Του Οδυσσέα Γραμματικάκη,
Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν Γάλλος ζωγράφος. Θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους πιο επιδραστικούς ρομαντικούς ζωγράφους.
Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1798 στο Σαρεντόν-Σαιν Μορίς. Άνηκε σε αστική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν ο Σαρλ Ντελακρουά, Υπουργός Εξωτερικών του Διευθεντηρίου (τύπος διακυβέρνησης κατά την Α΄ Γαλλική Δημοκρατία). Έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα σε ηλικία 16 ετών.
Το 1816, μπήκε στην Σχολή Καλών Τεχνών, όπου εκεί γνωρίστηκε με τον θεωρητικό του ρομαντισμού, τον Τεοντόρ Ζερικό. Η επιρροή του Ντελακρουά από το έργο του Ζερικό τον ωθεί να μελετήσει πίνακες του Ρεούμπενς και του Βελάσκεθ. Το 1822, λαμβάνει χώρα η πρώτη του έκθεση στο Salon, όπου εκεί παρουσίασε το πρώτο σημαντικό έργο του, «Δάντης και Βιργίλιος».
Το 1824, επηρεασμένος από την Ελληνική Επανάσταση, ζωγραφίζει τη «Σφαγή της Χίου». Ο πίνακας αυτός θα ανοίξει τον δρόμο στον ζωγράφο, για να ασχοληθεί με την Ελληνική Επανάσταση και να συμμετάσχει καλλιτεχνικά και ιδεολογικά στον ελληνικό αγώνα για την ελευθερία.
Το 1830, συμμετείχε στην επανάσταση που έπεσε η Μοναρχία των Βουρβόνων. Βρίσκεται κοντά στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη και λόγω της συμμετοχής του στην επανάσταση του 1830, θα ζωγραφίσει έναν από τους πιο γνωστούς πίνακες στην παγκόσμια τέχνη, «Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό». Πρόκειται για τον πιο αντιπροσωπευτικό πίνακα του Ντελακρουά, που μέσα σε αυτόν διατυπώνονται και εκφράζονται οι αξίες που εκπροσωπεί ο ίδιος ο καλλιτέχνης: η ελευθερία, ο πατριωτισμός, η αξία του λαού, του έθνους και της ιστορίας.
Το 1832, θα ταξιδέψει στο Μαρόκο σε μια διπλωματική αποστολή και θα γοητευτεί από τη ζωή των ανθρώπων στη βόρεια Αφρική. Η εξάμηνη παραμονή του θα τον εμπνεύσει να ζωγραφίσει μια σειρά από πίνακες, όπως το «Κυνήγι Λιονταριών» και τους «Φανατικούς της Ταγγέρης». Τα επόμενα χρόνια θα αναλάβει πολλές δουλειές από το γαλλικό κράτος, όπως τη διακόσμηση της Γαλλικής Βουλής και του Δημαρχείου του Παρισιού.
Το 1855, θα γίνει μέλος της Ακαδημίας του Παρισιού μετά την 8η αίτηση. Λίγα χρόνια μετά, θα αρρωστήσει και θα αποσυρθεί από τον καλλιτεχνικό κόσμο. Θα πεθάνει στο Παρίσι στις 13 Αυγούστου 1863. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, παρουσιάζεται στο Salon ο πίνακας του Πολ Σεζάν, «Η αποθέωση του Ντελακρουά», μια ωδή στον μεγάλο ζωγράφο και την ίδια χρονιά εγκαινιάζεται η μεγαλύτερη έκθεση των έργων του στη Boulevard des Italiens με 174 πίνακες.
