Της Αγγελικής Κουτουφά,
Η ζωή άλλαξε ραγδαία και η αλλαγή της καθημερινότητας έφερε στην επιφάνεια αρκετά αρνητικά συναισθήματα σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Θλίψη, αγωνία, θυμό, φόβο. Ποια θα είναι όμως η επόμενη μέρα, μετά την πανδημία του κορωνοϊού;
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, συμμετείχε σε διεθνή μελέτη για την επίδραση του κορωνοϊού στην ψυχολογία των εργαζομένων στον κλάδο της υγείας. Στη μελέτη αυτή πήρε μέρος και ο Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας της Β’ Νευρολογικής Κλινικής του ΕΚΠΑ, Γεώργιος Τσιβγούλης. Οι επαγγελματίες υγείας συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Οι ερωτήσεις αφορούσαν σε δημογραφικά στοιχεία, παράγοντες κινδύνου, ατομικό ιστορικό, σωματικά συμπτώματα κατά τον τελευταίο μήνα, ειδικές κλίμακες για την εκτίμηση της κατάθλιψης, του άγχους και του στρες, καθώς και κλίμακα για την εκτίμηση της μετατραυματικής διαταραχής άγχους.
Τα κυριότερα συμπτώματα που παρατηρήθηκαν ήταν μεσαίας ή μεγάλης βαρύτητας κατάθλιψη, άγχος και στρες καθώς και μέτρια ή σοβαρή μετατραυματική διαταραχή άγχους. Οι ισχυροί πονοκέφαλοι ήταν το πιο συχνό κλινικό σύμπτωμα που παρατηρήθηκε στους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας. Γίνεται επομένως αντιληπτό, πως ο ιός έχει αρχίσει ήδη να αλλάζει την ψυχολογία των ανθρώπων.
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ Βασίλης Παυλόπουλος τονίζει, πως η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι το αίσθημα απειλής μετατρέπει τους ανθρώπους σε εσωστρεφή όντα. Διαπιστώνουμε ότι στην πανδημία του COVID-19 οι ηγέτες των ισχυρών κρατών, έχοντας επίγνωση της ισχύος τους, δείχνουν ελάχιστο ενδιαφέρον για συνεργασία, ενώ ο ρόλος των διεθνών οργανισμών είναι οριακά συμβολικός. Επίσης, η έρευνα δείχνει ότι η απειλή της ασθένειας μπορεί να είναι παγκόσμια, αλλά η θεραπεία της έχει «ταξικό» πρόσημο, διότι οι ευάλωτες ομάδες περιλαμβάνουν, ηλικιωμένους, ανοσοκατεσταλμένους, φτωχούς, εθνικές μειονότητες και άτομα με περιορισμένη πρόσβαση σε πόρους και ελλιπείς συνθήκες υγιεινής.
Τα τραύματα στην ψυχή των ανθρώπων θα επουλωθούν δύσκολα μετά από αυτή την κατάσταση. Τα ποσοστά ανθρώπων με ψυχοσωματικά συμπτώματα, διαταραχές συναισθήματος, κατάχρηση ουσιών, αλλά και διάφορες μορφές κακοποίησης, θα αυξηθούν. Γι’ αυτούς και άλλους λόγους, είναι ζωτικής σημασίας η ενίσχυση των δομών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Εξάλλου, αν κάτι θα μπορούσε να μας διδάξει αυτή η πανδημία, είναι η σημαντικότητα ενός ανθρωποκεντρικού συστήματος πρόνοιας και η ανάγκη για επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και αξιοπρεπείς δημόσιες υποδομές υγείας. Και σίγουρα αρκετοί θα προσπαθήσουν να ξεχάσουν αυτά τα διδάγματα, γιατί απλώς κοστίζουν.
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
Η τεχνολογία μέσα στη πανδημία του κορωνοϊού έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ζωή όλων των ανθρώπων. Μήπως όμως ήταν την αρχή να την κάνουμε σύμμαχό μας από τα πιο απλά ως τα πιο δύσκολα; «Tο να δουλεύει κανείς από το σπίτι είναι το φυσικό μέλλον της τεχνολογίας», ανέφερε η Google στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, και πράγματι τα δίκτυα επικοινωνιών 5G, η εικονική πραγματικότητα (VR) και οι υψηλές ταχύτητες επικοινωνίας και απεικόνισης, σύντομα θα εξαλείψουν τα όρια που επιβάλλει ο χώρος σε δεκάδες επαγγέλματα. Για να το διαπιστώσει κανείς αυτό, δεν χρειάζεται να πάει ιδιαίτερα πίσω. Στην Ινδία πραγματοποιήθηκε η πρώτη καρδιοχειρουργική επέμβαση εξ αποστάσεως, στην Γκάνα δεκάδες αστοί καλλιεργούν φάρμες στην ύπαιθρο μέσω των κινητών τους τηλεφώνων και στη Γερμανία το πρώτο ταξίδι ενός τρένου δίχως οδηγό στο βαγόνι έλαβε χώρα επιτυχώς.
Στην εκπαίδευση τα χάρτινα βιβλία και τα τετράδια αντικαθίστανται από την «ηλεκτρονική τσάντα» (ελαφρύ ατομικό Tablet pc), με αλληλεπιδραστικό εκπαιδευτικό λογισμικό, ενώ ο μαυροπίνακας της τάξης παραχωρεί τη θέση του στην ψηφιακή οθόνη, τον «έξυπνο» πίνακα της SMART Board, που αποτελεί τον πυρήνα της καθημερινής διδασκαλίας και της συνεργασίας των ομάδων.
Οι διαδραστικοί πίνακες, ανεπτυγμένοι με την απαράμιλλη τεχνολογία της SMART Technologies αποτελούν τους πίνακες του 21ου αιώνα, ανοίγοντας στον μαθητή ένα άμεσο και σύγχρονο παράθυρο στη γνώση. Με εγκατεστημένο λογισμικό, άπειρες εκπαιδευτικές δυνατότητες, αποτελούν χρήσιμο εργαλείο όχι μόνο για τον εκπαιδευτικό, που πλέον μπορεί να αναπτύξει τη δική του φόρμουλα διδασκαλίας, αλλά και για τον μαθητή, καθώς αφαιρεί το μονοδιάστατο τρόπο παράδοσης του μαθήματος, προσδίδοντάς του μια διάσταση ψυχαγωγίας και τον καθιστώντας τον ενεργό πλέον μέλος. Κανείς όμως δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για το τί μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 2000 με καταγωγή από το Ληξούρι, Κεφαλλονιάς. Αποφοίτησε το 2018 από το 1ο Λύκειο Αμαρουσίου και έκτοτε σπουδάζει Δημοσιογραφία στην σχολή Ant1MediaLab. Λατρεύει τα ταξίδια και να γνωρίζει νέα μέρη.
