Της Αμαλίας Μαρκέτου,
Την περασμένη Δευτέρα, κατόπιν της επιστολής του Juan Carlos στον γιο του τον Felipe, τα ανάκτορα ανακοίνωσαν ότι ο τέως βασιλιάς της Ισπανίας θα φύγει από τη χώρα. Πολλά ισπανικά έντυπα μέσων ενημέρωσης έσπευσαν να αναφέρουν ότι βρισκόταν σε πολυτελές θέρετρο στην Δομινικανή Δημοκρατία και άλλα, ότι βρισκόταν στην Πορτογαλία, χωρίς να υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων. Ωστόσο, η εφημερίδα ABC δημοσίευσε προχθές, ότι ο πρώην μονάρχης μετέβη με ιδιωτικό τζετ στο Άμπου Ντάμπι, όπου διαμένει στο πολυτελές ξενοδοχείο «Emirates Palace Hotel», το οποίο ανήκει στην κυβέρνηση.
Ας ξετυλίξουμε όμως, το νήμα της υπόθεσης από την αρχή, προκειμένου να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να αυτοεξοριστεί από την χώρα, στην οποία καταξιώθηκε ως πολιτική προσωπικότητα.
Το 1969, ο δικτάτορας Gen Francisco Franco, που κυβέρνησε την Ισπανία για σχεδόν 40 χρόνια, έχρισε ως διάδοχό του, τον Juan Carlos, απονέμοντάς του τον τίτλο του «Πρίγκιπα της Ισπανίας» και στον όποιο, έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι είχε αναλάβει την εκπαίδευσή του, καθώς και από το ότι ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου ήταν ο πατέρας του, ο οποίος όμως ήταν έντονα αντίθετος με το δικτατορικό καθεστώς, με αποτέλεσμα να περιθωριοποιηθεί.
Έτσι, στις 30 Οκτωβρίου του 1975, ο Juan Carlos ορίστηκε ως προσωρινός Αρχηγός του Κράτους και στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου, (δύο ημέρες μετά τον θάνατο του Franco) ανακηρύχτηκε Βασιλιάς της Ισπανίας.
Παρά την φιλική σχέση που διατηρούσε με τον Franco, αμέσως μετά τον θάνατο του, προχώρησε στην λήψη μιας σειράς μέτρων στοχεύοντας με αυτόν τον τρόπο στον εκδημοκρατισμό της χώρας. Για παράδειγμα, συνέταξε το Σύνταγμα της χώρας το 1978, νομιμοποίησε τα διαζύγια, τις αμβλώσεις, καθώς και το εκτός νόμου έως τότε, Κομμουνιστικό Κόμμα.
Στη μνήμη του λαού, χαράχτηκε ως πρότυπο δημοκρατικού ηγέτη, όταν κατάφερε να αποτρέψει το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1981 υπό την ηγεσία του αντισυνταγματάρχη Tejero Molina.
Πως όμως ο θεμελιωτής της δημοκρατίας, έπεσε τόσο χαμηλά στα μάτια του ισπανικού λαού;
Μια πληθώρα σκανδάλων άρχισε να βγαίνει σταδιακά προς την επιφάνεια, αμαυρώνοντας την φήμη του άλλοτε δημοφιλούς τέως βασιλιά. Πιο συγκεκριμένα, τον Ιούνιο ξεκίνησε προκαταρτική έρευνα από το Ανώτατο Δικαστήριο εις βάρος του, αναφορικά με την ανάμειξη του στη σύμβαση αξίας 6,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, που είχε παραχωρήσει η Σαουδική Αραβία σε μια κοινοπραξία ισπανικών εταιριών, προκειμένου να κατασκευαστεί η σιδηροδρομική γραμμή που θα ενώνει την Μέκκα με την Μεδίνα. Όλα ξεκίνησαν κατόπιν της δημοσίευσης, τον Σεπτέμβριο του 2018, των απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών της πρώην ερωμένης του τέως βασιλιά, Corinna Larsen, η οποία ισχυρίστηκε ότι ο Juan Carlos πήρε προμήθεια από την εν λόγω σύμβαση, όπου σύμφωνα με την ελβετική εφημερίδα “La Tribune” η προμήθεια που έλαβε, άγγιζε τα 100 εκατομμύρια δολάρια, μέρος των οποίων (65 εκατομμύρια) κατατέθηκε με την μορφή δωρεάς σε λογαριασμό της ιδίας.
Συγχρόνως, έντονες λαϊκές αντιδράσεις προκλήθηκαν από το ταξίδι του πρώην μονάρχη και της Corinna Larsen, στην Αφρική για κυνήγι ελεφάντων ενώ η χώρα του βυθιζόταν στην οικονομική κρίση καθώς και οι κατηγορίες εις βάρος της κόρης του, Christina, και του γαμπρού του για απάτη και ξέπλυμα χρήματος.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο πρώην μονάρχης έχει παραιτηθεί από τον θρόνο από το 2014, παραχωρώντας τον στον γιο του τον Felipe, ο οποίος με την σειρά του αποποιήθηκε την κληρονομιά του και κατήργησε το ετήσιο βασιλικό επίδομα που λάμβανε ο πατέρας του, προκειμένου να σωθεί η υπόληψή του.
Ωστόσο στα μάτια του Juan Carlos, βλέπουμε τον προδομένο λαό της Ισπανίας και αδιαμφισβήτητα την προδομένη σύζυγό του, βασίλισσα Σοφία, η οποία ίσως είναι η μόνη που παραμένει ακόμη αγαπητή στους Ισπανούς.
Καταλήγοντας, το ερώτημα που τίθεται προς τον αγανακτισμένο λαό, είναι βαθύτερο και αφορά το μέλλον της βασιλείας ως θεσμού, όπου κατά τον Ισπανό ιστορικό Jordi Canal, ο βασιλιάς ανήκει πλέον σε άλλη εποχή.
Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Συμμετέχει σε ομάδες που ασχολούνται εθελοντικά με δράσεις σχετικές με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αναζητά συνεχώς μορφές έκφρασης των κοινωνικών προβληματισμών της, κυρίως μέσω του γραψίματος και του θεάτρου.
