Της Σοφίας Ζαφειροπούλου,
Παγκοσμίως, τους αποκαλούν Generation Z. Το Κέντρο “Generational Kinetics”, που κάνει έρευνες για τις γενιές και τα χαρακτηριστικά τους, τοποθετεί στη γενιά αυτή τα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ 1998 και 2015. Σύμφωνα µε έρευνα της Goldman Sachs για τις ΗΠΑ, το γεγονός ότι τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν μέσα σε κοινωνικοπολιτική και οικονομική αστάθεια και αβεβαιότητα μετά το «κραχ» του 2008, τα καθιστά λιγότερο ιδεαλιστές και περισσότερο πραγματιστές. Από τη δεκαετία του 1990 και μέχρι την κρίση, παρατηρείται συστηματικά στο πλαίσιο της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας, μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς.
Οι νέοι εκτίθενται σε πολύ περισσότερες πληροφορίες για το πολιτικό τους σύστημα και της κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες του, από ότι στο παρελθόν, κατά συνέπεια, γίνονται πολιτικά συνειδητοί και πολιτικά ενεργοί, πολύ νωρίτερα σε σχέση με τους νέους των προηγούμενων γενεών. Με την καλλιέργεια της πολιτικής τους συνείδησης, οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι τα ενδιαφέροντά τους δεν εκπροσωπούνται επίσημα. Οι νέοι έχουν περισσότερη ελευθερία από ποτέ, για να σχηματίσουν πολιτικές απόψεις, χωρίς τη βοήθεια άλλων. Τις περισσότερες φορές, η πολιτική τους αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των περιστάσεών τους. Κοινωνική διαφοροποίηση στην πολιτική συμμετοχή των νέων: ο αντίκτυπος των κοινωνικών και εκπαιδευτικών παραγόντων στην πολιτική συμμετοχή των νέων. Οι νέοι αναγνωρίζουν την προσήλωσή τους στην πολιτική διαδικασία, αν και πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες για να μπορούν να παρεμβαίνουν αποτελεσματικά στην επίσημη πολιτική ζωή.
Η πολιτική συνείδηση καθορίζει την έκφραση της πολιτικής τοποθέτησης των νέων. Επομένως, η πολιτική τοποθέτηση, και κατά συνέπεια η εκλογική, εκφράζει και το βαθμό συνειδητοποίησης των πραγματικών τους συμφερόντων ή τμημάτων τους, από τις ίδιες, αλλά και την αντίληψη τους σε σχέση με την πολιτική που μπορεί να τα πραγματοποιεί και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική. Δεν υπάρχει ομοιόμορφος προσανατολισμός των νέων στην πολιτική και τα στοιχεία αποκαλύπτουν, ότι η εμπλοκή τους με την επίσημη πολιτική είναι περίπλοκη και αποχρωματισμένη. Η κοινωνική τάξη και η εκπαιδευτική φαίνεται να επηρεάζουν σημαντικά την πολιτική δέσμευση, ενώ οι απόψεις διαφέρουν επίσης, ανάλογα με την εθνικότητα και το φύλο. Έχουν άμεση σχέση με το πώς αντιλαμβάνονται την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα στην οποία ζουν, μέσα από ποιες διαδικασίες την προσλαμβάνουν, καθώς και την επίδραση της ασκούμενης πολιτικής ή της αντιπολιτευτικής δράσης στην αντιμετώπισή τους. Η διαδικασία συνειδητοποίησής τους, για το ποια είναι τα πραγματικά τους συμφέροντα, αλλά και ποια πολιτική είναι αυτή που αντικειμενικά μπορεί να τα πραγματοποιεί, δεν είναι απλή. Όλα τα τμήματα της νεολαίας δεν μπορούν να έχουν τις ίδιες εμπειρίες, ούτε το ίδιο επίπεδο συνειδητοποίησης. Υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα αλληλοκατανόησης των διαφορετικών τους τμημάτων, των διαφοροποιήσεων στο εσωτερικό της. Διαφορετικό αντικείμενο απασχόλησης, εργασιακές σχέσεις, μορφωτικό επίπεδο, αλλά και προέλευση και κοινωνική καταγωγή. Επίσης, δεν αρκεί η διαπίστωση των προβλημάτων τους, απασχολούν από την ίδια, για να κατανοήσει κ το συμφέρον της, ούτε αρκεί η παρακολούθηση της πολιτικής αντιπαράθεσης των κομμάτων, προκειμένου να διαμορφώσει σφαιρική αντίληψη, για το ποιο κόμμα, ποια πολιτική μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
Τα στατιστικά της Singular Logic, σχετικά με το πως ψήφισαν οι ψηφοφόροι στις πιο πρόσφατες εθνικές εκλογές, κατηγοριοποιούνται σε τρεις κύριες ηλικιακές ομάδες (17-34, 35-54, 55+). Στην ηλιακή ομάδα 17-34, που αφορά την νεολαία, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτος με ποσοστό 36,8% και ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία, με ποσοστό 30,6%. Στην συνέχεια, ακολουθούν το ΜέΡΑ25 με ποσοστό 6%, το ΚΙΝΑΛ με ποσοστό 5,7%, το ΚΚΕ με ποσοστό 5,6%, η Χρυσή Αυγή με ποσοστό 4,7%, η Ελληνική Λύση με ποσοστό 3,2%.
Η πολιτική κάθε κόμματος προσλαμβάνεται, ανάλογα με τα κριτήρια και τον τρόπο που διαμορφώνει. Οι πολιτικοί φορείς έχουν επανειλημμένως αποδείξει στο παρελθόν, πως επί της ουσίας μάλλον δεν ενδιαφέρονται για τους νέους. Οι αλλεπάλληλες εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις», η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, η θέσπιση κατώτατων μισθών που δεν φτάνουν να καλύψουν τα μηνιαία έξοδα, είναι πολιτικές που σήμερα χαντακώνουν τη νεολαία. Τα έξυπνα πολιτικά «σποτάκια», όσο ευρηματικά και στοχευμένα κι αν είναι, δεν βοηθούν. Καλό θα ήταν, οι πολιτικοί ταγοί να νοιάζονται ουσιαστικά για τους νέους, κάνοντας πράξη τις υποσχέσεις τους και μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας. Η πολιτικοποίηση των νέων ανθρώπων είναι πολύ σημαντική. Η παρουσίαση διαφορετικών ιδεολογιών και απόψεων και η ελευθερία επιλογής τους, είναι η ουσία της δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1999. Βρίσκεται στο τρίτο έτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων, του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με τον εθελοντισμό και λατρεύει τα ταξίδια
