Του Αθανάσιου Μαντζώλα,
Όσο και να μην εμπιστεύεται κάποιος τις δημοσκοπήσεις, όσο ασφυκτικός και αν είναι ο έλεγχος της κυβέρνησης στα Μ.Μ.Ε., οι είκοσι μονάδες είναι μεγάλο νούμερο. Πόσο έξω να βρίσκονται οι δημοσκόποι; Δύο, τρεις, πέντε μονάδες; Πάλι μεγάλο είναι το νούμερο. Το πρόβλημα, φυσικά, για το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν είναι μόνο η μεγάλη διαφορά, αλλά κυρίως ότι αυτή βαίνει συνεχώς αυξανόμενη. Η πολιτική στη σύγχρονη εποχή διεξάγεται σε επίπεδο εντυπώσεων και στο στίβο των εντυπώσεων ο Κ. Μητσοτάκης, παρά τις προεκλογικά χαμηλές προσδοκίες, όπως φαίνεται έχει σαρώσει τον Α. Τσίπρα.
Μπορεί ο τέως πρωθυπουργός να είναι εξαιρετικά ευφυής και άμεσος με τον κόσμο, πίσω όμως από αυτά τα προσόντα δεν υπάρχει κάτι άλλο. Στερείται στοιχειώδους μόρφωσης, συνέπεια της οποίας, είναι μια μυωπική αντίληψη της πραγματικότητας. Επαναλαμβάνει, συνεχώς, τις ίδιες κοινοτοπίες. Το πολιτικό προσωπικό του κόμματος, σήμερα είναι ένα συνονθύλευμα αριστερών μαρξιστών (Κυρίτσης, Φίλης, Φλαμπουράρης, Βούτσης, Πολάκης), πρώην πασόκων (Ραγκούσης, Κουρουμπλής, Μπόλαρης, Ξενογιαννακοπούλου, Τζάκρη) και γυρολόγων κερδοσκόπων (Παπαχριστόπουλος, Κουντουρά, Δανέλλης, Παπακώστα, Ζουράρις) που συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε αμετροέπεια.
Ως αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατούν να ορθώσουν αντιπολιτευτικό λόγο απέναντι στην κυβέρνηση και γενικά ως πολιτικό κόμμα, αδυνατούν να ορθώσουν συγκροτημένο πολιτικό λόγο. Οι μαρξιστές, οι οποίοι είναι η κυρίαρχη τάση στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. απευθύνονται σε ένα κοινό περιθωριακό, ιδεοληπτικό, ενδεχομένως και ακραίο, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου είναι η στείρα αμφισβήτηση και ο φανατισμός. Ο μαρξισμός είναι επιθετική-επεκτατική ιδεολογία. Επιδιώκει την κυριαρχία και την εξόντωση των άλλων ιδεολογιών. Δεν πρεσβεύει την συνύπαρξη και τον διάλογο, αλλά την δική του επικράτηση και την συντριβή των άλλων. Γι’ αυτό και όσοι πιστεύουν σε αυτήν την κοσμοθεωρία, έχουν μια επιθετικότητα που πολλές φορές αγγίζει τα όρια της θρασύτητας.
Επενδύουν στο διχασμό, επιδιώκουν τη διχόνοια. Είναι χαρακτηριστικές οι δράσεις της νεολαίας τους στο Γράμμο, «στα χνάρια του ΔΣΕ», ένεκα της επετείου της λήξης του εμφυλίου. Ταυτίζονται με εκείνους που οδήγησαν την χώρα στον αδελφοκτόνο πόλεμο του 1946-1949, στον πιο αιματηρό πόλεμο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας από το 1830. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τσίπρας με τον Κοτζιά υπέγραψαν την συμφωνία με τα Σκόπια στους ψαράδες των Πρεσπών, εκεί όπου το 1947 εγκρίθηκε από τον ΔΣΕ το Σχέδιο Λίμνες, το οποίο μεταξύ άλλων, απέβλεπε στην απόσχιση της Μακεδονίας και Θράκης από τον εθνικό κορμό. Καλό είναι να μην αναμοχλεύουμε τα πάθη, μέχρι όμως στον βαθμό που αυτό δεν συνεπάγεται την ιστορική άγνοια και ακόμη χειρότερα, που αποτελεί πρόφαση για την παραποίησης της ιστορίας. Οι ίδιοι νεολαίοι εν τω μεταξύ πριν μερικά χρόνια διαδήλωναν στην γειτονική χώρα μαζί με τους σκοπιανούς κατά της Ελλάδας. Όλες αυτές οι δράσεις τυγχάνουν της πλήρους υποστήριξης του κόμματος που δεν διαφοροποιείται από αυτές τις θέσεις. Πριν λίγους μήνες, στα επεισόδια του Έβρου οι συριζαίοι ήταν οι μόνοι στην Ελλάδα που υποστήριζαν τις θέσεις και τα ψεύδη του Ερντογάν (επαναστατικός ντεφετισμός, όπως λέγεται στη γλώσσα τους). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στις τάξεις του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. βρίσκουν πολιτικό καταφύγιο δήμαρχοι και βουλευτές, που βγάζουν λόγους κάτω από την σημαία της ανεξάρτητης Θράκης και χαριεντίζονται με τον Ερντογάν, και φωτογραφίζονται με τον Μπαχτσελί, τον αντίστοιχο «Μιχαλολιάκο» της Τουρκίας.
Με εκείνα και με τούτα, καλπάζουν προς τα εκεί, από όπου ξεκίνησαν. Δεν ανανεώνονται. Αναδιπλώνονται. Σαν συνασπισμός της αριστεράς και της προόδου ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., προοδευτική συμμαχία το έκανε σήμερα. Αλίμονο, αν ο Παππάς, ο Παπαδημούλης, ο Παπαγγελόπουλος και ο Πολάκης εκπροσωπούν την πρόοδο στην Ελλάδα. Μωραίνουν όσοι αναρωτιούνται, γιατί μετά από όλα αυτά, που βγαίνουν στη φόρα, δεν απομακρύνθηκαν από το κόμμα. Είναι οι κατεξοχήν εκφραστές της συριζαϊκής μπαχαλομαγκιάς. Η αισθητική του Πολάκη, είναι η αισθητική του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Και ως γνωστόν, η αισθητική είναι και ηθική, είναι και πολιτική.
Γεννήθηκε το 1999 στην Βέροια Ημαθίας. Αποφοίτησε το 2017 από το Γενικό Λύκειο Μελίκης και έκτοτε φοιτά στην Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
