Της Κέλλυς-Σαουάχ Μαραγκουδάκη,
24 Ιουλίου 1923: είναι η ημέρα που υπογράφεται η Συνθήκη της Λωζάνης κατά την οποία ρυθμίστηκαν η ύπαρξη, το δίκαιο και τα κυριαρχικά όρια της Τουρκίας. Η Συνθήκη ουσιαστικά ορίζει τα σύνορα της σύγχρονης γειτονικής χώρας κατά την μετεξέλιξη της από Οθωμανική Αυτοκρατορία σε κράτος. Υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922).
24 Ιουλίου 2020: είναι η ημέρα, όπου ο Ερντογάν θέλει να αλλάξει την ιστορία της Αγίας Σοφίας και να την μετατρέψει σε Τζαμί. Το 1934 με διάταγμα του Κεμάλ Ατατούρκ, η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε Μουσείο και ανακηρύχθηκε σύμβολο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την Ουνέσκο, λίγα χρόνια αργότερα.
Εύλογα, γίνεται κατανοητό πως η 24η Ιουλίου, δεν επιλέχθηκε τυχαία για την τέλεση της πρώτης – μετά από 86 χρόνια – μουσουλμανικής προσευχής στην Αγία Σοφία. Πρόκειται για ημερομηνία-ορόσημο, καθώς εκείνη την ημέρα, ο ίδιος ο Ερντογάν την θεωρεί ως ζημιά και ήττα του Κεμάλ.
Ο Τούρκος Πρόεδρος αγνοώντας την διεθνή κοινότητα αποφάσισε να μετατρέψει σε τζαμί την Μεγάλη Εκκλησία και ανήμερα της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης, να πραγματοποιηθεί η πρώτη μουσουλμανική προσευχή. Η κακοποίηση της θρησκείας είναι πλέον γεγονός και η επόμενη ημέρα για την Αγία Σοφία, αλλά και για τις σχέσεις της Τουρκίας με τον δυτικό κόσμο, μπορεί να γίνουν εντελώς διαφορετικές.
Η ενέργεια του Ερντογάν να βεβηλώσει την Αγία Σοφιά, σηματοδοτεί με την επιστροφή της Τουρκίας, άρδην στο βίαιο και απάνθρωπο οθωμανικό της παρελθόν, απομακρυνόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία μέχρι χθες ικέτευε να τη δεχθεί στους κόλπους της, παρότι πρόκειται για μια ασιατική χώρα, μακριά από τα ευρωπαϊκά πρότυπα!
Δεν χρειάζεται βέβαια και ιδιαίτερη σκέψη, για να αναγνωρίσει ο οποιοσδήποτε παρατηρητής των παγκόσμιων γεγονότων ότι τα κίνητρα αυτής της απόφασης του δικτάτορα Ερντογάν, τον τοποθετούν από πλευράς βαρύτητας δίπλα στο «Ισλαμικό Κράτος», την περίοδο που κατέστρεφε με μίσος την αρχαία ιστορική Παλμύρα στην Συρία.
Την περασμένη Παρασκευή περίπου 350.000 άνθρωποι παραβρέθηκαν στην Αγία Σοφία και πέριξ αυτής, προκειμένου να παρακολουθήσουν την πρώτη μουσουλμανική προσευχή μετά τη μετατροπή της σε τέμενος, ανέφερε ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu. Σε δηλώσεις του, μετά την πρώτη προσευχή, σημείωσε ότι «Η Αγία Σοφία ήταν τέμενος και έγινε ξανά τζαμί, επιστρέφοντας στην προγενέστερη μορφή της» ενώ επεσήμανε ότι «πλέον θα εξυπηρετεί τους πιστούς ως τέμενος». Η Αγία Σοφία είναι το επόμενο μνημείο, που πέφτει θύμα πολιτικών, ηγεμονικής αλαζονείας.
Είδαμε ένα προκλητικό show σκοταδισμού με συνθήματα τύπου «σπάμε τις αλυσίδες της Αγιά Σοφιάς». Κι ενώ ζουν στον 21ο αιώνα δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη τη διαφορά μεταξύ πολιτισμού και βαρβαρότητας. Είδαμε λευκές κουρτίνες να προσπαθούν να καλύψουν τα μωσαϊκά της Θεοτόκου και του Αρχάγγελου Γαβριήλ. Τιρκουάζ χαλιά να προσπαθούν να σκεπάσουν τον ομφαλό, το ιερότερο σημείο του ναού. Είδαμε μια κίνηση προσβολής προς την πολιτισμένη ανθρωπότητα. Μέσα από το δημιούργημα του ελληνορθόδοξου πνεύματος, αναζητούν ρίζες και ταυτότητα ύπαρξης. Καμαρώνουν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τελικά γονατίζουν στο μεγαλύτερο έργο της Ορθοδοξίας.
Ο πολιτισμένος κόσμος έχει πολλά «όπλα» για να αμυνθεί απέναντι στην ασέβεια των διεθνών κανόνων: έχει αφενός την συμμαχία των πολιτισμένων εθνών και αφετέρου τη δύναμη της τέχνης.
Το άγρυπνο, μειλίχιο, ανίκητο βλέμμα του Ιησού Χριστού από το ψηφιδωτό της Δέησης στην Αγία Σοφία, θα θυμίζει παντοτινά τη διαφορά πολιτισμού από τη βαρβαρότητα.
Καμιά λευκή κουρτίνα, κανένας ήχος, κανένα τέχνασμα και καμιά οφθαλμαπάτη δεν μπορούν να αποκρύψουν και να καλύψουν την ιστορική αλήθεια, την Οικουμενικότητα και το Μεγαλείο του Ναού της Αγίας Σοφίας. Οι ψηφιδωτές εικόνες που κοσμούν την δική μας Αγία Σοφία και ο εμβληματικός της τρούλος της, θα συνεχίσουν να δεσπόζουν επιβλητικά στις συνειδήσεις των πολιτών και συνολικά, στις συνειδήσεις της ανθρωπότητας!
Το μόνο τελικά που κέρδισε ο Τούρκος πρόεδρος είναι τον οίκτο του πλανήτη για τη βεβήλωση του μνημείου. Είναι καιρός πια, η UNESCO και άλλοι αντίστοιχοι διεθνείς οργανισμοί, να μην παρακολουθούν ως απλοί παρατηρητές τις εξελίξεις, αλλά να αναλάβουν άμεσα δράση!
Η αλήθεια δεν διαγράφεται. Η ιστορία δεν παραχαράζεται! Αιδώς, ύβρις και νέμεσις…
Είναι Δημοσιογράφος, πτυχιούχος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών της στον τομέα της Βιοηθικής. Φέρει ιδιαίτερη προτίμηση στις αναλύσεις της κοινωνικοπολιτικής επικαιρότητας. Μοτό ζωής της: «Η γνώση είναι δύναμη».
