Της Μαριέτας Μουγιάντση,
Στο πλαίσιο των μέτρων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού και στην απόδοση μέρους του δημοσίου χώρου στους πολίτες ανήκει και η μεταφορά του ποδηλατοδρόμου από το πλακόστρωτο της παραλίας στη δεξιά μεριά του οδοστρώματος της Λεωφόρου Νίκης.
Εκ πρώτης όψεως, η πρωτοποριακή αυτή –για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης– ιδέα φαντάζει σωτήρια για τους πολίτες που επιλέγουν να μετακινηθούν με ποδήλατο. Κι αυτό γιατί πλέον μπορούν να μετακινούνται με τα ποδήλατά τους χωρίς να έχουν στο μυαλό τους συνεχώς τη σκέψη να μη βρεθεί στο διάβα τους κάποιος πεζός. Εδώ και χρόνια, ο ποδηλατόδρομος που βρισκόταν στο πλακόστρωτο της παραλιακής οδού αποτελούσε εμπόδιο, και ουκ ολίγες φορές κίνδυνο για τους πεζούς, δεδομένου του ότι για να περάσει ένας πεζός από τη μεριά της παραλίας, στην απέναντι πλευρά της οδού έπρεπε να διασχίσει τον ποδηλατόδρομο. Αυτό σημαίνει πως μητέρες με μικρά παιδιά και καρότσια, άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, καθώς και ηλικιωμένοι έπρεπε να ελέγχουν ενδελεχώς την κίνηση στον ποδηλατόδρομο, ώστε να μπορέσουν να περάσουν με ασφάλεια, δίχως να τους παρασύρει κάποιος ποδηλάτης. Το ίδιο δυσάρεστη ήταν και η κατάσταση για τους ποδηλάτες, καθώς εντός του ποδηλατοδρόμου συχνά παρεμβάλλονταν πεζοί που έκαναν τη βόλτα τους, παιδιά που έπαιζαν, πολίτες που αθλούνταν, πεζοί πάνω σε ηλεκτροκίνητα πατίνια. Ανέκαθεν η χρήση του ποδηλατοδρόμου πάνω στο πλακόστρωτο, κυρίως σε ώρες που η παραλιακή οδός είναι γεμάτη από κόσμο, ήταν ελαττωματική.
Θέλοντας πιθανόν να δώσει λύση στα προβλήματα αυτά, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη μετακίνηση του ποδηλατοδρόμου από το πλακόστρωτο στη δεξιά λωρίδα του οδοστρώματος. Η λύση αυτή από τη μια μεριά προσφέρει μια ανακούφιση στου πεζούς, οι οποίοι πλέον μπορούν να κινούνται κατά μήκος της παραλιακής χωρίς τον κίνδυνο της σύγκρουσης με τους ποδηλάτες. Ωστόσο, η μετακίνηση του ποδηλατοδρόμου στο οδόστρωμα γεννά νέους κινδύνους και ξεβολεύει πολλούς οδηγούς. Παρόλο που η αριστερή λωρίδα θα αστυνομεύεται, ώστε να μη καταλαμβάνεται από παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα, ο δρόμος παραμένει πολύ στενός και η κυκλοφορική συμφόρηση θα είναι αναπόφευκτη. Ακόμη και πριν τη μετακίνηση του ποδηλατοδρόμου, όταν υπήρχε αριστερή και δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας, το μποτιλιάρισμα, ιδιαίτερα στις ώρες αιχμής, ήταν δεδομένο. Πόσο μάλλον τώρα. Ας μη ξεχνάμε μάλιστα ότι η Λεωφόρος Νίκης είναι μια οδός μονής κατεύθυνσης που οδηγεί από τα δυτικά προς τα ανατολικά και εξυπηρετεί πολλούς εργαζόμενους που τη χρησιμοποιούν για να μεταβούν στον χώρο εργασίας τους. Επομένως, το στένεμα αυτής της οδού δυσκολεύει κατά πολύ τη μετάβασή τους. Όσον αφορά τους ποδηλάτες, δεν θα είναι παρά εκτεθειμένοι σε κάθε κίνδυνο που μπορεί να προκληθεί από μια σύγκρουση ή μια τράκα. Χωρίς να υπάρχει κάποιο σταθερό διαχωριστικό, οι παραβιάσεις και η εισχώρηση των αυτοκίνητων στο ρεύμα του ποδηλατοδρόμου δεν μπορεί παρά να έχει αρνητικό αντίκτυπο.
Σαφώς τα φθηνά εναλλακτικά μέσα μετακίνησης είναι αναγκαία για την εξυπηρέτηση των πολιτών, όμως υπάρχουν ελλείψεις από τη μεριά της διοίκησης. Άλλωστε, η επιβάρυνση ενός μέρους των πολιτών με σκοπό την ευχαρίστηση ενός άλλου δεν ενδείκνυται. Καλό θα ήταν οι αλλαγές να έρχονται σταδιακά και να ξεκινούν από μικρότερους σταθμούς, όπως για παράδειγμα από περιοχές κοντά στο κέντρο της πόλης, κι όχι απαραίτητα εντός του κέντρου. Με αυτό τον τρόπο θα δοκιμαστούν και οι νέες πρακτικές, η αποτελεσματικότητά τους, καθώς και η συνεισφορά τους στο κοινωνικό σύνολο.
