνεται ως το αποτελεσματικότερο μέσο, τότε νομίζω δεν είναι μεγάλη η «θυσία» που μας ζητείται να κάνουμε.
Γεννήθηκε το 1997 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι φοιτήτρια του τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει παρακολουθήσει αρκετές ομιλίες και ημερίδες σχετικές με το αντικείμενο των σπουδών της καθώς και με τον ευρύτερο τομέα της εκπαίδευσης. Ιδιαίτερη είναι η συμμετοχή της σε εθελοντικές δράσεις τις οποίες θεωρεί καίριες για τη διάπλαση του χαρακτήρα των ατόμων και τη διάρθρωση της κοινωνίας. Την απασχολούν τομείς σχετικοί με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα των κοινωνικών ομάδων.
