Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Σύμφωνα με τις κυβερνητικές πηγές, καθώς και τον τύπο που αναπαράγει το κυβερνητικό ρεπορτάζ, το Υπουργείο Παιδείας μοιάζει έτοιμο να διαχειριστεί την «επιστροφή στα θρανία». Η Κυβέρνηση καλείται να σταθεί εκ νέου στο ύψος των περιστάσεων. Οι περιστάσεις όμως είναι ιδιαίτερα απαιτητικές και οι οποιεσδήποτε αστοχίες στον σχεδιασμό, θα κοστίσουν…
- Ποια θα είναι τα μέτρα προστασίας των μαθητών;
Τα δεδομένα έχουν ως εξής: Το πρώτο κουδούνι πρόκειται να χτυπήσει στις 7 Σεπτεμβρίου και η υποχρεωτική χρήση μάσκας θα είναι ένα απολύτως εκτεταμένο και διευρυμένο μέτρο σε όλες τις βαθμίδες. Επιπλέον, με βάση τα όσα προτείνουν οι ειδικοί και υιοθετεί το Υπουργείο, πρόκειται να γίνονται διαφορετικά διαλείμματα ανά τάξη, καθαρισμός των σχολείων κατά την λειτουργία τους και μετά το πέρας των μαθημάτων, ενώ προβλέπεται και η ύπαρξη αντισηπτικών σε όλα τα σχολεία.
Όμως, πόσο τα παραπάνω θα αποτρέψουν την διάδοση του κορωνοϊού, αν οι ίδιοι οι μαθητές δεν κρατήσουν τις απαραίτητες αποστάσεις; Πως θα λειτουργήσουν τα μέτρα, αν οι μαθητές δεν έχουν αποτυπώσει στις συνειδήσεις τους τη σκοπιμότητα των αποφάσεων αυτών; Και όχι σε αυτή τη περίπτωση δεν θα επρόκειτο περί ατομικής ευθύνης, αλλά για κρατικής, συλλογικής, κοινωνικής. Γιατί δεν μπορείς να κατηγορήσεις ένα παιδί 10 χρονών, επειδή δεν τήρησε τα μέτρα που «ΕΠΡΕΠΕ» από τη στιγμή που κανείς δεν του εξήγησε το «ΓΙΑΤΙ». Ναι, είναι κρατική ευθύνη τα παιδιά να γνωρίζουν, γιατί πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένες οδηγίες. Άλλωστε, μόνο τυχαία δεν αποκαλείται το σχολείο «μικρογραφία της κοινωνίας». Διότι τα νέα παιδιά που δεν τήρησαν χθες τα μέτρα πρόληψης, είναι οι σημερινοί κοινωνικά απαθείς χωρίς τη συναίσθηση του κοινωνικού τους καθήκοντος. Όχι επειδή φταίνε απαραίτητα μόνο εκείνοι, μα και γιατί πάντα ακολουθούσαν προτροπές και επιταγές, χωρίς να γνωρίζουν σε βάθος την ουσία, το «ΓΙΑΤΙ».
Μιας και ελλοχεύει, όμως ο κίνδυνος να ξεφύγω από το θέμα και να αρχίσω να θίγω χρόνια κοινωνικά ζητήματα…ας κρατήσω το ερέθισμα και ας επιστρέψουμε στο θέμα. Για να μην διογκωθεί λοιπόν ο κίνδυνος αύξησης των κρουσμάτων, οφείλουν οι μαθητές να τηρήσουν τα μέτρα. Όχι μονάχα όσα είναι επιβεβλημένα, αλλά όσα ευρύτερα θα απέτρεπαν την μετάδοση του ιού. Προκειμένου, όμως, να καταστεί εφικτή η τήρηση των μέτρων από τη μεγάλη πλειοψηφία, το Υπουργείο Παιδείας, οφείλει να ενημερώσει τους μαθητές για τη σημασία των μέτρων. Είναι αναγκαία η διοργάνωση ενημερωτικών ημερίδων στα σχολεία με σκοπό την ενημέρωση τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών. Είναι αναγκαία η γνώση, η οποία αξιοποιείται πρακτικά. Είναι αναγκαίο να πείσουμε, όχι να τιμωρήσουμε.
- Τι μέλλει γενέσθαι με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση;
Η προοπτική της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης μοιάζει να αποτελεί μια λύση, την οποία η κυβέρνηση δεν προτιμά προς το παρόν. Μια λύση όμως, που απέδωσε καρπούς στο διάστημα της καραντίνας παρά το γεγονός ότι υιοθετήθηκε σε πρωτοφανείς συνθήκες, χωρίς να υπάρχουν καλά-καλά οι βασικές υποδομές ή η απαραίτητη εξοικείωση ορισμένων εκπαιδευτικών και μαθητών με τις νέες αυτές μεθόδους. Τέθηκε σε εφαρμογή και λειτούργησε ικανοποιητικά σε γενικές γραμμές, ειδικότερα στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν επιπλοκές ή ότι δεν υπάρχει περιθώριο βελτιώσεων. Σημαίνει, όμως, ότι οφείλουμε να ξανασκεφτούμε την επιλογή αυτή ως παράλληλο μέσο εκπαίδευσης. Όπως, άλλωστε έχω αναφέρει και σε προηγούμενό μου άρθρο, είμαι σε κάθε περίπτωση πολέμιος της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ως αποκλειστικής λύσης, καθώς αυτή αδυνατεί να συμπεριλάβει στοιχεία που μονάχα η διαπροσωπική επαφή μπορεί να δώσει, ωστόσο, θεωρώ πως με τα σημερινά δεδομένα και σε τουλάχιστον συγκεκριμένες βαθμίδες, τα διαδικτυακά μαθήματα αποτελούν μια ασφαλή και πλέον, ποιοτική επιλογή. Φυσικά, όμως, η επιλογή αυτή οφείλεται να συνοδευθεί από μια σειρά επανεξέτασης των δεδομένων ανά τακτά χρονικά διαστήματα με στόχο την αντίστροφη μέτρηση για την ασφαλή επιστροφή στα θρανία. Γιατί αν υπάρχει έστω και το παραμικρό ενδεχόμενο εξάπλωσης του ιού στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, κινδυνεύει ένα μεγάλο σύνολο ατόμων, μαθητές, καθηγητές, το προσωπικό του σχολείου και φυσικά οι φίλοι και οι συγγενείς του καθενός και της καθεμίας από τους προαναφερόμενους.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
