Του Οδυσσέα Γραμματικάκη,
Ο Μάρκος Αντώνιος ήταν Ρωμαίος πολιτικός, στρατηγός και ένα από τα πιο σημαντικά ιστορικά πρόσωπα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και μετέπειτα Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 83 π.Χ. Έχασε τον πατέρα του νωρίς και η μητέρα του παντρεύτηκε τον Κορνήλιο Λέντλο, ο οποίος δολοφονήθηκε από τον Κικέρωνα. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, από εκείνη την στιγμή, ο Αντώνιος έβαλε στόχο της ζωής του να «καταστρέψει» τον Κικέρωνα. Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία την Φουλβία, χήρα του φίλου του, Κλώδιου.
Μετά τον θάνατο του Λέντλου, ο Αντώνιος ταξίδεψε στην Ελλάδα, μαθαίνοντας τη ρητορική τέχνη και κάνοντας στρατιωτικές ασκήσεις. Τα επόμενα χρόνια, ο Αντώνιος θα αναλάβει δράση ως αρχηγός του ιππικού σε διάφορα μέρη, όπως στη Συρία και την Αίγυπτο. Οι επιτυχίες του μεγάλωναν τη φήμη του και έτσι, το 54 π.Χ., ο Αντώνιος, με τις ευλογίες του Ιούλιου Καίσαρα, θα οδηγήσει τον ρωμαϊκό στρατό σε επιτυχία εναντίον της Γαλατίας. Οι δύο άνδρες θα αναπτύξουν μια σημαντική φιλική σχέση. Με τη δολοφονία του Καίσαρα, ο Αντώνιος θα γλιτώσει τη ζωή του και θα δώσει αμνηστία στους συνωμότες του καλού του φίλου, αλλά, στην κηδεία του Καίσαρα, ο Αντώνιος θα εκφωνήσει έναν λόγο, που δοξάζει τον Καίσαρα και κατακεραυνώνει τους συνωμότες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των δολοφόνων από τη Ρώμη και οι οπαδοί του Καίσαρα ενώθηκαν με τον Αντώνιο.
Διάδοχος του Ιουλίου Καίσαρα ήταν ο υιοθετημένος ανιψιός του, ο Γάιος Οκτάβιος Θουρίνος, ο οποίος άλλαξε το όνομά του σε Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Οκτάβιος. Ο Αντώνιος είχε, στην αρχή, φιλικές σχέσεις με τον Οκτάβιο, όμως μετέπειτα, όταν ο δεύτερος βρήκε στήριξη στο πρόσωπο του λαοφιλούς Κικέρωνα, οι δύο άντρες άρχισαν να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον. Ο Αντώνιος κόντεψε να εξοριστεί από τη Ρώμη, αλλά το 43 π.Χ. ο Οκταβιανός, ο οποίος αποκόπηκε από τον Κικέρωνα, προσπάθησε να ξαναέρθει σε επαφή με τον Αντώνιο. Έτσι και έγινε και μαζί με τον Λέπιδο, δημιούργησαν μια Τριανδρία, η οποία διήρκησε πέντε χρόνια και υποστηριζόταν από τον νόμο. Κύριο μέλημα της Τριανδρίας ήταν ο διωγμός των δολοφόνων του Καίσαρα και των οπαδών τους. Κατά τα χρόνια της διακυβέρνησης της Τριανδρίας, δολοφονήθηκε και ο μισητός εχθρός του Αντώνιου, ο Κικέρωνας. Αυτή η εποχή εκκαθάρισης περίπου τριακοσίων Συγκλητικών ονομάζεται «Ρωμαϊκή Επανάσταση» και αποτελεί τη μετάβαση από τη Δημοκρατία στην Αυτοκρατορία.
Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας στην Αίγυπτο, ο Αντώνιος γνωρίστηκε με την Κλεοπάτρα και σύνηψαν δεσμό. Πέρασε στην Αίγυπτο έναν ολόκληρο χειμώνα, το 41-40 π.Χ., και το 40 π.Χ. χώρισαν με τον Οκταβιανό το κράτος, που κατείχαν, με σύνορο το Ιόνιο.
Ο Οκταβιανός, μέχρι το 33 π.Χ., είχε τον πλήρη έλεγχο της αυτοκρατορίας, έχοντας εκτοπίσει τον Λέπιδο. Κατηγόρησε τον Αντώνιο στη Σύγκλητο πως ήθελε να κάνει κέντρο του κράτους την Αλεξάνδρεια. Ο Αντώνιος είχε προετοιμαστεί από πριν για πόλεμο εναντίον του παλιού του συμμάχου και φίλου. Παρασυρόμενος από τον έρωτά του για την Κλεοπάτρα, ο Αντώνιος επέλεξε να πολεμήσουν στη θάλασσα με τον αιγυπτιακό στόλο. Αν και ο στόλος του αποτελούνταν από πεντακόσια πλοία, το πλήρωμά του ήταν ελλιπές. Ο Οκταβιανός πέτυχε τις πρώτες νίκες του στις αρχές του 31 π.Χ., με αποτέλεσμα ο Αντώνιος να συγκεντρώσει τα πλοία του στο Άκτιο. Η Ναυμαχία στο Άκτιο, όπως έμεινε γνωστή, στις 2 Σεπτεμβρίου 31 π.Χ., βρήκε τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα να φεύγουν ηττημένοι και παραδομένοι στην εξουσία του Οκταβιανού.
Μετά την ήττα τους, οι δύο τους βρίσκονταν περιπλανώμενοι στην Λιβύη και την Αίγυπτο. Το 30 π.Χ., ο Οκταβιανός επιτέθηκε στην Αίγυπτο. Η Κλεοπάτρα κρύφτηκε σε ειδικό τάφο, που είχε κατασκευάσει, όπου συγκέντρωνε όλους τους θησαυρούς της. Ο Αντώνιος νόμιζε ότι τον πρόδωσε και η ίδια ζήτησε να πουν στον Αντώνιο ότι αυτοκτόνησε. Όταν έμαθε ότι η αγαπημένη του αυτοκτόνησε, ζήτησε να τον σκοτώσουν. Όταν αρνήθηκαν, τρύπησε την κοιλιά του, όμως ο θάνατος δεν ερχόταν. Τον μετέφεραν στον τάφο που βρισκόταν η Κλεοπάτρα και πέθανε δίπλα της, μια μέρα σαν σήμερα, την 1η Αυγούστου 30 π.Χ.
Διαμένει στην Αθήνα και βρίσκεται στο 4ο έτος των σπουδών του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών (Κόρινθος) του Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Έχει παρακολουθήσει αρκετά συνέδρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, καθώς έχει βοηθήσει και στην δημιουργία κάποιων από αυτών. Ασχολείται με την αρθρογραφία από τον χειμώνα του 2017. Αυτήν την περίοδο τον εντοπίζουμε στην Πράγα, όπου κάνει πρακτική στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Τσεχίας. Τα ενδιαφέροντα του είναι η διεθνής πολιτική, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η συγκριτική πολιτική, οι Ευρωπαϊκές και οι Λατινοαμερικάνικες σπουδές.
