Του Άγγελου Μεταλλίδη,
Ο Χαράλαμπος Βοζίκης ήταν Έλληνας πολιτικός με καταγωγή από την Αρκαδία. Εξελέγη πολλές φορές βουλευτής. Διετέλεσε, επίσης, υπουργός και πρόεδρος της Βουλής.
Γεννήθηκε το 1862 στον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας από ιστορική οικογένεια, που συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία στην Τρίπολη. Πρώτη φορά θα πάρει μέρος στις εκλογές της 16ης Απριλίου 1895, όταν και θα καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής Κυνουρίας, με το Εθνικό Κόμμα του Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Όταν το κόμμα του οδηγήθηκε στη διάσπαση, πήρε μεταγραφή για το κόμμα του Ζαΐμη, με το οποίο συμμετείχε στις εκλογές της 7ης Φεβρουάριου 1899, καταφέρνοντας να εκλεγεί. Στις εκλογές της 26ης Μαρτίου 1905, εξελέγη για δεύτερη συνεχόμενη φορά.
Τον Δεκέμβριο του 1912, διορίστηκε Γενικός Διοικητικός Επίτροπος των νησιών του Αιγαίου. Το 1915, είχε τη θέση του Υπουργού Παιδείας στην κυβέρνηση Γούναρη, που σχηματίστηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1915, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Βενιζέλου, κατά τη διάρκεια του εθνικού διχασμού. Συμμετείχε ως μέλος του πληρώματος στο θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», το οποίο είχε διαταχτεί να πλεύσει στην Τήνο, για να παραλάβει την εικόνα της Θεοτόκου και να την φέρει στην Αθήνα προς ίαση του πάσχοντος από βαριά πλευρίτιδα, Βασιλέα Κωνσταντίνου.
Τον Μάρτιο του 1920, θα είναι υψηλόβαθμο μέλος στην «Ηνωμένη αντιπολίτευση», αλλά πολύ γρήγορα θα αποχωρήσει από αυτή. Στις 13 Απριλίου, μίλησε με αυστηρά λογία δημόσια κατά του Βενιζέλου, τον οποίο κατηγόρησε για κατάλυση του πολιτεύματος, τυραννική πολιτεία, κομματική εξαχρείωση και ασύστολη σπατάλη του δημοσίου χρήματος, ενώ ζήτησε, επίσης, να γίνουν άμεσα εκλογές. Το 1921, διετέλεσε για λίγο Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Νικολάου Καλογερόπουλου. Στις 8 Μαΐου 1921, ανέλαβε Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου (και πάλι) και ήταν επίσης διορισμένος προσωρινά ως Υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη της 26ης Μαρτίου 1921. Στις 29 Ιανουαρίου 1922, θα διοριστεί Υπουργός Επισιτισμού και προσωρινά Δικαιοσύνης ενώ, λίγο αργότερα, ανέλαβε και αξίωμα στη διοίκηση Θράκης. Στην Κυβέρνηση του 1922, με Πρωθυπουργό ξανά τον Γούναρη, ανέλαβε Υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου. Στις 16 Ιουνίου 1922, διορίστηκε Υπουργός Γενικός Διοικητής Θράκης.
Στις εκλογές της 16ης Δεκεμβρίου 1923, δεν θα πάρει μέρος, αλλά θα συμμετέχει στις επόμενες εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926 και θα εκλεγεί βουλευτής Αθήνας με το Λαϊκό Κόμμα. Κατά το διάστημα 1928-1933, προτίμησε να ασχοληθεί με τη δικηγορία στην Αθήνα. Επανήλθε στον πολιτικό στίβο στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933, στις οποίες η «Ηνωμένη Αντιπολίτευση» υπό τον Παναγή Τσαλδάρη έλαβε το 46,19% των ψήφων κι εξέλεξε 136 βουλευτές. Ο ίδιος εξελέγη βουλευτής Κυνουρίας και στις 30 Μαρτίου ανέλαβε την προεδρία της Βουλής, παραμένοντας στη θέση αυτή έως τη διάλυσή της, την 1η Απριλίου 1935, μετά το αποτυχημένο φιλοβενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου.
Στις εκλογές του 1935, εξελέγη βουλευτής Αττικοβοιωτίας και είχε τη θέση του προέδρου της βουλής στις εργασίες της Ε΄ Εθνοσυνέλευσης, η οποία ενέκρινε, με το Ψήφισμα της 10ης Ιουλίου, τη διενέργεια δημοψηφίσματος για τον καθορισμό της μορφής του πολιτεύματος. Όταν ξέσπασε το πραξικόπημα του Κονδύλη, παραιτήθηκε από τη θέση του. Μετά τον θάνατο του Παναγή Τσαλδάρη, λίγο πριν από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, ο Χαράλαμπος Βοζίκης διετέλεσε επικεφαλής του προεδρείου του Λαϊκού Κόμματος. Η πολιτική του σταδιοδρομία σταμάτησε οριστικά, όταν επιβλήθηκε η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά.
Ο Χαράλαμπος Βοζίκης άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 30 Ιουλίου 1937, σε ηλικία 75 ετών.
Είμαι προπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Γεννήθηκα στις 12 Φεβρουαρίου 1998 και μεγάλωσα στην Καλαμαριά του νομού Θεσσαλονίκης. Τα επιστημονικά μου ενδιαφέροντα εντάσσονται στο χώρο της πολιτικής ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους και στην διαμόρφωση των πολιτικών θεσμών και ιδεολογιών της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας.
