Του Μανώλη Στυλιανάκη,
«Ελληνικό», μία λέξη, χίλια νοήματα. Κανονικά, δεν θα είχε νόημα να γραφτεί αυτό το κείμενο, αν ζούσαμε σε μία «κανονική» χώρα. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ελεύθερων ανοιχτών αγορών, δισεκατομμύρια κεφάλαια ανά δευτερόλεπτο κάνουν τον γύρο του κόσμου με ταχύτητα ελαφρώς μικρότερη από αυτήν του φωτός. Στον υπόλοιπο πλανήτη, από τις αμερικανικές κοσμοπολίτικες μητροπόλεις, μέχρι τις στέπες της Ασίας, ουρανοξύστες χτίζονται και πολυεθνικές ανοίγουν γραφεία με το πάτημα ενός κουμπιού σε ένα smartphone, όμως στην Ελλάδα τα πράγματα κινούνται λίγο πιο αργά. Ίσως είναι κατάλοιπο της περιβόητης «ώρας ΠΑΣΟΚ», σύμπτωμα της εν γένει ιοβόλου «πασοκίτιδας», που έχει επιμολύνει την κοινωνία μας.
Εύγλωττο παράδειγμα πολιτικής αδράνειας και κρατικής κωλυσιεργίας αποτελεί η περιώνυμη επένδυση του Ελληνικού. Γενικά η Ελλάδα, μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών του ΟΟΣΑ, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, είναι ουραγός σε θέματα ανταγωνιστικότητας και προσέλκυσης επενδύσεων, γενεσιουργό αίτιο της πολυώνυμης οικονομικής κρίσης που μας οδήγησε στα μνημόνια. Από το 2010 και εντεύθεν, κοινός τόπος των μνημονιακών πολιτικών όλων των κυβερνήσεων της κρίσης ήταν η αναβάθμιση του εγχώριου οικονομικού κλίματος, προκειμένου να γίνει φιλικό προς τις επενδύσεις. Μνημονιακό ορόσημο και σήμα κατατεθέν αυτής της ηράκλειας προσπάθειας της Ελλάδας να εξέλθει από τον βούρκο της, ήταν η μεγαλεπήβολη και υπερφιλόδοξη επένδυση στο Ελληνικό. Αν η Ελλάδα αποτύγχανε σ’ αυτό το απλό τεστ οικονομικής φερεγγυότητας, απλώς θα έστελνε ένα μήνυμα στον πλανήτη πως πρόκειται για μία banana republic, ένα αποτυχημένο κράτος που «πνίγηκε» στον αντικαπιταλισμό. Δέκα χρόνια η Ελλάδα παρέμεινε εγκλωβισμένη στον λαβύρινθο της κρίσης, όσο και το διάστημα μέχρι να τελεσφορήσει η επένδυση, ή έστω μέχρι να υπάρξει φως στο τούνελ και βιώσιμη προοπτική γι’ αυτό το έργο, καθώς μέχρι πρότινος δολιχοδρομούσε στους πολυδαίδαλους διαδρόμους της ελληνικής γραφειοκρατίας και σκόνταφτε στις παρελκυστικές τρικλοποδιές ενός κατεστημένου που δεν θέλει ν’ αλλάξει απολύτως τίποτα. Τα δύο αυτά γεγονότα συσχετίζονται αιτιακά.
Ύστερα από πολυετείς καθυστερήσεις, ολιγωρίες και παλινωδίες, επιτέλους, υπάρχει ένα ξεκάθαρο χρονοδιάγραμμα που ευθυγραμμίζει την πορεία προς την υλοποίηση της επένδυσης στο Ελληνικό, παρόλο που και η νυν κυβέρνηση θα μπορούσε να το είχε τρέξει γρηγορότερα. Εν πάση περιπτώσει, τουλάχιστον τώρα φαίνεται να υπάρχει φως στο τούνελ.
Στα εγκαίνια των πρόδρομων εργασιών, ο CEO της Lamda Development, κ. Οδυσσέας Αθανασίου, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «την επόμενη χρονιά στο πρώτο εξάμηνο, θα αρχίσουμε τα έργα υποδομών, ανάμεσα στα οποία θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα παράκτια πάρκα στον κόσμο κι ένα παραλιακό μέτωπο που θα αφήσει πίσω του μια για πάντα αυτό το γκρίζο τοπίο που έχουμε ζήσει εδώ τα τελευταία 20 χρόνια», ενώ παράλληλα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός που ήταν επίσης παρών ανέφερε πως «γκρεμίζοντας αυτά τα παλιά άχρηστα κτίρια του παλιού αεροδρομίου βάζουμε τα θεμέλια για το νέο Ελληνικό, ίσως το μεγαλύτερο έργο στη Μεσόγειο. Θα δημιουργηθεί εδώ σε αυτόν τον επί 19 χρόνια εγκαταλελειμμένο χώρο το μεγαλύτερο παράκτιο πάρκο στη Μεσόγειο, 2.500 στρεμμάτων. Αλλά, ταυτόχρονα, ο χώρος αυτός έγινε μία κυψέλη ανάπτυξης».
Σε πρώτο χρόνο, θα ξεκινήσουν οι διεργασίες κατεδάφισης των παλιών και άχρηστων κτιρίων ούτως ώστε στο επόμενο στάδιο αρχίσει η πρώτη φάση των έργων υποδομών, για τα οποία θα απαιτηθούν κεφάλαια ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα έργα υποδομής περιλαμβάνουν την κατασκευή παραθαλάσσιου πολυτελούς ξενοδοχείου, την αναβάθμιση της υφιστάμενης μαρίνας του Αγίου Κοσμά 308 θέσεων ελλιμενισμού, την ανάπτυξη mall, την ανέγερση παραθαλάσσιου οικισμού κατοικιών και, ασφαλώς, την ανάπλαση ενός σημαντικού τμήματος του Μητροπολιτικού Πάρκου με χώρους πρασίνου, αναψυχής, αθλητισμού, πολιτισμού, κοινωφελών λειτουργιών, δημιουργώντας προφανώς θέσεις εργασίας, αυξάνοντας, έτσι, το ΑΕΠ.
Το Ελληνικό σηματοδοτεί αλλαγή ρότας πλεύσης για την Ελλάδα. Χάρη στην υπερεπένδυση δισεκατομμυρίων, μπαίνουμε δυναμικά στον παγκόσμιο οικονομικό, πολιτιστικό και τουριστικό χάρτη. Η Ελλάδα μεταμορφώνεται σε πόλο έλξης, εάν και εφόσον, η κυβέρνηση καταφέρει να διατηρήσει και να επαυξήσει αυτή τη δυναμική. Ας ελπίσουμε να ευοδωθεί αυτό το εγχείρημα και να γίνουν όλοι οι πολίτες κοινωνοί των ωφελειών που σίγουρα θα φέρει αυτή η επένδυση.
