Του Άγγελου Μεταλλίδη,
Ο Τζουζέπε Μεάτσα υπήρξε Ιταλός ποδοσφαιριστής, ο οποίος έπαιζε στη θέση του μέσο-επιθετικού. Στην Ιταλία, θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και ένας από τους σπουδαιότερους επιθετικούς που έχουν υπάρξει στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Τζουζέπε Μεάτσα γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 23 Αυγούστου 1910. Όταν ήταν ακόμα πολύ μικρός, έχασε τον πατέρα του, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Πριν γίνει ακόμα ο μεγάλος ποδοσφαιριστής που υπήρξε στη συνέχεια, o Τζουζέπε δούλευε, από την ηλικία των 12 χρόνων, σε εργοστάσιο. Στα 14 του χρόνια, υπέγραψε στην Ίντερ και αυτή ήταν η αρχή του ονείρου του. Αν και, αρχικά, συνήθιζε να τρώει σπίτι του, οι άνθρωποι της ομάδας αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερο να τρώει στις εγκαταστάσεις της ομάδας, ώστε να μπορέσουν να ελέγξουν τη μυϊκή του διάπλαση και να την αυξήσουν. Ήταν ένα παιδί-θαύμα για την εποχή του και σε ηλικία 17 χρόνων θα δώσει τον πρώτο του αγώνα εναντίον της Γιουβέντους. Από τότε, ο Μεάτσα θα είναι το αγαπημένο παιδί των Ιταλών και το μεγάλο ποδοσφαιρικό όνομα στον πλανήτη. Ο Τζουζέπε αγωνίστηκε, κυρίως, με την Ίντερ για 14 χρόνια, κάνοντας δύο θητείες στην ομάδα και έγινε η σημαία της. Κατάφερε να πετύχει 240 τέρματα σε 348 συμμετοχές από 1927 έως το 1940. Ωστόσο, δεν αγωνίστηκε μόνο στην Ίντερ, μιας και πέρασε από πολλές ιταλικές ομάδες. Ένας σοβαρός τραυματισμός ανάγκασε τον Μεάτσα να μην παίξει παρά ένα μόνο παιχνίδι, κατά την αγωνιστική περίοδο 1939-1940. Έχοντας επίγνωση ότι τα καλύτερά του χρόνια είχαν περάσει, τον Νοέμβριο του 1940 ζήτησε τη μεταγραφή του στη Μίλαν. Η πρόταση έγινε αποδεκτή από τη διοίκηση της Ίντερ και τελικά παραχωρήθηκε στην άλλη ομάδα της πόλης. Τη σεζόν του 1942-1943, έφυγε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, προκειμένου να αγωνιστεί στη Γιουβέντους στο Τορίνο και έπειτα είχε σύντομες εμπειρίες στη Βαρέζε και την Αταλάντα ΜΚ.
Όμως, ο ίδιος είχε αποφασίσει ότι ήθελε να τελειώσει την καριέρα του στην Ίντερ. Εν τέλει, έτσι έγιναν τα πράγματα, αφού, πριν αποσυρθεί, ήταν μέλος της Ίντερ, όντας παίκτης-προπονητής (1946-1947 με 17 συμμετοχές και 2 γκολ). Μεγάλη καριέρα, όμως, έκανε και με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας. Ο Μεάτσα ήταν διεθνής για την ιταλική εθνική ομάδα από το 1930 ως το 1939. Έπαιξε συνολικά 53 παιχνίδια και σημείωσε 33 γκολ, επίδοση που ήταν ρεκόρ για την εποχή του. Είναι ο δεύτερος κορυφαίος σκόρερ της ιταλικής εθνικής ομάδας. Με τον ίδιο τρόπο που ο Μεάτσα ήταν από τους πρώτους σταρ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, έτσι ζούσε και εκτός του γηπέδου. Οδηγούσε κάμπριο, έπινε σαμπάνια και λάτρευε τις γυναίκες, ενώ ήταν ο μόνος παίκτης της εθνικής Ιταλίας στον οποίο επιτρεπόταν το κάπνισμα! Θέλοντας να ζήσει τη ζωή του και να κάνει όσα περισσότερα πράγματα ήταν δυνατόν, πρωταγωνίστησε και στην κινηματογραφική ταινία Milano miliardaria, το 1951, με βασικό σενάριο τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ίντερ-Νάπολι.
Ο Μεάτσα έφυγε από τη ζωή στις 21 Αυγούστου 1979, δύο ημέρες πριν κλείσει τα 69 του χρόνια. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, η Ίντερ και η Μίλαν συμφώνησαν να μετονομαστεί το στάδιο San Siro σε Στάντιο Τζουζέπε Μεάτσα.
Είμαι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Γεννήθηκα στις 12 Φεβρουαρίου 1998 και μεγάλωσα στην Καλαμαριά του νομού Θεσσαλονίκης. Τα επιστημονικά μου ενδιαφέροντα εντάσσονται στο χώρο της πολιτικής ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους και στην διαμόρφωση των πολιτικών θεσμών και ιδεολογιών της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας.
