Της Χριστιάννας Αντωνοπούλου,
Εδώ και μερικούς μήνες, ο Covid-19 έχει εισβάλει στις ζωές μας, αλλάζοντας άρδην την καθημερινότητά μας. Καθετί πλέον είναι καινούργιο, οι επιπτώσεις στην οικονομία είναι τεράστιες, ενώ καθημερινά χιλιάδες συνάνθρωποι μας αφήνουν την τελευταία τους πνοή εξαιτίας της νόσου. Αναμφίβολα, λοιπόν, μιλάμε για μία υγειονομική και ανθρωπιστική κρίση άνευ προηγουμένου.
Η κρίση αυτή δεν άφησε σαφώς ανέγγιχτα και τα προγράμματα Erasmus+. Στο πλαίσιο αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πραγματοποίησε έρευνα προκειμένου να συγκεντρώσει τις απόψεις ατόμων που εμπλέκονται σε τέτοιου είδους προγράμματα κινητικότητας σχετικά με το πώς η πανδημία επηρέασε την πορεία των σχεδίων και των δραστηριοτήτων που είχαν προγραμματίσει. Τα ερωτηματολόγια της έρευνας εστάλησαν σε συνολικά 57.000 συμμετέχοντες εκ των οποίων τα συμπλήρωσαν σχεδόν 11.800. Από αυτούς, μόνο το 25% δήλωσε ότι δεν επηρεάστηκε ή ότι επηρεάστηκε ελάχιστα από την πανδημία. Από τους υπόλοιπους (75%), το 42% συνέχισε τις δραστηριότητές του με κάποιον άλλο τρόπο: αυτό σήμαινε είτε ότι οι δραστηριότητες πραγματοποιήθηκαν μέσω εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είτε με εικονικό τρόπο. Από την άλλη, για το 22% των συμμετεχόντων, οι δραστηριότητές τους τέθηκαν σε προσωρινή παύση, ενώ τέλος για το υπόλοιπο 36%, οι δραστηριότητες τους ακυρώθηκαν.
Γενικότερα, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων προτίμησε να επιστρέψει στην πατρίδα του λίγο μετά την έναρξη της πανδημίας, ενώ αυτοί που τελικά παρέμειναν σε ξένες χώρες επικαλέστηκαν μεταξύ άλλων λόγους, όπως το ότι προτίμησαν να μείνουν εκεί κατά τη διάρκεια του lockdown ή ότι τους παρουσιάστηκαν δυσκολίες κατά την επιστροφή τους στην πατρίδα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ένα πολύ μικρό ποσοστό υποστήριξε ότι παρέμεινε στο εξωτερικό, επειδή του ζητήθηκε από το ίδρυμα του. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πως από τους συμμετέχοντες που συνέχισαν τις δραστηριότητές τους μέσω εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, το 51% τις πραγματοποίησε έχοντας επιστρέψει πίσω στην πατρίδα, ενώ το 49% παρέμεινε στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τους Έλληνες φοιτητές, μέχρι τα τέλη Απριλίου επέστρεψαν συνολικά 1.255 φοιτητές, ενώ 854 ζήτησαν να παρακολουθήσουν διαδικτυακά τα μαθήματα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, όσοι τελικά πραγματοποίησαν εικονικά το πρόγραμμά τους σχολίασαν θετικά την όλη διαδικασία. Το 41% υποστήριξε ότι πάνω κάτω αφιέρωσε τον ίδιο χρόνο που θα αφιέρωνε και στις δια ζώσης δραστηριότητες. Από την άλλη, το 37% υποστήριξε ακριβώς το αντίθετο.
Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην έρευνα ήταν ικανοποιημένη από τη συνολική βοήθεια που δέχτηκε κατά τη διάρκεια του lockdown από τους διάφορους φορείς, όπως πανεπιστήμια, τοπικές οργανώσεις ή πρεσβείες. Επιπλέον, το 68% δήλωσε πως έλαβε είτε ολόκληρη είτε εν μέρει την επιχορήγηση που έπρεπε να λάβει. Ωστόσο, μια μικρή μερίδα απάντησε ότι ζήτησε επιπλέον οικονομική υποστήριξη για να καλύψει έξοδα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Απ’ αυτούς, μεγάλο μέρος δε γνωρίζει αν τελικά θα λάβει ή όχι αυτή την έκτακτη βοήθεια. Τέλος, στην ερώτηση τι θα συμβούλευαν κάποιον που έχει σκοπό να συμμετάσχει τους επόμενους μήνες σε προγράμματα Erasmus+, παραπάνω από τους μισούς απάντησαν ότι θα τον συμβούλευαν να ακυρώσει τη συμμετοχή του μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, ενώ μόνο το 5% θα συμβούλευε να συνεχίσουν κανονικά με εικονικό τρόπο το πρόγραμμα, σε περίπτωση που δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση.
Mε την αυγή του νέου ακαδημαϊκού έτους να πλησιάζει, τα προγράμματα Erasmus+ προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις που προέκυψαν λόγω της πανδημίας του κορωνoϊού, έτσι ώστε να συνεχίσουν να δίνουν τη δυνατότητα σε φοιτητές και μέλη του ακαδημαϊκού και ερευνητικού προσωπικού να μετακινούνται και να επισκέπτονται πανεπιστημιακά ιδρύματα των ευρωπαϊκών χωρών.
Είμαι απόφοιτη του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τώρα ολοκληρώνω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Ιστορικοσυγκριτική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μιλάω αγγλικά και γερμανικά. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με τη μουσική και το χορό, ενώ λατρεύω επίσης τον κινηματογράφο.
