Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Η αλήθεια είναι ότι η στήλη δεν είναι και ο πλέον ιδανικός τρόπος για να χαλαρώσει κανείς Κυριακή βράδυ… και αυτός είναι και ο στόχος μου, εδώ που τα λέμε. Και αυτή είναι και η ίδια η φύση της πολιτικής. Μετά από μια εξωτερικευμένη λοιπόν σκέψη, προχωράμε στα σημαντικά. Δεν το είχα σκοπό να αναφερθώ σε Ευρωπαϊκά γεγονότα, αλλά η εβδομάδα που μας πέρασε, σημαδεύτηκε από εξελίξεις που δεν δύναται να μείνουν ασχολίαστες. Και αναφέρομαι φυσικά τόσο στο χάσμα, στο οποίο οδηγήθηκαν οι συζητήσεις των εκπροσώπων των χωρών της Ευρωζώνης, αναφορικά με τη δομή του ταμείου ανάκαμψης από την πανδημία όσο και στη νίκη του Ζόραν Ζάεφ στις εθνικές εκλογές της Βόρειας Μακεδονίας. Σαφώς, ο ευρωπαϊκός αέρας θα μειωθεί στις τελευταίες γραμμές μιας και θα αναφερθούμε σε εγχώρια γεγονότα.
Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης: Ή τώρα ή ποτέ
Η αλήθεια είναι ότι πλέον κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την οριακή καμπή των διαπραγματεύσεων για τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης μετά την πανδημία. Το χάσμα που έχει δημιουργηθεί, έπειτα από την άρνηση των λεγόμενων «φειδωλών» χωρών να συνδράμουν καθοριστικά στη προσπάθεια χωρίς την εγγύηση μεταρρυθμίσεων από τα κράτη που θα λάβουν οικονομική βοήθεια, μοιάζει απροσπέλαστο. Ολλανδία, Σουηδία, Αυστρία και Δανία, απαιτούν μεταρρυθμίσεις, τη στιγμή που οι χώρες του Νότου δεν φαίνονται πρόθυμες να συναινέσουν εύκολα στη λύση αυτή. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, ετοίμασε μια συμβιβαστική πρόταση ελπίζοντας στη σύγκληση των επιδιώξεων όλων των μερών προκειμένου να προχωρήσουν ομαλά οι διαδικασίες σύστασης του πλαισίου του προγράμματος ανάκαμψης. Η πρόταση έχει ως κύριο άξονα, τη μείωση των ποσών που θα δοθούν ως επιχορηγήσεις στο ταμείο και την μεταβολή των αριθμητικών συντελεστών του προγράμματος.
Η Ελληνική πλευρά μοιάζει να επιμένει στις θέσεις της με διάθεση όμως για «μικρούς αμοιβαίους συμβιβασμούς». Το ουσιαστικό, όμως, είναι ότι ο Ευρω-ενωσιακός κόσμος που βρίσκεται εκ νέου μπροστά σε μία οικονομική κρίση, που χωρίς τις απαραίτητες κινήσεις κινδυνεύει να μετατραπεί σε ανθρωπιστική. Στο παρελθόν, ο Ευρωπαϊκός πυρήνας πόνταρε στη λιτότητα ως μέσο οικονομικής ανάκαμψης των κρατών. Αποτέλεσμα αυτού, χώρες του Νότου, όπως η Ελλάδα ή η Ισπανία να βυθιστούν στην ύφεση και να κληθούν να προσαρμοστούν στα όρια της χρηματοπιστωτικής ανέχειας. Σήμερα, όμως, δεν κινδυνεύει μονάχα ο Νότος. Κινδυνεύει κάθε κράτος ξεχωριστά, καθώς οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας, ειδικά στη περίπτωση ενός δεύτερου κύματος, θα είναι ανυπολόγιστες ακόμα για τις πλέον δυνατές οικονομίες. Κινδυνεύει όμως και ευρύτερα ο Ευρω-ενωσιακός πυρήνας, οι ευρωπαϊκές αξίες και το κοινό μέλλον των κρατών. Γιατί η Ευρώπη της συμπόρευσης, της αλληλεγγύης, της αρμονικής συνύπαρξης και της οικονομικής συνεργασίας, όπως οι ιδρυτικές της αρχές διακηρύσσουν, αν συνεχίσει να υποστηρίζει τακτικές λιτότητας και οικονομικής εξαθλίωσης σε στιγμές που διακυβεύονται οι ζωές των ανθρώπων της, τότε θα αποτελέσει μια κηλίδα μελανιού στις σελίδες των μελλοντικών ιστορικών.
Νίκη Ζάεφ στη Βόρεια Μακεδονία, ένα βήμα προς τη σταθερότητα στα Βαλκάνια
Το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Ζόραν Ζάεφ αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής των εκλογών στη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Μια νίκη με πολλαπλές σημασίες και μια νίκη που λίγους μήνες πριν έμοιαζε σχεδόν ακατόρθωτη. Συγκεκριμένα, το βέτο αρκετών Ευρωπαϊκών κρατών στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Βόρειας Μακεδονίας, δημιούργησε δυσαρέσκεια σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού μιας χώρας, η οποία λίγο μόνο καιρό πριν, είχε αλλάξει τη συνταγματική της ονομασία για το λόγο αυτό. Οι εσωτερικές, λοιπόν, διενέξεις σε συνδυασμό με τα σκάνδαλα διαφθοράς προσώπων της κυβέρνησης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ανάγκασαν τον Ζάεφ να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, οι οποίες λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, διεξήχθησαν την προηγούμενη Τετάρτη.
Η επικράτηση, λοιπόν, του Ζόραν Ζάεφ, μεταφράζεται ιδανικά από το τρίπτυχο : Ευρωπαϊκή Ένταξη – Εσωτερική Ομαλότητα – Σταθερότητα και ασφάλεια στα Βαλκάνια. Εμβαθύνοντας, οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, με την προτίμησή τους στον Ζάεφ, εκδήλωσαν παράλληλα και την προτίμησή τους στην Ευρωπαϊκή προοπτική, όσο δύσκολή κ’ αν μοιάζει η επίτευξή της. Στο εσωτερικό μετά από μια περίοδο αστάθειας και αβεβαιότητας, αναμένεται να αποκατασταθεί η ομαλότητα, ενώ παράλληλα, η εκλογή Ζάεφ, συνεπάγεται και με σεβασμό στη Συμφωνία των Πρεσπών, κάτι που δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και ειρήνης, τόσο στη χώρα μας όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Βικτώρια, συγκεντρώσεις και δημοκρατία
Στα εγχώρια τώρα, ακόμα προσπαθώ να κατανοήσω τον λόγο, που τράβηξε τόσα βλέμματα μια συγκέντρωση 30-50 ατόμων (κατοίκων της περιοχής) στη Βικτώρια προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τη «γκετοποίηση», όπως υποστηρίζουν, της περιοχής από πρόσφυγες και μετανάστες. Δημοκρατία έχουμε, κάθε πολίτης μπορεί ελεύθερα να εκφράζει τη γνώμη του. Βέβαια, το παράδοξο είναι ότι στην συγκέντρωση δεν βρέθηκαν και οι πλέον φίλοι της Δημοκρατίας, αν κρίνουμε από την παρουσία του Ηλία Κασιδιάρη εκεί και αρκετών «συναγωνιστών» του. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι όμως, οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Ήταν όλοι όσοι βρέθηκαν στη συγκέντρωση, φασίστες και ακροδεξιοί; Προφανώς και όχι. Θα ήταν άλλωστε μια άθλια γενίκευση, αν χαρακτηρίζαμε ως φασίστες ανθρώπους που είδαν την καθημερινότητά τους να αλλάζει προς την αρνητική εκδοχή της, με την έλευση των προσφύγων και των μεταναστών στη γειτονιά τους και που έκριναν ορθό να διαμαρτυρηθούν για αυτό. Εκεί όμως ναι, βρίσκονταν και φασίστες. Φασίστες που εκμεταλλεύονται κάθε αφορμή, κάθε πτυχή της λαϊκής δυσαρέσκειας, προκειμένου να επανέρχονται στον πολιτικό χάρτη. Δεν θεωρώ, πως οποιαδήποτε εκδήλωση διαμαρτυρίας είναι κατακριτέα. Γίνεται κατακριτέα όμως, όταν αυτή ανάγεται από ακραίους, σε μέσο προώθησης και εξασφάλισης των πολιτικών τους συμφερόντων, εκπέμποντας το μίσος, τη μισαλλοδοξία και το λαϊκισμό, στοιχεία από τα οποία, κάθε υγιής κοινωνικός πυρήνας οφείλει να απαλλάσσεται.
Υ.Γ. Ραντεβού σε μια εβδομάδα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000. Σπουδάζει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο των σπουδών του, αρθρογραφώντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια και εκδηλώσεις σχετικά με την Πολιτική, τη Διεθνή διπλωματία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
